Ι.-Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην εποχή µας κατάντησε να είναι πρωτίστως επικοινωνία και λιγότερο πράξη. Όµως, όποιος έχει αυτοπεποίθηση µόνο στην εικόνα του, δεν µένει για πολύ στο “θρόνο” του. Μάλιστα σε µια υβριδική πλέον “αριστερά” που κανείς δεν ξέρει πόσο αριστερά θα παραµείνει.
Ο ΜΕ ΦΩΤΟΓΕΝΕΙΑ τύπου ευγενικού χολιγουντιανού αστέρα, Στέφανος Κασσελάκης, έχει αναµφισβήτητα το προνόµιο να είναι µια ενδιαφέρουσα ατοµική παρουσία (φωτ.) για την οποία και επιβραβεύτηκε στις εκλογές του β’ γύρου, εντυπωσιάζοντας κυρίως τους νέους. Γνωρίζοντας όµως καλά και τον ελειµµατικό “εσωτερικό” του κόσµο στα “πολιτικά πράγµατα” της χώρας, προστάτεψε τον εαυτό του (ή τον “προστάτεψαν”) από “ιδεολογικά” debate και συνεντεύξεις που θα µπορούσαν σίγουρα να ανατρέψουν ό,τι δηµιούργησε (ή, του δηµιουργησαν).
Η ΑΠΟΡΙΑ µας είναι πώς ένας άγνωστος µέχρι πρό τινος νέος ερχόµενος εξ Αµερικής και µη όντας καν µέλος του ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγο καιρό, ξαφνικά κερδίζει την προεδρία του κόµµατος, µάλιστα µε απαιτήσεις µελλοντικού πρωθυπουργού! Τέτοια ελκυστική εικόνα δεν είχε παρά µόνον ο Κωνσταντίνος Καραµανλής (1955) που όµως ψηφίστηκε όχι µόνο για την “οµορφιά” του, αλλά και για τη µακρόχρονη υπουργική εµπειρία του. Στην περίπτωση του Κασσελάκη, η παρουσία των κ. Αποστολάκη και Πολάκη (µέντορές του), σίγουρα επηρέασαν τις κινήσεις του µέχρι τώρα. Εφεξής όµως, ως “πρόεδρος” του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα δικαιολογείται να πέφτει σε ατοπήµατα όσο θα αντιµετωπίζει συνεχείς προκλήσεις. Εκτός κι αν όλα ήταν ένας πανέξυπνος χειρισµός “άλλων”, ώστε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στο κόµµα και να διατηρηθεί -δι’ αντιπροσώπου- η ήδη χαλαρή ενότητητα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΙΙ.- Φαντάζεστε τον νέο πρόεδρο που, εν τη ρύµη του λόγου του, έκανε πολλά λεκτικά σφάλµατα (Κυπριακό, στρατιωτική θητεία κ.λπ.) τί θα λέει και πώς θα απαντά σε επιθέσεις στην ολοµέλεια της Βουλής; Ή, σε µια συζήτηση επιπέδου πολιτικών αρχηγών; Αλλά και στις “αυλές” της Ε.Ε.;
ΕΤΣΙ, η επόµενη µέρα έχει πολλά να αποκαλύψει. Τόσο για το ποιος πράγµατι θα είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πού θα τραβήξει ιδεολογικά το κόµµα, ποια πρόσωπα θα αναδειχθούν στην έτσι κι αλλιώς (υποθέτουµε) “ανανεωµένη” αξιωµατική αντιπολίτευση. Το µεγάλο αιτούµενο θα είναι η διατήρηση της ενότητας του κόµµατος και ποιος θα τη διασφαλίζει.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, ευχόµαστε ο ΣΥΡΙΖΑ να βρει το δρόµο του, χωρίς διασπάσεις και φυγόκεντρες τάσεις. Η χώρα έχει ανάγκη όσο ποτέ, από µια αξιωµατική αντιπολίτευση που να εµπνέει εµπιστοσύνη µε µια σοβαρή και συγκροτηµένη εναλλακτική µορφή εξουσίας. Επειδή, µε την πολιτική δεν “παίζει” κανείς χωρίς να καεί…
