Αφορμή σχόλιο της έγκριτης εφημερίδας σας “Χ.ν.”, την Παρασκευή 17 Μαΐου θέλω να επισημάνω και εγώ ότι τα διάφορα έργα που γίνονται αυτόν τον καιρό στην πόλη μας, δυσκολεύουν την ζωή μας σε μεγάλο βαθμό. Και άλλη φορά επεσήμανα ότι κάποια έργα είναι απαραίτητα στην κάθε πόλη.
Δημιουργούνται κάποιες δυσκολίες που πρέπει να τις ξεπεράσουμε με υπομονή και κατανόηση μέχρι το πέρας των εργασιών.
Αλλά… κάποια έργα αυτές τις μέρες έχουν “ανοίξει” σε πολλά σημεία της πόλης συγχρόνως.
Ξυπνάς το πρωί για την εργασία σου ή για κάποιο ιατρικό ραντεβού ή για ψώνια και δεν ξέρεις σε πιο σημείο ο δρόμος κλείνει, ή η παράκαμψη που θα σε βγάλει. Μπορεί να καταλήξει σε άλλο άκρο της πόλης μετά από πολύ ώρα με μεγάλο εκνευρισμό από το μποτιλιάρισμα ή κάποιος εργαζόμενος στα έργα να πάρει την πρωτοβουλία, για να βοηθήσει να πει “γυρίστε πίσω”. Για πιο λόγο τόσα ανοιχτά μέτωπα συγχρόνως; Αναπόφευκτα και λόγω εποχής η αύξηση των αυτοκινήτων και των πολιτών, δημιουργούν περισσότερα προβλήματα.
Ας δείξουμε κατανόηση. Ας πάμε αργότερα στην εργασία μας. Ας μην προλάβουμε να μαγειρέψουμε. Αν είμαστε υπάλληλοι ας μην προωθηθεί άμεσα το έγγραφο.
Στην περίπτωση όμως που κάποιος εργάζεται σε νοσοκομείο, σε ιατρείο ή παιδικό σταθμό και σχολείο πως αντιμετωπίζεται η καθυστέρηση; Τα παιδιά περιμένουν την δασκάλα τους για να μην είναι μόνα; Στο βρεφάκι λες “μωράκι μου” περίμενε να ξεμπλοκάρει το σύστημα για να σε ταΐσω ή για να σε κοιμίσω; Ο ασθενής να περιμένει με τα όσα προβλήματα υγείας που έχει τον καθυστερημένο γιατρό;
Με τα σχολικά λεωφορεία υπάρχει ένα καθορισμένο δρομολόγιο που σε κάποιο λογικό χρονοδιάγραμμα πρέπει να μοιράσει τα παιδιά. Παιδάκια μικρής ηλικίας. Πάντα υπολογίζονται οι απρόοπτες καθυστερήσεις από ένα λεωφορείο ή κάποιο τροχαίο. Όταν όμως συναντά το σχολικό ξαφνικά “προσοχή έργα” και το βέλος να σε στέλνει δεξιά αντί να πας αριστερά που είναι ο προορισμός σου για να παραδόσεις το παιδί, τότε τι γίνεται;
Αποτέλεσμα κάνεις ατελείωτα τετράγωνα, τα παιδιά με το δίκιο τους κουράζονται, οι γονείς αγχώνονται και η κούραση της μέρας καταλήγει σε ένα βάσανο για όλους.
Γονείς να θέλουν να έρθουν να πάρουν τα παιδιά τους το μεσημέρι από το σχολείο και να μην μπορούν από το μποτιλιάρισμα.
Τι προβλέπεται λοιπόν τις επόμενες μέρες;
Θα ξεκινάμε για κάποιον προορισμό και να μην φτάσουμε ποτέ; Ορισμένες φορές με υπομονή και άλλες με διαπληκτισμούς παίρνοντας τις απαντήσεις “έχετε δίκιο συγνώμη αλλά γίνονται έργα” “τι να σας πω κυρία μου παραπονεθείτε στο δήμαρχο”
Στο δήμαρχο, στον εργολάβο για έλλειψη σήμανσης, στον γείτονα…στον….
Όλα υπομένονται, οι ταλαιπωρία όμως παιδιών ή ηλικιωμένων ή ατόμων με δυσκολίες είναι απαράδεκτο.
Πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση, είναι χρονοβόρα τα έργα, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό με μια ταμπέλα “γίνονται έργα” και “νίπτομε τας χείρας μας”.
