Δεν υπάρχει εβδομάδα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που να μην μας απασχολήσει ένα περιστατικό στα “Σεϊτάν Λιμάνια” στο Ακρωτήρι. Μικρά και μεγάλα ατυχήματα με θύματα επισκέπτες κυρίως, κινητοποίηση πυροσβεστικής και λιμενικού, απομάκρυνση του τραυματία μέσω θαλάσσης, μια θλιβερή καθημερινότητα. Ο συγκεκριμένος κόλπος έγινε γνωστός την τελευταία δεκαετία όταν και επί της ουσίας διαμορφώθηκε η παραλία από βότσαλα από γειτονικό λατομείο. Μέχρι τότε την γνώριζαν οι κατεχάρηδες Ακρωτηριανοί που πήγαιναν να μαζέψουν άγριο σταμναγκάθι και αλάτι.
Ξαφνικά τα “Σειτάν Λιμάνια” έγιναν “must” και καθημερινά συρρέουν εκατοντάδες άτομα σε ένα χώρο χωρίς επαρκή σήμανση, δίχως διαμορφωμένο μονοπάτι επομένως τι πιο φυσιολογικό από το να έχουμε τόσα πολλά ατυχήματα; Προφανώς ευθύνη φέρουν και εκείνοι που πηγαίνουν στην παραλία με σαντάλι και βερμούδα χωρίς καμία προφύλαξη, ωστόσο εκείνοι που θα πρέπει άμεσα να δράσουν είναι ο Δήμος και η Περιφέρεια, ως φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ένα μικρό έργο διαμόρφωσης του μονοπατιού, τοποθέτηση προστατευτικών στα επικίνδυνα σημεία και σήμανση δεν κοστίζει πολύ, ούτε θα… πέσει έξω ο προϋπολογισμός του Δήμου. Αν δεν γίνει κάτι άμεσα, τα ατυχήματα θα συνεχιστούν και οι ανθρώπινες ζωές θα τίθενται σε διαρκή κίνδυνο.
Στο 3ο επεισόδιο, καλωσορίζουμε και επίσημα το καλοκαίρι με τραυματισμούς σε παραλίες, κάνουμε… τζετ σκι στον Μπάλο και αναζητούμε μονοπάτι για τα Σεϊταν Λιμάνια.
Την ομορφιά στο τοπίο την δίνουν αυτά τα άγρια κατσάβραχα στο σχεδόν ανύπαρκτο μονοπάτι που περνάει μέσα από ένα μικρό φαράγγι. Οποιαδήποτε παρέμβαση, θα καταστρέψει αυτό ακριβώς για το οποίο συρρέει τόσος κόσμος. Βέβαια τίθεται και το ζήτημα ασφάλεια ή ομορφιά; Γι’ αυτό οτιδήποτε φτιαχτεί θα πρέπει να σέβεται την ιδιαιτερότητα του τοπίου, χωρίς να είναι εξάμβλωμα. Το λέω επειδή τώρα τελευταία βλέπουμε να συμβαίνουν πολλές χωντράδες. Αυτοί είναι ικανοί να κατασκευάσουν ασφάλτινο μονοπάτι ώστε να πηγαίνουν με τα αυτοκίνητα. Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να υπάρχει μια πάρα πολύ καλή ενημέρωση προς τους επισκέπτες για τα απαιτούμενα υποδήματα και ότι άλλο χρειάζεται κάποιος για να κατέβει με ασφάλεια στην πανέμορφη παραλία. Επειδή έχω δει ξένους να προσπαθούν να κατεβάσουν και καρότσι με μωρό και βλέποντας ότι δεν γίνεται άφησαν το καρότσι στο αυτοκίνητο και κατέβηκαν με το μωρό στα χέρια, που και αυτό είχε μεγάλη επικινδυνότητα. Αν πρέπει να φτιαχτεί λοιπόν κάτι οπωσδήποτε, να είναι κάτι που να ΜΗΝ επηρεάζει το φυσικό κάλος του τοπίου. Να το μελετήσουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.
Κύριε Κώνστα το θέμα το έβαλα στο Δημοτικό συμβούλιο πριν από ένα χρόνο ίσως και παραπάνω. Εκτός από αυτά που περιγράφετε ζήτησα και μια άδεια κινούμενη έστω καμπίνας με το απαραίτητο μεταξύ άλλων νερό! Η περιφρονιτική απάντηση που πήρα από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο είναι οτι εφτιαξαν τον δρόμο για την καλύτερη πρόσβαση του λεωφορείου. Δηλ άρες μάρες κουκουνάρες! Δυστυχώς.
Φραγκάκης Γιάννης