Σε όλη την παραπαίουσα πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσεται και το σημερινό σημείωμά μας, σχετικά με τις εξελίξεις τόσο στην ανεργία, όσο και στο ισοζύγιο πληρωμών, που είναι ο καθρέφτης της οικονομίας μιας χώρας ή αυτό που μας έχουν επιφυλάξει οι μεγαλοσχήμονες δήμιοι-εταίροι μας. Διότι, όπως σας είναι γνωστό, επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας στην εξέλιξη των ελληνικών πραγμάτων, μέσα όμως, από την ευρωπαϊκή προοπτική.
Η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού ή τουλάχιστον ευρύτατων στρωμάτων από κάθε κλάδο είναι πλέον γεγονός, και αυτό το οφείλουμε στους φίλους Γερμανούς, οι οποίοι συνεχίζουν ανενόχλητοι το ολέθριο έργο που άρχισαν το 1940!
Ομως το οφείλουμε και στην ολιγωρία για να μην πω τίποτα πιο βαρύ και στους πολιτικούς και οικονομικούς διευθυντικούς κύκλους της κοινωνίας μας. Ετσι, στη σημερινή μορφή των εξελίξεων, αρχίζουν και στενεύουν επικίνδυνα τα περιθώρια ανάδρασης της οικονομίας μας και αρχίζει να φαίνεται μια περίεργη κούραση στα ελληνικά στρώματα που επιχειρούν. Το αποτέλεσμα είναι ότι ήδη έχουμε χάσει τις ελληνικές τράπεζες με το εξαιρετικά μικρό ποσόν των 5 δισ. €, αλλά η ιδιοκτησία δεν ενδιαφέρει τον ίδιο το φτωχοποιημένο λαό. Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι η πλήρης ανυπαρξία τραπεζικού συστήματος και μια παράλληλη μείωση της δραστηριοποίησης να επιμεριστούν οι ευθύνες από τη ληστρική χορήγηση δανείων σε δήθεν επιχειρηματίες, οι οποίοι, όχι μόνο δεν επένδυσαν, αλλά διασπάθισαν το χρήμα του ελληνικού λαού και κυρίως των μικρών αποταμιευτών.
Οι άσπονδοι φίλοι μας, δεν έχουν άδικο όταν προσθέτουν τη χώρα μας στην αρνητική λίστα των χωρών για επενδύσεις. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και διεθνούς κύρους περιοδικά όπως ο Εκόνομιστ (Economist) έγραφε πριν ένα μήνα (29/102015) σε άρθρο του με τίτλο: Mην επενδύσετε σε αυτές τις χώρες, όπου η χώρα μας είναι πρώτη στον κατάλογο ειδικού γραφήματος, λέει τα εξής: «Το βασικό κριτήριο για μια σημαντική επένδυση είναι να υπάρχει στη χώρα ένα γρήγορο και ευέλικτο σύστημα υποδοχής του επενδυτή και όχι ένα νομικίστικο, ληθαργικό καθεστώς. Και είναι αλήθεια, σημειώνει το άρθρο, πως σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Σλοβενία, που χτυπήθηκαν από την κρίση, το να ανοίξει κανείς μια επιχείρηση δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο -σε αντίθεση με τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου οι συνθήκες είναι σχεδόν ιδανικές».
Η μη διενέργεια επενδύσεων, εξηγεί και τους τρεις πίνακες που συμπεριλαμβάνουμε στο σημερινό μας σημείωμα, από την προ ημερών δημοσιοποίηση των σχετικών προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), με τον τύπο των φθινοπωρινών προβλέψεων.
Στον ακόλουθο πίνακα αφαιρέσαμε πολλές χώρες, αλλά αφήσαμε αρκούντως άλλες, για να δούμε τις εξελίξεις στον τομέα των επενδύσεων.
Το βασικό συμπέρασμα από τον πίνακα 1 είναι η τερατώδης αποεπένδυση που έλαβε χώρα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα μια ανεργία ισοδύναμη με πανούκλα, όπως έχουμε καταγγείλει πολλές φορές. Αγωνία πρέπει να κατακλύζει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα ο πίνακας αυτός!
Και η έκφραση αυτής της αγωνίας πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της ποσοστιαίας μείωσης της απασχόλησης, όπως εξάγεται από απλή παρατήρηση του πίνακα 2. Στον πίνακα αυτόν, φαίνεται ότι υπάρχει αρνητική εξέλιξη στην απασχόληση στη χώρα μας, πράγμα που επιδεινώνει τη φτώχεια στα περισσότερα στρώματα της κοινωνίας μας.
Ταυτόχρονα και το ποσοστό ανεργίας της χώρας μας είναι η τυπική απεικόνιση της πανούκλας αφού τα ποσοστά ανεργίας είναι ιδιαιτέρως υψηλότατα. Και μάλιστα, χωρίς προοπτικές ανάσχεσης, αν κρίνει κανείς από τα “προαπαιτούμενα” στα οποία αναφερθήκαμε στην αρχή του σημειώματός μας, όπως για παράδειγμα η ύπαρξε ενός συνετού και λειτουργικού τραπεζικού συστήματος.
Το ζήτημα, αν συνεξετάσει κανείς τους τρεις αυτούς πίνακες, είναι ότι δεν υπάρχουν οι συνθήκες να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης. Δεν υπάρχει ούτε βούληση από τους εταίρους μας, ούτε τρελοί επενδυτές να επενδύσουν σε μια χώρα που δεν υπάρχουν οι ελάχιστες συνθήκες για επένδυση. Δείτε όμως πώς εξελίσσονται τα πράγματα: Οσο μεγαλώνει η ελληνική ανεργία, τόσο πέφτει η γερμανική. Και το πρόβλημα αρχίζει να παίρνει μια περίεργη διάσταση, για την ακατανόητη συμπεριφορά να καταστραφεί η Ελλάδα. Γιατί κανένα στοιχείο δε δείχνει πως θα βγει η χώρα μας από το λάκκο με τις ακαθαρσίες που έχει μπει.
