Ο πόλεµος ένθεν κακείθεν µεταξύ Ισραήλ και Χαµάς έδωσε τη δυνατότητα στον Τούρκο πρόεδρο να εκµεταλλευθεί έναν από τους δύο, τη Χαµάς υποθάλπτοντας και εξοπλίζοντάς την. Παρά δε τη βοήθεια που της παρέχει, παραµένει στο απυρόβλητο. Θέλει να γίνει ο διαµεσολαβητής, για ν’ αυξηθεί ο γεωπολιτικός ρόλος του και η ηγεµονική επικράτησή του στην περιοχή.
Αν πάρουµε τα πράγµατα ως έχουν, θα δούµε ότι η Τουρκία φιλοξενεί, χρηµατοδοτεί και εξοπλίζει τη Χαµάς, κατηγορώντας ταυτοχρόνως το Ισραήλ. Το Ιράν κάνει το ίδιο για τη Χεσµπολάχ που είναι, όπως και η Χαµάς, τροµοκρατική. Ένεκα τούτου, το Ιράν κατηγορείται ότι ενισχύει τους τροµοκράτες, ενώ η Τουρκία µένει στο απυρόβλητο.
Επειδή η Τουρκία, το περίεργο και ξεχωριστό µέλος του ΝΑΤΟ, ενός θεσµού κρατών που το ιδεολογικό και πολιτικό του διακύβευµα είναι εναντίον της τροµοκρατίας, φέρεται έτσι, ο δε γ. γραµµατέας του Στόλντενµπεργκ δεν παίρνει θέση, ίσως κάποιος συµπεράνει ότι το ΝΑΤΟ στηρίζει την τροµοκρατία.
Η σύσκεψη επί Ανωτάτου Επιπέδου Ελλάδος – Τουρκίας αντί στη Θεσ/νίκη, θα γίνει στην Αθήνα (7/12/23). Μ’ αυτό θεωρείται ότι “ξεπλένεται” η Τουρκία από την πρόκληση που έχει προκαλέσει στη ∆υτική κοινή γνώµη για τις απαράδεκτες δηλώσεις του Ερντογάν, ότι οι τροµοκράτες της Χαµάς δεν είναι τροµοκρατική οργάνωση, αλλά ένα απελευθερωτικό κίνηµα, δηλαδή η σφαγή της 8ης Οκτωβρίου ήταν απελευθέρωση των Παλαιστινίων. Το αντίθετο συνέβη, να µπει το Ισραήλ στη Γάζα και να ζήσουν οι άµαχοι αυτά που υποφέρουν τώρα.
Αυτόν τον άνθρωπο, λοιπόν, που εξοπλίζει τη Χαµάς, υποδεχόµαστε στην Αθήνα, δίνοντας προς τα έξω την εικόνα ότι ο Ερντογάν υπηρετεί την ειρήνη, την καλή γειτονία και τις καλές σχέσεις µε την Ελλάδα.
Ούτως ή άλλως ο Τούρκος πρόεδρος έχει φέρει τη Βορειοατλαντική Συµµαχία σε φαύλο κύκλο, οι δε Παλαιστίνιοι δεν καταλαβαίνουν ότι ο “προστάτης” τους ενεργεί µόνο προς ίδιον συµφέρον και ότι δεν του κοστίζει τίποτα αργότερα να τους “πουλήσει”. Εκφράζεται και συµπεριφέρεται µε τον τρόπο που ξέρει τις βάρος του Ισραήλ, ζητάει, όµως, από τους ∆υτικούς να τον κάνουν διαµεσολαβητή και εγγυητή, να γίνει “το µάτι, το αυτί και το χέρι τους” στο ζήτηµα της Γάζας.
Αλλά τον Ερντογάν τον ενδιαφέρει η Γάζα, γιατί αν αποκτήσει ΑΟΖ, θα παρεµβάλλονται Αίγυπτος, Ισραήλ και Κύπρος. Εφόσον καταφέρει και γίνει η Τουρκία εγγυήτρια δύναµη της Γάζας, θα µπορεί εκβιάζοντας να εµποδίζει τη µεταφορά ενεργειακών πόρων στην Ευρώπη µέσω Κύπρου και Ελλάδος, για να περνάει από τα δικά της εδάφη.
