Σε γενικές γραμμές, όταν θέλουμε στα Χανιά, φτιάχνουμε μια ωραία ατμόσφαιρα.
Οπως στην παλιά πόλη, όπου αφήνουμε για μια ακόμη σεζόν τα γεγονότα να κυλούν (σύμφωνα με τους νόμους του Αϊνστάιν) και όταν δημιουργηθούν προβλήματα τρέχουμε ασθμαίνοντας σε ανταλλαγή ανακοινώσεων (ως προπέτασμα καπνού), αλλά τα έρμα τα προβλήματα, όπως πέρυσι και αντιπρόπερσι, τρέχουν τα καημένα και δεν λύνονται.
Με ποια στρατηγική θα πορευθούμε φέτος στο ιστορικό μνημειακό σύνολο; Τι θα γίνει με τους κατοίκους, τους επιχειρηματίες, τις υπερβάσεις του νόμου, την καλαισθησία των μνημείων; Τι διείσδυση έχει η πολιτική μας στην κοινωνία και στον ιστορισμό της πόλης;
Μάλλον με ξεπερασμένες γραφειοκρατικές αντιλήψεις μιας χρήσης θα “καβαλήσουμε” και τούτο το καλοκαίρι. Διότι η ενδελεχής στρατηγική απαιτεί προετοιμασία, διάλογο, όραμα. Αλήθεια ποιο είναι το όραμα για την παλιά πόλη;
Είναι “θέατρο” και όταν κόβουμε πολλά εισιτήρια, πάμε καλά; Απαιτείται σχεδιασμός σε βάθος και προετοιμασία, που -δυστυχώς- λείπουν.
