Οκτώβρης του 1982. Το παντοδύναμο – τότε – ΠΑΣΟΚ , ετοιμαζόταν για ένα… υγιεινό περίπατο στις εκλογές για τον Δήμο Χανίων. Η επιλογή αυτή παρουσιαζόταν ως μονόδρομος σε μια πόλη που αγωνιούσε – όπως και σήμερα – να δει προκοπή.
Τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας όμως αφυπνίστηκαν και το σενάριο γράφτηκε πολύ διαφορετικά. Μια ευρύτερη συμμαχία πολιτικών δυνάμεων, με “πυρήνα” το τοπικό Κ.Κ.Ε. πέτυχε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος Γιώργος Κατσανεβάκης, εκλέχτηκε δήμαρχος Χανίων, χωρίς “χρίσματα”, με τη στήριξη ανθρώπων που πρώτα και κύρια νοιάζονταν για την προκοπή του τόπου τους και δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ότι θα “επιβληθεί” δήμαρχος στην πόλη.
Σήμερα, 41 χρόνια μετά, τόσο διαφορετική μα και τόσο ίδια η κατάσταση στα Χανιά.
Υποψηφιότητες που “σέρνονται” για μήνες ως φήμες, συζητήσεις που καταλήγουν σε αδιέξοδα μετά από διαφωνίες και “τρικλοποδιές”. Εξέλιξη, κομμένη και ραμμένη (αν όχι ενορχηστρωμένη) ώστε να επιβληθεί στην τοπική κοινωνία η ιδέα του “μονόδρομου” για τον Δήμο Χανίων.
Της μοιρολατρικής αποδοχής μιας πολιτικής πραγματικότητας, μέσα στην οποία βρίσκουν ευκαιρία να ανθίσουν λογής – λογής μηχανισμοί και να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους.
Σήμερα λοιπόν, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την πόλη αλλά και όλο τον νομό Χανίων, με θέματα που “καίνε” (καθημερινότητα, περιβάλλον, τοπική ανάπτυξη, υπεράσπιση της φυσιογνωμίας της πόλης), απέναντι σε αυτό που παρουσιάζεται ως “σύστημα” που επιχειρεί να ορίσει το μέλλον της πόλης, υπάρχει μόνο μία εναλλακτική αυτοδιοικητική πρόταση, αυτή του Κ.Κ.Ε.
Ενός Κ.Κ.Ε., που στα Χανιά πέτυχε στις εθνικές εκλογές ένα ποσοστό που έγινε αντικείμενο συζήτησης πανελλαδικά κι αποδόθηκε στο επιτυχημένο “άνοιγμα” του κόμματος στην τοπική κοινωνία. Κι αυτό το “άνοιγμα”, υπάρχει η ιστορική ευθύνη απέναντι στην πόλη, την ιστορία και τους ανθρώπους της, να διευρυνθεί εν όψει δημοτικών εκλογών.
Να καταρτιστεί ένα αυτοδιοικητικό πλαίσιο θέσεων – στόχων για το μέλλον της πόλης, στο οποίο θα μπορούν να συμφωνήσουν άνθρωποι που μπορούν, θέλουν και πρέπει να προσφέρουν στην πόλη και στην τοπική κοινωνία. Μακριά από ιδεολογικές περιχαρακώσεις, με μοναδικό γνώμονα του καλό του τόπου μας.
Δημοτικές παρατάξεις μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, θέτοντας μπροστά ένα νέο πρόσωπο κοινής αποδοχής, με “πυρήνα” την παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης αλλά πέρα από τα στενά κομματικά όρια.
Και η ευθύνη αυτή “βαραίνει” πρώτα το τοπικό Κ.Κ.Ε., γιατί πέρα από το προηγούμενο επιτυχημένο παράδειγμα μιας δημαρχίας (πρώτη περίοδος Κατσανεβάκη) που μόνο καλά λόγια έχουν να λένε όλοι, η παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης έχει αποδείξει ότι βάζει σε προτεραιότητα το καλό της πόλης. Δεν ενδιαφέρονται για καρέκλες, δεν ενδιαφέρονται για προσωπικούς αγώνες.
Κι αν το τοπικό Κ.Κ.Ε. σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κάνει το γενναίο βήμα, τότε θα είναι υποχρεωμένοι όλοι να ανταποκριθούν.
Να δοθεί η ευκαιρία στους Χανιώτες και στις Χανιώτισσες να σκεφτούν αν μπορούν να περπατήσουν σε ένα διαφορετικό δρόμο, να ορίσουν οι ίδιοι τις τύχες της πόλης τους. Πέραν από κομματικούς μηχανισμούς κι αλλοπρόσαλλες συμφωνίες.
