Καλοί μου φίλοι, Χριστός Ανέστη!
Στην κεντρική θέση του σημερινού πασχαλινού “Παιδότοπου” το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού “Η Ημέρα της Λαμπρής”. Γύρω απ’ αυτό οι πασχαλινές εργασίες (ποιήματα, μαντινάδες, “σκέφτομαι και γράφω” και ζωγραφιές) που μας έστειλαν τα παιδιά της Στ’ τάξης του Δημ. Σχ. Κολυμβαρίου με ταχυδρόμο τον και καλό μου φίλο απ’ τα παλιά διευθυντή τους Δημήτρη Χαμηλάκη. Εχουν τον δικό τους τρόπο τα παιδιά να φωνάζουν τη χαρά τους για την ημέρα της Λαμπρής!
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Β.Θ.Κ.
H Ημέρα της Λαμπρής
1.
Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε
της αυγής το δροσάτο, ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά δεν απερνούσε
τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη
και από κεί κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκά στο πρόσωπο τ’ αέρι,
που λες και λέει μες της καρδιάς τα φύλλα
γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
2.
Χριστός Ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,
όλοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστήτε
μέσα στις εκκλησιές τες δαφνοφόρες
με το φως της χαράς συμμαζωχθήτε
ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε,
φιληθήτε γλυκά χείλη με χείλη,
πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι.
3.
Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι
και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες
γλυκόφωνα, κοιτώντας τις ζωγραφισμένες
εικόνες, ψάλλουν οι ψαλτάδες
λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι
από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες
κάθε πρόσωπο λάμπει απ’ τ’ αγιοκέρι,
απού κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι.
Διονύσιος Σολωμός
Εφτασε
το Πάσχα
Εφτασε το Πάσχα
σουβλίζουμε τα αρνάκια,
πηγαίνουμε εκκλησία
και ανάβουμε κεράκια.
Εφτασε το Πάσχα,
βάφουμε τ’ αβγά,
ψήνουμε τα κρέατα
και τρώμε με χαρά.
Μαζευόμαστε μαζί
φίλοι συγγενείς
να χαρούμε και να πιούμε
όλα τα καλά της γης.
Κλείνουν τα σχολειά,
τσουγκρίζουμε τ’ αβγά
χτυπάνε οι καμπάνες
και πάμε εκκλησιά.
Καλή Ανάσταση παιδιά
σας εύχομαι χρόνια πολλά
και καλή πρόοδο
με αγάπη και χαρά.
Ιωάννα Χάσκο
Στ2 Δημ. Σχ.
Κολυμβαρίου
Μαντινάδες
Οταν μέρες στ’ Ανάστασης ανάψεις το κερί σου
κάθε αχτίνα μια χαρά να γίνει στη ζωή σου.
Ηθελα μες στις φούχτες μου χαρές χιλιάδες να ’χα
να τσι μοιράσω απλόχερα στους φίλους μου το Πάσχα.
Οσες κροτίδες πέφτουνε του Πάσχα την ημέρα,
τόσες ευχές σας εύχομαι να ’χετε κάθε μέρα.
Και εφέτος την Ανάσαση ευχή καρδιάς θα κάνω
η μοίρα να σκορπά χαρές να περπατάς επάνω. Γιάννης Κατσιφαράκης
Πάσχα στο χωριό
Πάσχα στο χωριό
με τ’ αβγά και τις λαμπάδες
έξω απ’ το καμπαναριό
με μαμάδες και μπαμπάδες.
Πάσχα στο χωριό,
Πάσχα και στην πόλη,
αλλά Λαμπρή μες στο χωριό
δεν έχει η υδρόγειος όλη.
Ευτυχία Φιωτοδημητράκη
Στ2 Δημ. Σχ. Κολυμβαρίου
To κάψιμο του Ιούδα
Το βράδυ του Μ. Σαββάτου πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την Ανάσταση του Χριστού. Βέβαια κάθε τόπος έχει τα δικά του ήθη και έθιμα. Αλλα διατηρούνται ακόμη και σήμερα και άλλα έχουν ξεχαστεί με το πέρασμα των χρόνων.
Στο χωριό μου, την Καλυδωνία, το έθιμο διατηρείται ακόμα και γίνεται κάθε χρόνο.
Τη Μ. Παρασκευή το πρωί, νέοι του χωριού κουβαλούν με τα τρακτέρ αρκετά κλαδιά δέντρων κυρίως ξερά και τα τοποθετούν στον χώρο έξω απ’ την εκκλησία, φτιάχνοντας έναν σωρό πολύ ψηλό.
Στη συνέχεια φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα σε μεγάλες διαστάσεις, από παλιά ρούχα που τα έχουν γεμίσει με άχυρα και το τοποθετούν κρεμασμένο πάνω από τον σωρό με τα ξύλα.
Εχουν και τον νου τους βέβαια μήπως έρθουν από διάφορα χωριά να τον κλέψουν…
Το βράδυ της Ανάστασης, την ώρα που ο παπάς βγαίνει έξω απ’ την εκκλησία και ψέλνει το “Χριστός Ανέστη”, βάζουν φωτιά στον σωρό με τα ξύλα. Ο Ιούδας καίγεται αμέσως και έτσι τον τιμωρούν για την προδοσία που έκανε.
Το κάψιμο του Ιούδα συνοδεύουν και πολύχρωμες φωτοβολίδες, που κάνουν τη νύχτα – μέρα.
Δεν λείπουν επίσης και οι παραδοσιακές κρητικές μπαλωτές.
Καλή Ανάσταση
Μαρία – Βασιλική Τσιουμπρή
Στ1 Δημ. Σχ. Κολυμβαρίου
