Ο ερχομός των χελιδονιών είναι αδιάψευστο σημάδι ότι έφτασε και η άνοιξη. Ότι αφήσαμε πίσω μας τον παγερό χειμώνα.
Τα χελιδόνια είναι μετανάστες. Έρχονται από την Σαχάρα της Αφρικής στην Ελλάδα και σε άλλες μεσογειακές χώρες και περνούν μαζύ μας τους θερινούς μήνες. Δεν θέλουν το κακό κανενός, ίσα – ίσα που τρώνε τα ενοχλητικά για τον άνθρωπο κουνούπια και τις οχληρές μύγες.
Τα χελιδόνια έρχονται σε σμήνη. Μας διδάσκουν την κοινωνική ζωή. Δεν τσακώνονται μεταξύ τους, δεν αδικούν το ένα το άλλο, ούτε εκμεταλλεύονται οι μειοψηφίες τις πλειοψηφίες. Μας δείχνουν, επίσης, πώς όλοι, συνεργαζόμενοι για το κοινό καλό και προστατεύοντας οι πιο δυνατοί τους ασθενέστερους, μπορούμε να συνεισφέρουμε στην κοινή πρόοδο.
Τα χελιδόνια στήνουν, με ξεχωριστή μαστοριά και επιδεξιότητα, γερές και έναντι τυχόν αιμοσταγών εισβολέων ή σκληρόψυχων καταπατητών ανθεκτικές φωλιές για τις οικογένειές τους κοντά στα ανθρώπινα σπίτια γυρεύοντας θαρρείς και τη συντροφιά των ανθρώπων. Με αγάπη, φροντίζουν οι μεν χελιδόνες τα μικρά τους, τους εξασφαλίζουν τροφή. Τα δε επιφορτισμένα με τον πατρικό ρόλο χελιδόνια προφυλάσσουν τα πουλάκια τους από εξωτερικούς εχθρούς. Και οι δύο γονείς μαζύ τα διδάσκουν πώς να πετούν.
Με το ανεξάρτητο από τη θέληση, τη βούληση και τη δράση των ανθρώπων και ελεύθερο πέταγμά τους, τέλος, διδάσκουν την ελευθερία στους ανθρώπους και στις κοινωνίες. Μα, ταυτόχρονα, ετούτο το πέταγμά τους παραστέκεται και κάπως αλλιώς στο ανθρωπολόι: Μάς βοηθά να προβλέψουμε και τον καιρό, καθώς, όπως λέγεται, όσες φορές τα χελιδόνια πετούν χαμηλά, προμηνύεται κρύος καιρός ή άνεμος…
