Οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι (και το εννοώ όταν το γράφω) ζητούν από την Κύπρο να δείξει μια “ευελιξία”, να γίνει πιο “αβρή” στα δύο μέτρα και δύο σταθμά για την Λευκορωσία και τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας. Ο δε συμπαθής έως ξινός υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας Πέκα Χααβίστο, “εκνευρισθείς” από τη συμπεριφορά της Λευκωσίας, δήλωσε ότι η χώρα του «είναι έτοιμη να υποστηρίξει τη διαδικασία της ειδικής πλειοψηφίας στην εξωτερική πολιτική», διευρύνοντας πρόταση άρσεως της ομοφωνίας για θέματα επιβολής κυρώσεων της προέδρου της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Συνεπώς στην επόμενη σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων Ηγετών θα παιχθεί ένα “σκληρό πόκερ”, όπου δυναμικά πρέπει να προωθήσει τα κοινά συμφέροντα ο άξονας Παρίσι – Αθήνα – Λευκωσία. Σε αυτή την προωθητική κίνηση μπορεί ευχαρίστως να βοηθήσει και η Αυστρία και το Λουξεμβούργο. Χθεσινά δημοσιεύματα του Ελληνικού Τύπου αναρωτιούνται «αν μπορούμε να εγκαταλείψουμε την Κύπρο»;
Η απάντηση νομίζω ότι προκύπτει αβίαστα χωρίς αστερίσκους με συνεχή ενίσχυση των δυνάμεων των συμμάχων μας. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια επ’ ουδενί λόγω και τρόπω ότι η Ελλάδα και η Κύπρος επιτρέπεται να διχάσουν την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική· απλά τώρα έχουμε πιο ισχυρή φωνή και μπορεί να ακουστεί.
Αυτό που κάνει ο Ερντογάν στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. είναι ένας υβριδικός πόλεμος. Συνεπώς δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να γίνει αποδεκτό.
