Το κόσµηµα της πολιτικής της ΕΕ που ήταν η Κοινή Γεωργική Πολιτική κινδυνεύει άµεσα από τις «πράξεις και παραλείψεις» που έχει επιδείξει η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή η Κοµισιόν. Στις οποίες πλήρως συνυπεύθυνο είναι και το συµβούλιο υπουργών, µε την ανικανότητά του να δει και να εκτιµήσει την πολιτική ορθότερη λύση.
Έτσι, εκτός της σηµαντικής και διαρκούς υποβάθµισης της ουσίας της αγροτικής πολιτικής που ήταν η επάρκεια αγαθών, µετά τις καταστροφές του Β παγκόσµιου πολέµου, γινόµαστε µάρτυρες µιας διαρκούς µείωσης των δαπανών της πολιτικής αυτής . Τους λόγους που επέβαλαν αυτές τις µειώσεις θα παραθέσουµε στο παρόν σηµείωµα.
Η Ε.Ε. δεν περνά και τις καλύτερες στιγµές της. Μέσα στην ανοησία της απόφασης, χωρίς σκέψη, για επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, γίναµε µάρτυρες µιας σειράς καταστροφικών αποτελεσµάτων, που δυστυχώς ήλθαν και µεγάλωσαν τις καταστροφές που προξένησε η τελευταία παγκόσµια πανδηµία.
• Σοβαρές απώλειες παραγωγικών εγκαταστάσεων,
• Αυξηµένοι ρυθµοί µιας εντεινόµενης ανεργίας,
• Χορήγηση σηµαντικών ποσών στην Ουκρανία, που έπρεπε να εξοικονοµηθούν.
Το τελευταίο αυτό σηµείο έπαιξε ένα διπλό ρόλο στην όλη διαδικασία εξέλιξης της εφαρµογής κοινοτικών πολιτικών. Από το ένα µέρος πολιτικές όπως η ΚΓΠ έπρεπε να οδηγήσουν σε κινήσεις που ερµηνεύθηκαν ως «επανεθνικοποίηση» της πολιτικής αυτής. Όµως υπάρχει και το άλλο µέρος που λέει ότι στερήθηκε η Ευρώπη από 3 στρατηγικά προϊόντα, ως αποτέλεσµα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
1. Η µείωση των εισαγωγών ρωσικού αερίου εκτίναξε τις τιµές ενέργειας στο έπακρον.
2. Η αδυναµία προµήθειας πρώτων και τελικών υλών λιπασµάτων (όπου η Ρωσία είχε σηµαντικό προβάδισµα).
3. Η παραπαίουσα πλέον εφαρµογή της στρατηγικής εφοδιασµού και διαρκούς λειτουργίας της εφοδιαστικής αλυσίδας, µε στρατηγικά σιτηρά µεγάλες περιοχές της Ασίας και της Αφρικής αποτελεί µια σοβαρή τροχοπέδη στην εξέλιξη της εφαρµογής των κοινοτικών πολιτικών.
Από τις µεγάλες κυβερνήσεις που επιβάλλουν τις πολιτικές τους, όπως ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο, βλέπουµε µια τάση ακόµη περαιτέρω µείωσης της εµβέλειας (και άρα µέσω της χρηµατοδότησης) της ΚΓΠ, ώστε η εξοικονόµηση πόρων να µπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξηµένες ανάγκες συνδροµής µέχρι σήµερα στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία. Όµως οι κανονισµοί, οι οδηγίες και οι αποφάσεις της Κοινότητας δεν είναι εύκολο να µη λειτουργούν και έτσι, εφευρίσκεται ο δρόµος της µερικής επανεθνικοποίησης της ΚΓΠ, πράγµα που πλήττει ιδιαίτερα τα κράτη µέλη µε ασθενείς προϋπολογισµούς, όπως είναι και η Ελλάδα. Για το λόγο αυτό αναφερόµαστε σε διαρκή βάση στις λάθος αποφάσεις των Ευρωπαίων ταγών, οι οποίοι δεν µπορούν, ή δεν ενδιαφέρονται να κατανοήσουν ότι οι συνθήκες που έχουν δηµιουργηθεί οδηγούν σε περαιτέρω επιδείνωση της ανάπτυξης της γεωργίας. Και οι εκτοξεύσεις των τιµών προς τα πάνω είναι πλέον µονόδροµος. Ή ακόµη και προάγγελος να περάσουν µέσα από τα κανάλια της καταστροφής οι µεταλλαγµένοι σπόροι της Μονσάντο, ώστε να παραδοθούν άνευ όρων και τα τελευταία µετερίζια των Ευρωπαίων αγροτών.
Το δύστυχο µέλλον των αγροτών, σε συνδυασµό µε την φτωχοποίηση των καταναλωτών είναι γεγονός.
Έτσι, αρχίζουν να αυξάνονται οι τόνοι για τη λάθος πορεία που ακολουθεί η Κοµισιόν. Ιδιαίτερα λόγω της φτωχοποίησης σηµαντικών τµηµάτων του πληθυσµού της ΕΕ. Η ευρωβουλευτής και επικεφαλής του ψηφοδελτίου Ευρώπης Οικολογίας – Πρασίνων (EELV) για τις ευρωπαϊκές εκλογές τον Ιούνιο του 2024, κυρία Marie Toussaint δηλώνει ‘ότι «Η καταπολέµηση της φτώχειας πρέπει να γίνει η ραχοκοκαλιά της ΕΕ»¹ Και συνεχίζει σηµειώνοντας ότι πρέπει να γίνει κοινωνικός και περιβαλλοντικός αναπροσανατολισµός της Ευρώπης. για µια περιβαλλοντική συνθήκη που καθιστά την προστασία της ζωής τον κανόνα των προτύπων δεσµευτικό πυλώνα κοινωνικών δικαιωµάτων.
Και η βασική χώρα που στηρίζει την ΚΓΠ, η Γαλλία, µόλις τον Ιανουάριο 2023 έθεσε σε ισχύ το γαλλικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο (NSP) της νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ), και τώρα, λόγω κυρίως του ουκρανικού ζητήµατος πρέπει ναπροβεί σε ιδιαίτερες αναπροσαρµογές².
Και ο λόγος πάλι για τις µεθόδους της Μονσάντο και του λόµπυ που ασκεί η παγκόσµια επιρροή του γίγαντα αυτού και υποχρεώνει σε σκέψεις για υιοθέτηση νόµου που θα διαχωρίζει τα λόµπι από τα θεσµικά όργανα.
Ακόµη και οι οργανώσεις των νέων αγροτών µπήκαν στον καυγά µέσω του προέδρου του ευρωπαϊκού συνδικάτου για να τονίσουν ότι «Η ΚΑΠ δεν προωθεί την εγκατάσταση νέων», αλλά οι κριτικές δε σταµατούν εδώ και πιάνουν ξεκάθαρα το θέµα της νοµοθεσίας για τα φυτά που παράγονται µε ορισµένες νέες γονιδιωµατικές τεχνικές που δεν ανταποκρίνονται στα ιδεώδη των θεµελιωτών της ΕΕ.
Στο χορό και τα οµοσπονδιακά κρατίδια που επιµένουν στον αναπροσανατολισµό της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ3 γιαυτό και αρκετοί υπουργοί Γεωργίας ζήτησαν µια εκτεταµένη και θεµελιώδη µεταρρύθµιση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) της ΕΕ. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: να αφήσουν πίσω τους την ΚΑΠ µε τις «άνευ όρων στρεµµατικές πληρωµές» και αντ’ αυτού θα βασιζόταν στην αρχή της «πριµοδότησης κοινού καλού». ∆ιάθεση που ερµηνεύεται ως ουσιαστική επανεθνικοποίηση της ΚΓΠ.
Η φον ντερ Λάιεν, ως βέρα Γερµανίδα σχεδιάζει να αλλάξει πορεία στη γεωργική πολιτική της ΕΕ, όπως φάνηκε και στην οµιλία της στα µέσα Σεπτεµβρίου στην Ολοµέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό το θέµα συνδέεται άµεσα και µε την ένταξη της Ουκρανίας, που θα σηµάνει αναπροσαρµογή των γεωργικών κονδυλίων της ΕΕ, επιθυµία της Γερµανίας. Και δεν είναι τυχαίο που εντείνονται οι αρνήσεις που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας, πράγµα που θα µας απασχολήσει στο επόµενο σηµείωµά µας.
1. https://www.euractiv.fr/section/elections/interview/marie-toussaint-la-lutte-contre-la-pauvrete-doit-devenir-la-colonne-vertebrale-de-lue/
2. https://events.euractiv.com/event/info/pac-et-psn-francais-ou-en-sommes-nous
3. https://www.euractiv.de/section/gap-reform/news/bundeslaender-pochen-auf-neuausrichtung-der-eu-agrarpolitik/?_ga=2.118528905.1077624301.1696233000-1416587309.1691901901
