Η αδυναµία της οµάδας των Χανίων να γευθεί τη χαρά της νίκης εδώ και 10 ολόκληρες αγωνιστικές στο πρωτάθληµα της Σούπερ Λιγκ 2 (Β’ Εθνικής) µας οδήγησε σε µία… δυσάρεστη αποστολή. Να αναζητήσουµε στα αρχεία µας την πορεία των χανιώτικων οµάδων στις εθνικές κατηγορίες από την δηµιουργία της Β’ Εθνικής το 1992-63 (ως ξεχωριστής κατηγορίας) έως σήµερα και να εντοπίσουµε πότε ήταν που οι προηγούµενοι εκπρόσωποι των Χανίων ξέχασαν τη χαρά της νίκης για µεγάλο χρονικό διάστηµα.
Συνολικά λοιπόν 16 φορές κατά το παρελθόν οι οµάδες δεν κατάφεραν να νικήσουν στην πρώτη εξάδα των αγώνων τους αλλά εδώ σήµερα θα αναλύσουµε τις 5 που αφορούσαν τις 3 µεγαλύτερες κατηγορίες αφού οι υπόλοιπες 11 ήταν για το Ερασιτεχνικό πρωτάθληµα και την ∆’ Εθνική. Ας τις θυµηθούµε:
Α’ Εθνική
2013-14 Πλατανιάς
(8 αγωνιστικές)
Η δεύτερη παρουσία των “ερυθρόλευκων” στην κατηγορία ήταν και πιο δύσκολη αφού ένα χρόνο πριν ο ενθουσιασµός από την τεράστια αυτή διάκριση είχε ως αποτέλεσµα πολύ γρήγορα να έρθει το πρώτο τρίποντο. Μάλιστα τότε ως τυπικά γηπεδούχος την 2η αγωνιστική στο Παγκρήτιο (2-0 τον Πανθρακικό) καθώς στα Περιβόλια έµπαιναν οι τελευταίες πινελιές για να µπορέσει να φιλοξενήσει το γήπεδο αγώνες Σούπερ Λιγκ.
Το 2013-14 όµως η οµάδα ξεκίνησε µε 4 συνεχόµενες ισοπαλίες (!) και ούτε στην επόµενη τετράδα αγώνων γεύθηκε τη χαρά του τρίποντου (1 ισοπαλία και 3 ήττες). Παραδόξως η πρώτη νίκη ήρθε µακριά από τα Χανιά την 9η αγωνιστική µε το 2-1 επί του Αρη! Με γκολ του Γουνδουλάκη στο 83’ που είχε περάσει αλλαγή νωρίτερα. Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν ανοίξει το σκορ στο 43’ µε τον Τόρες για να ισοφαρίσει προσωρινά για τους γηπεδούχους ο Ουντότζι στο 72’ δηλαδή ο Νιγηριανός που την προηγούµενη χρονιά έπαιζε στους Χανιώτες και είχε σκοράρει σε µία ακόµα νίκη εκτός µε τον Αρη! Πάντως τηρουµένων των αναλογιών η πορεία της οµάδας δεν ήταν τόσο άσχηµη µε 5 ισοπαλίες σε 8 αγώνες. Στα πρώτα βήµατα του εν ενεργεία διεθνή “βραχύσωµου” Μανώλη Σιώπη ενώ συµπαίκτης του ήταν ο σηµερινός προπονητής του Παγχανιακού/ΑΟ∆Α Αλκης ∆ηµήτρης. Η νίκη αυτή στις 27 Οκτωβρίου 2013 και ενώ και τον προηγούµενο χρόνο πάλι ο Πλατανιάς είχε περάσει µε “διπλό” από το Κλ. Βικελίδης: 0-2 στις αρχές Οκτωβρίου.
Β’ Εθνική
1968-69 ΑΕΧ
(8 αγωνιστικές)
Τα πρώτα χρόνια της δηµιουργίας της η ΑΕΧ η οποία το 1970-71 µετονοµάστηκε σε ΑΟΧ συνήθως τερµάτιζε κάτω από τη ζώνη του υποβιβασµού στη Β’ Εθνική και τελικά σωνόταν χάρη στις αναδιαρθρώσεις που ήταν συνηθισµένο φαινόµενο εκείνη την εποχή. Ως εκ τούτου συχνά δυσκολευόταν να γευθεί τη χαρά µίας νίκης και αυτό συνέβη σε πιο έντονο βαθµό την περίοδο 1968-69. Τις 4 πρώτες αγωνιστικές είχε δύο ισοπαλίες εντός και ισάριθµες ήττες εκτός έδρας ενώ ούτε την 2η τετράδα αγώνων χάρηκε τρίποντο (3-2-1 ήταν το βαθµολογικό σύστηµα τότε δηλαδή και ο ηττηµένος έπαιρνε βαθµό όπως γίνεται στο… µπάσκετ) µε ανάλογη παρουσία και απολογισµό 2 ισοπαλιών. Τελικά την 9η αγωνιστική υποδεχόµενη τον Εθνικό Αστέρα πέτυχε την πρώτη νίκη. Με 2-1 και σκόρερ τους αείµνηστους Σπύρο ∆απόντα και Στέλιο Μαλανδρένη. Ο γιος του τελευταίου ∆ηµήτρης ακολουθώντας τα βήµατα του πατέρα του δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια και αυτός στα Χανιά. Οχι όµως στους αθλητικούς στίβους αλλά στην… εστίαση καθώς διατηρεί εστιατόριο µε µεξικάνικες γεύσεις στην περιοχή του Κουµπέ!
1977-78 ΑΟ Χανιά
(7 αγωνιστικές)
Ο ∆αµανάκης έχει αναχωρήσει δύο χρόνια πριν στον δικέφαλο του Βορρά και πλέον η οµάδα που πρωταγωνίστησε στο πρώτο µισό της δεκαετίας του ‘70 αρχίζει να φλερτάρει µε ένα υποβιβασµό που θα έρθει τελικά στα τέλη της. Προπονητής ο Ψαρίδης που ήταν περισσότερο µάνατζερ από την Νότια Αµερική και η οµάδα τις πρώτες 7 αγωνιστικές µετράει 3 ισοπαλίες στα ισάριθµα παιχνίδια στο ΕΣ Χανίων και 4 ήττες στις εξόδους της. Τελικά η τιµωρία της έδρας και η µετακόµιση στο γειτονικό Ρέθυµνο της έφερε γούρι αφού την 8η αγωνιστική µε αντίπαλο το Μεσολόγγι σταµάτησε το αρνητικό σερί. Νίκη 2-1 µε σκόρερ τους Κώστα Μαντζούκη και ∆ηµήτρη Τύρπο. Ο πρώτος προερχόταν από τους Ερασιτέχνες του ΠΑΟΚ ενώ ο δεύτερος έπαιξε στη µεγάλη οµάδα του “Αγιαξ της Ηπείρου” (ΠΑΣ Γιάννινα) τα προηγούµενα χρόνια.
Γ’ Εθνική
1965-66 Τάλως
(10 αγωνιστικές)
Ο Τάλως έχει µόλις υποβιβαστεί από τη Β’ Εθνική και µετέχει σε µία νέα κατηγορία, την Ερασιτεχνική Β’ Εθνική δηλαδή ουσιαστικά την πρώτη µορφή της Γ’ Εθνικής που “αντεξε” δύο χρόνια πριν την καταργήσει η χούντα. Οπως ήταν λογικό η χανιώτικη οµάδα έχοντας αποδυναµωθεί αισθητά τερµάτισε προτελευταία µε πάρα πολύ φτωχό απολογισµό 1 νίκης και 1 ισοπαλίας σε 18 αγώνες. Ας είναι καλά οι οµάδες του Ρεθύµνου. Μετά από 10 συνεχόµενες ήττες στην 2η αγωνιστική του β’ γύρου και 11η συνολικά πανηγύρισε για πρώτη και τελευταία φορά µία νίκη στις 13 Φεβρουαρίου 1966 µε 1-0 τον ουραγό Αρη Ρεθύµνου και µε γκολ του Λατινάκη. Ενώ την προτελευταία αγωνιστική υποδεχόµενος τον Ρεθυµνιακό µε το 1-1 ήταν η µοναδική ακόµα φορά που δεν αποχώρησε ηττηµένος από το γήπεδο. Πάντως επειδή δεν υποβιβάστηκε καµία οµάδα ανανέωσε την παρουσία του στην κατηγορία και την επόµενη χρονιά.
Αυτή είναι και η χειρότερη επίδοση χανιώτικης οµάδας στις 3 πρώτες Εθνικές κατηγορίες την οποία ισοφάρισαν φέτος τα Χανιά! Η διαφορά ότι σήµερα η οµάδα έχει και δύο βαθµούς ενώ η διοργάνωση θυµίζει πολύ την φετινή µε 10 οµάδες και τότε στον όµιλο!
1984-85 ΑΟ Χανιά
(8 αγωνιστικές)
Η… κακή µέρα φάνηκε από το πρωί αφού τα µεγάλα προβλήµατα είχαν οδηγήσει τον προπονητή Κ. ∆ιαµαντόπουλο να αποχωρήσει πριν την έναρξη. Ενώ και το ξεκίνηµα της περιόδου ήταν γεµάτο απογοητεύσεις. Ηττα εντός από τον Φωστήρα και η οµάδα έµεινε χωρίς νίκη στους 8 πρώτους αγώνες, από τις οποίες τις 4 στο Εθνικό Στάδιο Χανίων. Μάλιστα θυµάµαι την συνάντηση της 7ης αγωνιστικής µε τη Χαλκίδα εντός µε ένα απερίγραπτο διαιτητή ως µάλλον την µοναδική που έδρασε ο υποφαινόµενος σαν… χούλιγκαν εκεί στη µικρή εξέδρα και µε τα αποδυτήρια των διαιτητών να βρίσκονται στο βόρειο πέταλο µπροστά από τη Ρεγγίνα. Μόνο ποδόσφαιρο δεν παίχθηκε και το τελικό 0-1 ήταν µία ακόµα µαχαιριά στο ήδη πληγωµένο σώµα της οµάδας. Τουλάχιστον στο επόµενο εντός έδρας παιχνίδι ξανά µε τον Εθνικό Αστέρα όπως και πριν 16 χρόνια σταµάτησε το αρνητικό σερί µε δύο γκολ του πολύπειρου Σταύρου Μισαηλίδη. Ηταν και τα µοναδικά του εκείνη τη σεζόν στη συνάντηση της 9ης αγωνιστικής που σταµάτησε ένα άσχηµο σερί µε απολογισµό 3 ισοπαλίες και 5 ήττες. Ο Μισαηλίδης είχε έρθει το καλοκαίρι του 1983 στα Χανιά προερχόµενος από τον Ατρόµητο Περιστερίου και ήταν από τις καλύτερους ξένους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της οµάδας. ∆υστυχώς σε άσχηµη εποχή ενώ η… κατηφόρα δεν σταµάτησε αφού µέσα σε δύο χρόνια µε ένα ακόµα υποβιβασµό ο ΑΟΧ έφτασε να παίζει για πρώτη φορά στην ιστορία του στο τοπικό πρωτάθληµα!
