Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Περί συναίνεσης

Κύριε διευθυντά,

αυτές τις μέρες απασχόλησε τον λαό μας και το πολιτικό σύστημα η λεγόμενη πολιτική συναίνεση. Και “κάηκε” προτού ξεκινήσει.

Μακάρι το πολιτικό σύστημα να μπορούσε να ξεπεράσει τις αντιθέσεις του και να αρχίσει μια συνεννόηση, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, όπως στην οικονομία, στην παιδεία, στην εξωτερική πολιτική, στην αποκατάσταση της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Τότε θα υπήρχε κέρδος για την Δημοκρατία, για το μέλλον της χώρας, για τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος.

Μπορεί η διχόνοια να ‘ναι ίδιο των Ελλήνων, αλλά υπάρχουν κρίσιμες ιστορικές στιγμές, που μπόρεσε ο λαός μας και το πολιτικό σύστημα να την ξεπεράσουν. Να παραμερισθεί κάθε ιδεολογική δογματική ακαμψία μπροστά στο συμφέρον της χώρας και να επικρατήσει συναίνεση στα εθνικά θέματα.

Να επικρατήσει δηλαδή το εθνικό συμφέρον, αντί για το κομματικό συμφέρον και να ισχυροποιηθεί η φωνή της Ελλάδας, για να ακουσθεί σε φίλους και εχθρούς. Αλίμονο στον τόπο όταν υπάρχουν εθνικά θέματα και το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε “εμπόλεμη” κατάσταση. Όταν δηλαδή στις κρίσιμες στιγμές δεν υπάρχει εθνική ενότητα, αλλά κυριαρχεί η πεποίθηση ότι όταν υπάρξει συναίνεση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, θυσιάζονται οι θεμελιώδεις πολιτικές και κοινωνικές θέσεις τους.

Η συναίνεση για ένα εθνικό θέμα δεν “καταργεί” την πολυκομματική Δημοκρατία. Οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων πρέπει να υπάρχουν.

Αυτές εξάλλου αποτελούν τον βασικό κορμό της πολιτικής άμιλλας και του δημοκρατικού ανταγωνισμού και δεν αποτελούν αιτίες μίσους και εθνικού διχασμού. Αυτές οι διαφορές αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση της λειτουργίας της Δημοκρατίας και κινητήρια δύναμη για την δημοκρατική ανέλιξη της χώρας.

Η πολιτική συναίνεση λοιπόν δεν αποτελεί εμπόδιο για την Δημοκρατία, αλλά στοιχείο θετικό για την προαγωγή της. Αρκεί βέβαια να υπάρχει ξεκάθαρος στόχος για την οικοδόμησή της και όχι κομματική υστεροβουλία. Όπως εξάλλου επιβεβαιώνεται με την υπόθεση Αποστολάκη.

Είναι γνωστό ότι ο Αποστολάκης υπήρξε σημαντικός υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα κατηγορήθηκε με απαξιωτικά λόγια από την σημερινή κυβέρνηση για την τότε υπουργοποίησή του. Θεωρώ ότι με την επιχειρηθείσα υπουργοποίησή του, η κυβέρνηση θέλησε να δημιουργήσει προβλήματα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θέλησε να διεμβολίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και συγχρόνως να προσπαθήσει να εξισορροπήσει την φθορά που υπέστη από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Με την άρνηση Αποστολάκη δεν πέτυχε κανένα στόχο.

Η “αμφίπλευρη” κυβερνητική διεύρυνση περιορίσθηκε μόνο προς την Δεξιά κατεύθυνση.

Είναι γεγονός όμως τέτοιου είδους σχεδιασμοί για μια κυβέρνηση δεν προσφέρουν το αναμενόμενο πολιτικό και κομματικό όφελος. Το ‘χει αποδείξει η ιστορία. Μια κυβέρνηση διευρύνεται στη λαϊκή βάση όταν έχει να δείξει σημαντικό κοινωνικό έργο. Όταν αγκαλιάζει τα λαϊκά στρώματα. Όταν βρίσκεται δίπλα στα προβλήματα του λαού και όχι απέναντι. Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα η ρήση του θυμόσοφου λαού μας ότι τις κυβερνήσεις τις ρίχνει η οικονομία. Τώρα πρέπει να προσθέσει και τις… πυρκαγιές στη ρήση του.

Παρουσιάσθηκε λοιπόν ένα επικοινωνιακό σχέδιο από την κυβέρνηση, με την αποτυχούσα τελικά “υπουργοποίηση” Αποστολάκη. Δεν έχει καμιά σχέση αυτή η ενέργεια με τις συναινετικές διαδικασίες, αλλά με σχέδιο “εξόντωσης” του πολιτικού αντίπαλου.
Αυτό λοιπόν δεν ωφέλησε ούτε τον ομαλό πολιτικό βίο, ούτε τις όποιες ελπίδες είχαν απομείνει, για να συνεννοούμαστε τελικά με ειλικρίνεια. Γιατί στο κάτω – κάτω της γραφής δεν μπορεί νάναι ο Αποστολάκης ο άριστος την μια μέρα και την άλλη μέρα να κάνει μόνο για… καφετζής, όπως μας… “διαφώτισε” το κυβερνητικό στέλεχος.

Την μια μέρα “τραγουδούσαν” «Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί Κωνσταντινάτο», και την άλλη μέρα «Θα παίρναμε, θα παίρναμε βαρέλι δίχως πάτο».

Η πολιτική συναίνεση λοιπόν, για να οικοδομηθεί απαιτούνται προϋποθέσεις. Δεν έρχεται με “τσιμπολογήματα” στελεχών από άλλους χώρους. Τέτοιες ενέργειες δυναμιτίζουν το πολιτικό κλίμα.

Χρειάζεται πάνω απ’ όλα ομαλό πολιτικό κλίμα, για να προαχθεί ο στόχος της συναίνεσης.

Όταν την πολιτική συνεννόηση αντικαθιστά ο πολιτικός φθόνος.

Όταν οι υπεύθυνες πολιτικές θέσεις εκτοπίζονται από ύβρεις, τον λαϊκισμό, την αλαζονική συμπεριφορά.

Όταν την δημοκρατική πειθώ, αντικαθιστά ο αυταρχισμός.

Όταν η επικοινωνία έχει εκτοπίσει τον πολιτικό λόγο, τότε ο δρόμος για συναίνεση είναι μακρύς.

Η υπόθεση Αποστολάκη συνέβαλε στην επιμήκυνσή του.

Όταν λοιπόν ο τόπος χρειάζεται συναινετικές λύσεις, υπάρχει το Σύνταγμα της χώρας, που εμπεριέχει τον θεσμό της σύγκλησης του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Έτσι δρομολογούνται οι συναινέσεις. Δυστυχώς όμως αυτό το συμβούλιο είτε έχει μείνει στα αζήτητα ή έχει απαξιωθεί. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το ενδιαφέρον του πολιτικού συστήματος για εξεύρεση συναινετικών λύσεων στα μεγάλα εθνικά θέματα. Όσες φορές συγκλήθηκε δεν δικαίωσε την αποστολή του.

Σ’ αυτές τις συσκέψεις επικράτησε η καχυποψία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και το ενδιαφέρον τους για το πολιτικό κόστος ή όφελος. Κυριάρχησε το κομματικό συμφέρον!

Όμως όταν οι πολιτικοί και οι πολιτικές δυνάμεις θέλουν να προηγηθεί το εθνικό συμφέρον, πρέπει να θυσιάσουν το κομματικό όφελος. Αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική συναίνεση. Ας πάρουμε για παράδειγμα την στάση του Ελ. Βενιζέλου στο τέλος της ζωής του. Είναι γνωστό ότι είχε συγκρουσθεί οξύτατα με την μοναρχία. Και όμως λίγο προτού πεθάνει αναφώνησε «Ζήτω ο βασιλεύς».

Ναι αυτό έπραξε στις 9 Μαρτίου 1936!

Ήθελε να θέσει τέρμα στον εθνικό διχασμό και να προστατέψει τους φίλους του που διώκονταν από την φιλοβασιλική κυβέρνηση. Δεν μπορούσε να ησυχάσει, όταν οι πολιτικοί του φίλοι βρίσκονταν στην φυλακή ή πεινούσαν εξαιτίας των διώξεων που υφίστατο. Μια πολιτική πράξη που κατέγραψε η ιστορία όχι για να μειώσει την θέση του στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις, αλλά για να δείξει το υψηλό ήθος του πολιτικού άνδρα και την πίστη του στην συναίνεση!

Η χώρα μας αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Προβλήματα από την πανδημία, προβλήματα οικονομικά, προβλήματα εξαιτίας της τουρκικής προκλητικότητας, προβλήματα προάσπισης της εθνικής μας ανεξαρτησίας.

Ναι για την εθνική μας ανεξαρτησία, που την έχουμε χάσει και ξεχάσει. Γονατίζουμε στους Γερμανούς τραπεζίτες σαν επαίτες. Ο υπερήφανος Ελληνικός Λαός, που ο αγώνας της Εθνικής αντίστασης έσωσε την Ευρώπη από τον Γερμανικό φασισμό. Αυτός ο περιούσιος Λαός στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, κρατά τον δίσκο της επαιτείας με τις παρελθούσες περγαμηνές του και προσέρχεται σαν επαίτης, εκλιπαρώντας τα golden boys της Ευρώπης να υπερασπίσουν τα δίκαιά μας.

Δεν πιστεύω ότι αισθάνονται οι Έλληνες ότι δικαιώθηκαν οι ελπίδες τους, μπαίνοντας σ’ αυτή την ανάλγητη οικονομική “παρέα”!

Υπάρχει λοιπόν πεδίο δόξας λαμπρό, για όσους πιστεύουν στην συναίνεση για τα εθνικά μας θέματα. Είναι ατόπημα εθνικό να “καίγεται” στον βωμό των μικροκομματικών πολιτικών.

Μπορούσε η πολιτική συναίνεση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων να καταστεί η πεμπτουσία της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας και από ελπίδα να γίνει πράξη, αν τελικά επικρατούσε ένα σύστημα απλής αναλογικής. Αυτό θα συνέβαλε οι πολιτικές δυνάμεις να συνεννοηθούν και να επικρατήσει τελικά η κουλτούρα ότι τα εθνικά θέματα αντιμετωπίζονται με συλλογικές προσπάθειες. Είχε ψηφισθεί ένας τέτοιος νόμος από την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά τον απέσυρε η σημερινή κυβέρνηση. Τα κόμματα πρέπει να δείχνουν με τις πράξεις τους ότι επιθυμούν να συναινούν οι Έλληνες, τουλάχιστον στα μεγάλα εθνικά προβλήματα. Μικροπολιτικές κινήσεις δίκην Αποστολάκη δείχνουν το αντίθετο.

Είναι λοιπόν εθνική ανάγκη να οικοδομηθεί η συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων για μια προοδευτική κυβέρνηση, τουλάχιστον στις επόμενες εκλογές, εξαιτίας του εκλογικού νόμου, για να δώσει στον λαό μας μια νέα προοπτική.

Για να περάσει το πολιτικό σύστημα στο στάδιο των πολιτικών συναινέσεων από την αυταρχικότητα των μονοκομματικών κυβερνήσεων.

Για να εμπεδώσει ο λαός μας την πεποίθηση ότι μπορούν οι Έλληνες να συνεννοούνται μεταξύ τους.

Αυτό θα ‘ναι το πιο ηχηρό μήνυμα προς τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, που θέλουν να καθορίζουν τους κανόνες λειτουργίας του πολιτικού συστήματος.

Ότι δηλαδή ο Ελληνικός λαός είναι κυρίαρχος!

Βασίλης Πεντάρης
π. Βουλευτής Χανίων
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

1 Comment

  1. Αγαπητέ κύριε Πεντάρη, σχετικά με την συμμετοχή σας στην επιτροπή ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιτρέψτε μου τα εξής:
    Την ανασυγκρότηση την καταλαβαίνω ως οργάνωση πολιτών, ομάδες δουλειάς, συμμετοχή νεολαίας, καινοτόμες ιδέες καθώς και ανάλυση και κατανόηση όσων συμβαίνουν γύρω μας!!
    Θεωρείτε ότι πρέπει να συμβαίνουν αυτά;;
    Με σεβασμό στην διαδρομή σας!
    Ψηφοφόρος ΣΥΡΙΖΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα