Ανισότητες στην κατανομή των επιδοτήσεων, που προωθούνται μέσω της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαπιστώνει η Ομάδα Παραγωγών Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ελιάς Νομού Χανίων καταθέτοντας τις προτάσεις της πάνω στο ζήτημα. Αναλυτικά το κείμενο της πρότασης αναφέρει: «Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις για τη νέα Κ.Α.Π. που διαμορφώνεται τελικά από ό,τι φαίνεται το ύψος της επιδότησης ανά καλλιέργεια (25 ευρώ/στρέμμα στους βοσκοτόπους, 41 ευρώ/στρέμμα στις αροτριαίες και 52 ευρώ/στρέμμα στις δενδρώδεις), μετά λύπης μας διαπιστώνουμε ότι δεν πάρθηκε καθόλου υπόψη το κριτήριο των ωρών εργασίας ανά στρέμμα και κατ’ επέκταση το κόστος παραγωγής μιας καλλιέργειας. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι ένα στρέμμα σκληρού σίτου για να καλλιεργηθεί χρειάζονται 2 ώρες εργασίας/στρέμμα/έτος, το βαμβάκι 18 ώρες/στρέμμα/έτος και η ελιά 44 ώρες/στρέμμα/έτος (τα στοιχεία για τις ώρες εργασίας για όλες τις καλλιέργειας είναι διαθέσιμα σε όλες τις υπηρεσίες του ΥΠ.Α.Α.Τ.).
Είναι προφανές ότι το μόνο αντικειμενικό και αδιαμφισβήτητο κριτήριο δεν πάρθηκε καθόλου υπόψη στην κατανομή των επιδοτήσεων με αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιων ανισοτήτων μεταξύ των επιδοτουμένων καλλιεργειών και με πρωταγωνιστή του “μεγάλου χαμένου” τις δενδρώδεις καλλιέργειες. Παραδείγματος χάρη, εάν πάρουμε υπόψη τις ώρες εργασίας η επιδότηση στην ώρα εργασίας/έτος στον σκληρό σίτο είναι 41 ευρώ: 2 ώρες εργασίας/έτος= 20,50 ευρώ/ώρα, στο βαμβάκι 41 ευρώ: 18 ώρες= 2,27 ευρώ/ώρα εργασίας και στην ελιά 52 ευρώ: 44 ώρες= 1,18 ευρώ/ώρα εργασίας. Δεν χρειάζεται να είναι κάνεις μαθηματικός για να καταλάβει κάνεις την ανισότητα και την αδικία που προκύπτει από τα προηγούμενα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι επιδοτήσεις δίνονται για να μπορέσουν τα αγροτικά προϊόντα να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό από ομοειδή προϊόντα τρίτων χωρών. Αλήθεια ρωτάμε με επιδότηση 1,18 ευρώ/ώρα η ελιά μπορεί να σταθεί στον ανταγωνισμό παραγωγής ελιάς τρίτων χωρών; (Τυνησία, Μαρόκο, Τουρκία). Μπορεί λογικός άνθρωπος να αιτιολογήσει επιδότηση 20,50 ευρώ/ώρα στον σκληρό σίτο και στην ελιά 1,18 ευρώ/ώρα; Δυστυχώς φαίνεται ότι στη νέα Κ.Α.Π. ακολουθήθηκε η πεπατημένη, που είναι τα πολλά ψηφαλάκια, από πού είναι οι πολλοί βουλευτές και ο τόπος καταγωγής των υπουργών του ΥΠ.Α.Α.Τ. (προ ανασχηματισμού και μετά ανασχηματισμού). Αραγε ο πρωθυπουργός που είναι από την Καλαμάτα γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί στην ελαιοκομία με αυτήν την πρόταση; Η άποψή μας είναι ότι πρέπει μέχρι τέλους να υπερασπιστούμε το μόνο αντικειμενικό κριτήριο των ωρών εργασίας ακόμα και αν το παιχνίδι φαίνεται να έχει χαθεί. Εναλλακτικά και σαν τελευταία γραμμή άμυνας για τη νέα Κ.Α.Π. προτείνουμε την ουσιαστικοποίηση της ειδικής ενίσχυσης του ελαιολάδου (το λεγόμενο ποιοτικό παρακράτημα). Συγκεκριμένα στο ΦΕΚ με αριθμ. φύλλου 778 στις 4 Ιουνίου 2010 και στο ΦΕΚ με αριθμ. φύλλου 434 στις 25 Φεβρουαρίου 2013 ορίζεται ειδική ενίσχυση ελαιολάδου 10 εκατομμύρια ευρώ το οποίο κατανέμεται στους αντίστοιχους δικαιούχους.
Επίσης με το ενημερωτικό έγγραφο του ΥΠ.Α.Α.Τ. αριθμ. πρωτ. 252827 στις 11 Μαρτίου 2010 ορίζεται ως ενδεικτική τιμή της πρόσθετης ενίσχυσης ελαιολάδου και επιτραπέζιων ελιών 300 ευρώ ανά εκτάριο. Τα συγκεκριμένα ΦΕΚ από όσο γνωρίζουμε ισχύουν μέχρι και σήμερα. Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ειδική ενίσχυση ελαιολάδου για την ελαιοκομική σεζόν 2012 – 13 κατέληξε στα 110 ευρώ/εκτάριο. Αυτό οφείλεται στο πολύ μικρό ποσό (10 εκατομ. ευρώ) το οποίο εκταμιεύεται από την Ε.Ε. για τη συγκεκριμένη δράση. Για να μην θεωρηθούμε μάλιστα αχάριστοι ή αχόρταγοι υπενθυμίζουμε ότι για το ίδιο μέτρο ο σκληρός σίτος πήρε ειδική ενίσχυση την ιδία χρονική περίοδο 90 ευρώ/εκτάριο. Για τα ζαχαρότευτλα το ποσό που έχει οριστεί είναι 800 ευρώ/εκτάριο!! Ενώ για την απονιτροποίηση στον κάμπο της Θεσσαλίας και αλλού δίνονται 300 ευρώ/εκτάριο. Αρα δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί. Ζητάμε την επιβίωση της ελαιοκαλλιέργειας και απαιτούμε ειδική ενίσχυση ελαιολάδου 500 ευρώ/εκτάριο χωρίς να βγάζουμε ποτέ από το μυαλό μας τι σημαίνει ειδική ενίσχυση 90 ευρώ στον σκληρό σίτο και 110 ευρώ στην ελιά. Τα 10 εκατομμύρια ευρώ που ζητά το ΥΠ.Α.Α.Τ. για τη δράση αυτή μπορούν κάλλιστα να γίνουν 50 εκατομμύρια πολύ εύκολα, εάν το ΥΠ.Α.Α.Τ. όντως ενδιαφέρεται να ενισχύσει την ελαιοκαλλιέργεια έστω και από άλλους δρόμους. Θέλουμε επίσης να τονίσουμε τα πλεονεκτήματα της δράσης αυτής: 1. Παραγωγή ποιοτικών ασφαλών προϊόντων που τηρούν όλες τις προϋποθέσεις υγιεινής και ασφάλειας. 2. Εξισορρόπηση της μεγάλης αδικίας που γίνεται με τη νέα Κ.Α.Π. στην ελαιοκαλλιέργεια. 3. Σημαντικό άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας (γεωπόνοι – εταιρείες συμβούλων – πιστοποιητικοί οργανισμοί – εργαστήρια αναλύσεων εδάφους, φύλλων και υπολειμμάτων ελαιολάδου). 4. Τεχνική υποστήριξη και καθοδήγηση των παραγωγών σε όλα τα στάδια της καλλιεργητικής διαδικασίας. 5. Παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας (ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ – ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ – ΠΟΠ – ΠΓΕ) τα οποία είναι ανταγωνιστικά τόσο στην αγορά του εσωτερικού όσο και στου εξωτερικού. 6. Το μέτρο δεν είναι οριζόντιο, αλλά αφορά την καρδιά της παραγωγής, δηλαδή τους παραγωγούς, οι οποίοι παράγουν και ενδιαφέρονται και για την τεχνική τους επιμόρφωση και την παραγωγή ανώτερων ποιοτικών και ασφαλέστερων προϊόντων. Συνοψίζοντας η Ομάδα παραγωγών Ο.Δ.Π. Ελιάς Ν. Χανίων καταθέτει εναλλακτική πρόταση την κατοχύρωση της ειδικής ενίσχυσης ελαιολάδου στα 500 ευρώ/εκτάριο με βάση τα ΦΕΚ του ΥΠ.Α.Α.Τ. έτσι ώστε να αρθεί σε κάποιο μικρό βαθμό η ανισοκατανομή των επιδοτήσεων της νέας Κ.Α.Π., εάν οι κύριοι ιθύνοντες θέλουν η Ελλάδα να συνεχίσει να παράγει ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ… το κατά τα άλλα εθνικό μας προϊόν».
