«Κόσμε χρυσέ, Κόσμε Αργυρέ, Κόσμε Μαλαματένιε, Κόσμε και ποιος σε χάρηκε…»
ριζίτικο
Συμπληρώνονται σαράντα ημέρες από το φευγιό για το άλλο ημισφαίριο και την αιωνιότητα του Σταμάτη Αποστολάκη, του πολυβραβευμένου και διακεκριμένου ΔΑΣΚΑΛΟΥ. Το έργο του θα είναι ο οδοδείκτης των επερχόμενων γενεών.
Ο φύλακας-Άγγελος του που παρέλαβε την ψυχή του στις 7 Ιανουαρίου 2023, την πηγαίνει σύμφωνα με την Παράδοση της Πίστης μας, σε σημαντικά μέρη που έζησε, εντός και εκτός Ελλάδας στην επίγειο ζωή του από της γεννήσεως του, να ξαναθυμηθεί την πορεία του και ανάλογα με αυτά που έζησε και πρόσφερε να την παραδώσει, αν το αξίζει, να πάει στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ως ανταμοιβή του.
Ο Σταμάτης Αποστολάκης, από όσα γνωρίζω και γνωρίζει ο Κόσμος όλος και ο Θεός, είχε μία έντονη, όμορφη, περιπετειώδη, λαμπράν και φωτεινή πορείαν.
Η ζωή του όλη ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, με πολλές σελίδες γραμμένες από τον ίδιο και από την Κοινωνία.
Έχουν γραφεί και ειπωθεί τόσα πολλά και ίσως τα δικά μου, φτωχά λόγια να είναι πλεονασμός.
Τον γνώρισα πριν 57 χρόνια στις 13 Σεπτεμβρίου 1966, στην πιο σημαντική περίοδο της ζωής μου στο Γραφείο της Β’ Επιθεωρήσεως Π.Ε. Χανίων όπου αυτός υπηρετούσε ως Βοηθός Επιθεωρητή και εγώ αναχωρούσα για ανάληψη υπηρεσίας στο 1/θέσιο Δ.Σ Αγριλέ Ανατολικού Σελίνου, Σχολείο το οποίο ο ίδιος είχε ιδρύσει και είχε υπηρετήσει αρκετά χρόνια, υποδειγματικά. Θυμάμαι το πομπώδες, αυστηρό και υποτιμητικό ύφος του κ. Επιθεωρητή. « Α!! εσύ είσαι ο κύριος Πανηγυράκης όστις αρνείσαι να πας στον Αγριλέ!!» (Είχα κάνει ένσταση για την οριστική μου τοποθέτηση και απορρίφθηκε). Τρόμαξα. Ο καλός Θεός μου φανέρωσε τον γαλήνιο, γλυκύτατο και γελαστό βοηθό του τον Σταμάτη, ο οποίος με ευγένεια και καλοσύνη με συνέφερε από το τρακ που είχα πάθει, από το φόβητρο του κ. Επιθεωρητή και μου εγγυήθηκε ότι θα περάσω τόσο καλά, ώστε δεν θα ξεχάσω ποτέ το Σέλινο και του Σελινιώτες. «Όπερ και εγένετο» και τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δημόσια για όλα όσα μου πρόσφερε στην πολύχρονη και αγαπητική φιλία και συνεργασία μας.
Ο Σ.Α. με το υποδειγματικό αρχείο του Σχολείου που βρήκα, στο 3×8 διδακτήριο με σκεπή από λεπίδα!! ήταν πολύτιμος Σχολικός Σύμβουλος στη μετέπειτα πορεία μου.
Γνώρισε ΠΟΛΛΑ σε μένα και στην Κοινωνία που υπηρέτησε ως Δημόσιος Λειτουργός αλλά περισσότερο και ως Συνταξιούχος με τα βιβλία του και τα κείμενα του, με το σλάιτς τα οποία ο ίδιος έφτιαχνε και επρόβαλε στην οθόνη και πολλά άλλα.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ήταν όλη η ζωή του. Γι’ αυτό και ανταμείφθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από την Ακαδημία Αθηνών και από δεκάδες φορείς «ων οκ έστιν αριθμός».
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη μου αν δεν ανέφερα και υπογράμμιζα τη γνωριμία και την αγαπητική σχέση του Σταμάτη Αποστολάκη με τον μακαριστό παππού της Κρήτης, τον Άγιο Ειρηναίο τον Χριστιανό, τον κοινωνικό αναμορφωτή, τον ΑΝΘΡΩΠΟ της ΕΙΡΗΝΗΣ και της Προόδου και την παρουσία στο ίδρυμα Αγία Σοφία και στα ΕΙΡΗΝΑΙΑ στο Νεροχώρι Αποκορώνου και τις τιμές που του έγιναν από τον Αποκόρωνα για την προσφορά του και την προβολή του συγγραφικού έργου του Ειρηναίου Γαλανάκη, με κορυφαίο για μένα «Των Γονικών μου Ιερή Γη και πώς να σου ξεχάσω» , επιμέλεια της έκδοσης ο Σταμάτης Αποστολάκης.
Καλό ταξίδι Φίλτατε, Συνάδελφε ΔΑΣΚΑΛΕ μας.
Τα ίχνη της πορείας σου θα μείνουν ανεξίτηλα εδώ στη Γη, η μνήμη σου θα είναι ΑΙΩΝΙΑ.
Συλλυπητήρια στην Αξιότιμη και υπερήφανη ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του (σύζυγο, παιδιά, εγγόνια και δικούς).
«Δεν αποθαίνουν οι νεκροί κείνοι που δεν ξεχνιούνται, πεθαίνουν μόνο οι νεκροί κείνοι που λησμονιούνται».
Ο Σταμάτης Αποστολάκης είναι Αλησμόνητος-ΑΘΑΝΑΤΟΣ
*Ο Πέτρος Πανηγυράκης
είναι δάσκαλος
