Πασχαλινή επίσκεψη στο Αννουσάκειο

Πασχαλινή επίσκεψη στο Αννουσάκειο Θεραπευτήριο στην Κίσαμο πραγματοποίησαν οι μαθητές της Α΄ τάξης του Γυμνασίου Νέας Κυδωνίας οι οποίοι προσέφεραν  στους ηλικιωμένους λαμπάδες τις οποίες κατασκεύασαν στο καλλιτεχνικό εργαστήρι που οργανώθηκε στο χώρο του σχολείου.
Ηταν μια  διδακτική επίσκεψη, ως εναλλακτική μορφή διδασκαλίας στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας («Ο παππούς και το εγγονάκι», Λ. Τολστόι, σχολικό εγχειρίδιο Α΄ Γυμνασίου) και βιωματικό εργαστήριο ως προέκταση του μαθήματος με θέμα: «Ο συμπληρωματικός και αντισταθμιστικός ρόλος του κοινωφελούς ιδρύματος στο πλαίσιο του θεσμού της οικογένειας».
Οπως σημειώνουν οι καθηγήτριες του Γυμνασίου Νέας Κυδωνίας, Βενετία Δασκαλάκη-Καρδαμάκη, Μαρία Θεοδωρογλάκη, Φιλομήλα Κουτσουμπού, Σοφία Ξηράκη, Σαπφώ Χριστινάκη, τα παιδιά «τραγούδησαν, χόρεψαν, πρόσφεραν αγάπη, κεράσματα και λαμπάδες και ευχήθηκαν Καλή Ανάσταση στους ηλικιωμένους ενοίκους του Ιδρύματος. Με τα νιάτα, τη δροσιά και το μεράκι τους γέμισαν χρώμα και ελπίδα το Αννουσάκειο Θεραπευτήριο και τους ηλικιωμένους που διαβιούν εκεί και, παράλληλα με τη δράση τους αυτή, ανέπτυξαν κοινωνικές αρετές και ανέδειξαν τις αξίες του εθελοντισμού, της διαγενεακής αλληλεγγύης, της ενεργού πολιτειότητας και της δημιουργίας γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ των γενεών, αξίες που  πραγματεύεται το Κοινωνικό σχολείο.
Με χαρούμενα πρόσωπα, ευχές, χειροκροτήματα μας καλωσόρισαν το προσωπικό και οι παππουδογιαγιάδες, εκφράζοντάς μας τον ενθουσιασμό τους για την επίσκεψή μας αλλά και τη συγκίνησή τους, ποιος ξέρει, αναπολώντας ίσως κάποιες αλλοτινές εποχές.
Οι μαθητές αποχώρησαν συγκινημένοι, ευαισθητοποιήθηκαν, απέκτησαν θετικές στάσεις για την Τρίτη ηλικία και κατάλαβαν ότι μία χειρονομία, ένα χαμόγελο και λίγη αγάπη μπορούν να κάνουν ευτυχισμένους αυτούς τους ανθρώπους που μετά από μία κοπιαστική ζωή το μόνο που έχουν ανάγκη είναι λίγη κουβέντα και ζεστασιά, ιδιαίτερα τις γιορτινές ημέρες που έρχονται.
Κατανόησαν ακόμα πόσο σημαντικό είναι το συμβόλαιο των γενεών, ο σεβασμός και η αγάπη που οφείλουμε στους ανθρώπους της Τρίτης ηλικίας, αλλά και το ρόλο του ιδρύματος στη σύγχρονη εποχή».