Πόσο σημαντική είναι η μέλισσα λόγω την επικονίασης των φυτών;
Μέλισσα σημαντική,
σ’ ωφέλεια κι αξία,
στον κύκλο της διατροφής,
κρίκος με σημασία.
Η ωφέλεια που έχει ο άνθρωπος από την επικονίαση δεν μπρεί να υπολογισθεί επακριβώς αλλά σίγουρα είναι πολύ μεγαλύτερη από την αξία του μελιού και κεριού που παράγει η μέλισσα. Οι μέλισσες καθώς επισκέπτονται τα άνθη για τη συλλογή τροφής (νέκταρ & γύρη) επικονιάζουν εκατοντάδες διαφορετικά είδη φυτών. Η μέλισσα αποτελεί τον κυρίαρχο επικονιαστή στη φύση καθώς ένα συνηθισμένο μελίσσι με 50.000 μέλισσες επικονιάζει 500.000 άνθη την ημέρα και μια μοναδική μέλισσα μπορεί να επισκεφθεί ως και 10.000 άνθη την ημέρα. Από τα 100 είδη φυτών που προσφέρουν το 90% της τροφής στον κόσμο, το 70% γονιμοποιούνται από τις μέλισσες. Η ωφέλεια από την επικονίαση είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν σκεφθούμε ότι η επικονίαση είναι η παραγωγή τροφής για τον άνθρωπο και τα άλλα ζώα. Η επικονίαση είναι ένας βασικός και απαραίτητος κρίκος σε μια αλυσίδα παραγωγής προϊόντων. Ο σπόρος που θα παραχθεί από την επικονίαση ενός άνθους π.χ. του τριφύλλι, θα δώσει ένα φυτό που θα δώσει σανό και με τη σειρά του θα δώσει τη δυνατότητα να παραχθεί κρέας και γάλα.
Η γυναίκα μου ζήτησε να της πάρω μία καλαγχόη. Τι λουλούδι είναι αυτό;
Φύλλα σαρκώδη και πλατιά, φέρει η καλαγχόη,
είναι και τα λουλούδια της, από ωραίο σόι.
Η καλαγχόη ξεχωρίζει για τα όμορφα κόκκινα λουλουδάκια της που εμφανίζονται στην κορυφή των μίσχων σε ταξιανθίες. Τα τελευταία χρόνια συναντάμε και μία μεγάλη ποικιλία χρωμάτων: κίτρινα, πορτοκαλί, ροζ, μοβ, λευκά, ενώ τελευταία εμφανίζονται και δίχρωμες ποικιλίες. Τα φύλλα της καλαγχόης είναι σαρκώδη, πλατιά, οβάλ, με οδοντωτές άκρες, εμφανίζονται εναλλάξ σε όλο το μήκος των μίσχων. Επειδή είναι πολύ τρυφερά, σπάνε εύκολα με την παραμικρή αδέξια κίνηση. Ποτίζετε τη δυο φορές τη βδομάδα με άφθονο νερό, αλλά μην το παρακάνετε, γιατί ίσως οι ρίζες της να σαπίσουν. Επίσης όταν ποτίζετε, να αποφεύγετε να βρέχετε τα φύλλα του φυτού γιατί θα σας σαπίσουν κι αυτά. Στο δικό μας εύκρατο κλίμα, η καλαγχόη μπορεί να καλλιεργηθεί το ίδιο εύκολα σε εσωτερικό και εξωτερικό χώρο πάντα όμως σε γλάστρες και όχι στον κήπο. Οι θερμοκρασίες μεταξύ 12 και 30 βαθμούς C είναι ιδανικές για την ανάπτυξη και την άνθιση του φυτού. Δεν θέλει απευθείας έκθεση στο φως του ήλιου, ενώ η προσθήκη υγρού λιπάσματος, μια φορά τον μήνα θα βελτίωνε εντυπωσιακά τα άνθη και το φύλλωμα της
Θέλω να φυτέψω τριανταφυλλιές, αλλά ο κήπος βγάζει ζιζάνια. Τι να κάνω;
Βάλε γεωύφασμα και φτιάξε το παρτέρι,
να διώξεις τα ζιζάνια, χειμώνα – καλοκαίρι.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεχορταριάζουμε, ιδίως σε δυσπρόσιτα σημεία με αγκάθια, όπως γύρω από τις τριανταφυλλιές. Ετσι, η λύση είναι η χρήση του γεωυφάσματος, μας βοηθάει να απαλλαγούμε μόνιμα από τα ζιζάνια καθώς αντέχει στον ήλιο και δεν σκίζεται ακόμα κι αν πιέζεται από μεγάλο βάρος. Επιτρέπει τη δίοδο του αέρα και του νερού, ενώ σκιάζει εντελώς το έδαφος το οποίο καλύπτει κι έτσι τα ζιζάνια καταστρέφονται ενώ βοηθά και στην εξοικονόμηση του νερού του ποτίσματος. Στρώνουμε λοιπόν το γεωύφασμα σε καθαρό εδαφος, ανοίγουμε σχετικά τρύπες διαμέτρου 30 εκ. και φυτεύουμε στι κατάλληλες θέσεις τις τριανταφυλλιές μας. Βάζουμε υπόγειο ή υπέργειο σύστημα άρδευσης και καλύπτουμε το γεωύφασμα με χαλίκι της αρεσκείας μας. Στα κενά σημεία γύρω από τα φυτά προσθέτουμε διακοσμητική πευκόφλουδα κωνοφόρων που αποτελεί φυσικό οργανικό προϊόν πολύ χρήσιμο για διακόσμηση σε παρτέρια, διαδρόμους, κήπους και παιδότοπους. Λειτουργεί και ως φυσικό ζιζανιοκτόνο, μειώνοντας τη βλαστικότητα των σπόρων των ζιζανίων.
Φύτεψα πέρυσι μία λεμονιά και τα φύλλα της έπιασαν φιδάκι.Τι πρέπει να κάνω;
Εχθρός σε κάθε λεμονιά, στα τρυφερά τα φύλλα,
ο φυλλοκνίστης έρχεται και φέρνει ανατριχίλα.
Το φιδάκι είναι ο φυλλοκνίστης των εσπεριδοειδών που προσβάλλει την τρυφερή βλάστηση, κυρίως τα φύλλα, αλλά και τους νεαροί βλαστούς και τους πράσινους καρπούς. Τα φύλλα καρουλιάζουν, έχουν αργυρόχρωμη όψη, αποχρωματίζονται και η επιφάνειά τους καλύπτεται από στοές. Αυτό προκαλεί μείωση της φωτοσυνθετικής δραστηριότητάς τους ή ακόμη και την ξήρανσή τους, με συνέπειες στη θρέψη του φυτού και έμμεσα στην παραγωγή. Η αντιμετώπιση του εντόμου είναι δύσκολη και καταρχήν συστήνεται η αποφυγή μεταφοράς του μολύσματος από περιοχή σε περιοχή με φυτικό υλικό και κοπή των “λαίμαργων” καθώς και η πολύ πρώιμη εφαρμογή άρδευσης και αζωτούχου λίπανσης, έτσι ώστε να μην ενθαρρύνεται η βλάστηση την θερμή περίοδο που το έντομο μπορεί να αναπτύξει υψηλούς πληθυσμούς. Tέλος, η προστασία της τρυφερής βλάστησης με κατάλληλα βιολογικά εντομοκτόνα (θερινό πολτό και φυσική πυρεθρίνη) ίσως αποδειχτεί ανεπαρκής σε συνθήκες υψηλής προσβολής. .
