Πολλά τα ανοιχτά μέτωπα στην Ελλάδα του 2020! Στον απόηχο της χθεσινής επετείου της 28ης Οκτωβρίου αλλά και στα ελληνοτουρκικά που… βρίσκονται στην επικαιρότητα, οι σημειώσεις που ακολουθούν μετά την παρακάτω σκέψη μου:
«Αυτοί (σ.σ. Ερντογάν) την μικροπολιτική τους κι εμείς το χρέος μας»!
…Χρέος που δεν αποπληρώνεται όσα χρόνια κι αν περάσουν εκτός και αν καταφέρουμε ενόσω ζούμε και ανασαίνουμε -εμείς και τα παιδιά μας- να διατηρήσουμε και ουκ ελάττω παραδώσουμε στους επιγενόμενους τούτο τον τόπο – φύτρα μας!
Εθνικά υπερήφανοι· πολλοί από εμάς “διέγνωσα” απολυτρωμένοι από τις κακώς εννοούμενες ειδικά τα τελευταία χρόνια εθνικιστικές παράτες!
Σίγουρα το αποτέλεσμα της δίκης της φασιστικής οργάνωσης έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο!
Η ελληνική σημαία που δεν παρέλασε -και τούτη τη φορά- στους δρόμους της πατρίδας μας κατά την εθνική μας εορτή, ανέμισε πολύ ψηλά, κι ήταν πολλοί εκείνοι που την αποκαμάρωσαν ελεύθερη από τους καπηλευτές της!
Γιατί περί καπηλείας επρόκειτο, όλο αυτό που είχαμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Μια καπηλεία που οδήγησε σε πολλές διαστρεβλώσεις περί του αληθινού όπως το εννοεί ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός με τη φράση «Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό»!
Ναι οφείλουμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι ως λαός για όσα κατάφεραν οι παππούδες μας, οι πρόγονοί μας εκείνες τις ημέρες του ’40! Οταν αντιστάθηκαν ομάδι δίχως δεύτερη σκέψη απέναντι στους φασίστες και τους ναζιστές της εποχής· μια λαϊκή πέρα για πέρα αντίδραση – αντίσταση που αβίαστα τους οδήγησε στην υπεράσπιση της πατρίδας!
Τις έννοιες όπως πατρίδα, σημαία, εθνική υπερηφάνεια για τα ωραία και αγαθά μας, έχω την αίσθηση ότι οφείλουμε να διατηρήσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε, πάντοτε με απόλυτη ευσυνειδησία, με σεβασμό στον άλλο, στον διαφορετικό, στον ξένο!
Και σε τούτα -εκτός πολλών βέβαια άλλων – η έγνοια μας, το μέγα χρέος μας!
