Πώς γινόμαστε (Α)νθρωποι

Οι νόμοι φτιάχνονται για να γίνονται καλύτεροι αυτοί που τους τηρούν.
Ίσως βιαστικά θα απαντούσε κάποιος ότι είναι βλάκας όποιος τους τηρεί. Βλάκας δηλαδή ήταν και ο Σωκράτης που ήπιε το κώνειο, ενώ μπορούσε να δραπετεύσει; Όχι, ήταν Άνθρωπος που τηρούσε τους νόμους, αλλά είχε και το θάρρος να κατηγορεί και τους κατηγόρους του αλλά και τους δικαστές του.
Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει κάποιος να γίνει Άνθρωπος επιδιώκοντας μόνο επουράνια βασιλεία, διότι αμέσως θα αντιμετωπίσει το ερώτημα: κι εδώ, σ’ αυτόν τον κόσμο τί γίνεται;
Όπως σωστά έθεσε την απορία συμπολίτης μας (Ηλίας Κ. Μιχαηλίδης) επί του θέματός μου της 19ης Νοεμβρίου “καλά όσα μας λες, μα ανεφάρμοστα στο παρόν σύστημα”.
Μπορούμε λοιπόν να γίνουμε Άνθρωποι, μέσα σε όποιο σύστημα και κάτω από τις όποιες συνθήκες;
Η απάντησή μου είναι, «ναι μπορούμε, ναι μπορεί ο καθένας μας, αρκεί να το λαχταρά πολύ και να ερωτευθεί αυτόν τον στόχο του. Για τον ερωτευμένο δεν υπάρχουν εμπόδια!
Ας θεωρήσουμε τον τρισδιάστατο κόσμο μας πεδίο εκπαίδευσης. Αυτός που στρατεύεται στα ΛΟΚ έχει το πεδίο εκπαίδευσής του. Όσο καλύτερα εκτελεί τις ασκήσεις του, τόσο ο Επιλοχίας του βάζει περισσότερες, ενώ αυτόν που τεμπελιάζει τον αφήνει ήσυχο. Φαινομενικά άδικη συμπεριφορά του Επιλοχία, αλλά όταν έρθει η ώρα της μάχης ο τεμπέλης θα χαθεί άδικα σαν ανεκπαίδευτος, ενώ ο καλά εκπαιδευμένος ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες. Τότε ο ένας που κατά την εκπαίδευση έβριζε τον εκπαιδευτή, μετά την μάχη τον ευγνωμονεί, ενώ αντίθετα ο τεμπέλης καταδικάζει δυο φορές τον εαυτό του και ίσως και τον εκπαιδευτή του που δεν τον πίεζε περισσότερο.
Έτσι είναι και η ζωή μας, και φυσικά και η συμπεριφορά μας ανάλογη.
Δεν είναι λοιπόν απαραίτητο να φτιαχτούν πρώτα οι συνθήκες, το πεδίο εκπαίδευσης και μετά να προσπαθήσουμε. Ας θυμηθούμε ότι τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά έργα, τα καλύτερα μουσικά έργα, Άνθρωποι που βοήθησαν την ανθρωπότητα ουσιαστικά, παρουσιάστηκαν όταν οι συνθήκες ήταν δύσκολες έως πολύ δύσκολες. Σε ήρεμους καιρούς μάλλον οι περισσότεροι “τεμπελιάζουμε” σε ό,τι αφορά το άνω θρώσκω ή την ποιοτικά αναβάθμιση της ψυχής ή του πνεύματος.
Οι εξωτερικές συνθήκες του κάθε συστήματος, όπως και τα ελαττώματά μας ή τα εγώ μας, διαμορφώνουν το πεδίο εκπαίδευσης μας, το πεδίο μάχης, του φαντάρου και το δικό μας.
Το αν είμαστε και γιατί “υπό εκπαίδευση”, το γιατί να αναζητήσουμε το “γνώθι σαυτόν” των προγόνων μας, το γιατί ο κακός γείτονας είναι ο καλύτερος εκπαιδευτής μας, δεν είναι μαζοχιστικές σκέψεις αλλά ευκαιρίες να “παράγουμε” θετική ενέργεια, αγάπη, που υποχρεωτικά συνοδεύεται από αυτοβελτίωση, ποιοτική ψυχική αναβάθμιση, καλύτερες και αποτελεσματικότερες πράξεις, καλύτερη κατανόηση της φύσης και των γεγονότων γύρω μας. Ας θεωρήσουμε τους εαυτούς μας “μπαταρίες” που συμφέρον μας είναι να παράγουμε θετική ενέργεια και να είμαστε πάντα κατά το δυνατόν πιο πολύ φορτισμένες.
Τρόποι υπάρχουν. Η βοήθεια έρχεται, όταν κάποιος αρχίσει με ισχυρή θέληση να την αναζητά. Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος παρουσιάζει ο δάσκαλος, λένε πολλοί σοφοί. Και στην πράξη επαληθεύεται. Μόνο που ο δρόμος είναι μοναχικός. Οι άλλοι γύρω μας είναι συνοδοιπόροι που μας δίνουν απλά ευκαιρίες για δουλειά, παρηγοριά και ηθική συμπαράσταση να προχωρήσουμε.
Ευχαριστώ και πάλι τον συμπολίτη μας Ηλία Κ. Μιχαηλίδη για την ευκαιρία που μου έδωσε να δούμε μαζί τα πράγματα περισσότερο πρακτικά στο τώρα, χωρίς αναμονή αλλαγών ή μελλοντικών παροχών.
Παράδεισος επί Γης με τόσο κακούς κατοίκους δεν μπορεί να υπάρξει. Θα καταστραφεί σε χρόνο μηδέν. Ας μην κοιτάζουμε τους άλλους, παρά πρώτα και κύρια τον εαυτό μας.
Η συνείδησή μας, μας ζητά να απολογηθούμε μόνο για τα δικά μας έργα.