“Οψόμεθα ες Φιλίππους”

Οταν στα κόμματα οι ηγέτες δεν σκέπτονται και δεν μπορούν να βάλουν μια τάξη, τότε συσκέπτονται. Εχουν φτιάξει γι’ αυτό τοπικές οργανώσεις, Νομαρχιακές και Κεντρικές Επιτροπές, Πολιτικά Συμβούλια και άλλα παρεμφερή όργανα. Εκεί μέσα λένε τη γνώμη τους, συντάσσουν και από μια έκθεση και οι έχοντες τον τελικό λόγο προσπαθούν ν’ αποκωδικοποιήσουν τις απόψεις των οπαδών τους.
Είδε ο κ. Βενιζέλος τις διαφορετικές τάσεις που υπάρχουν μέσα στο κόμμα, την εικόνα της ασυνεννοησίας από δηλώσεις και συγκρούσεις, άλλες με οξύτητα και άλλες με ρητορική κομψότητα, που οδηγούν σε αναταράξεις, διαπίστωσε ότι κάθε “ανθυπαρχηγός” κάνει ό,τι θέλει και συγκάλεσε το “Πολιτικό Συμβούλιο”. Πρόθεσή του ήταν να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να στείλει μηνύματα σε όσους εποφθαλμιούν την ηγεσία και να σταματήσει τις παραθέσεις απόψεων που δείχνουν κάθε άλλο παρά πολιτική ομοιογένεια και πειθαρχία, αλλά ύπαρξη ασάφειας στην πολιτική σκηνή.
Είναι αυτό που κάνει σκεπτικό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, πώς θα τα καταφέρει να καταρτίσει ένα κομματικό συμβούλιο για την ανασυγκρότηση της “Κεντροαριστεράς”, πώς θα πείσει  ότι ο “μικρός κυβερνητικός εταίρος” δεν θα αφομοιωθεί από τον μεγάλο εταίρο, με τον οποίο συνεργάσθηκε χωρίς πρόγραμμα, λόγω εκτάκτων αναγκών και με ποιον τρόπο και τι εχέγγυα θα προετοιμάσει τη συνέχιση της αρχηγίας του.
Προηγήθηκε το κείμενο των “έξι” στελεχών του Κινήματος, που, ενώ δεν θίγουν θέμα ηγεσίας, τροφοδοτούν σενάρια αναθέρμανσης της στροφής προς την “Κεντροαριστερά”, που δεν μπορεί κανείς να μονοπωλήσει και γι’ αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν στο προγραμματιζόμενο Συνέδριο τον Οκτώβριο, για το οποίο πολλά ερωτηματικά ανακύπτουν από τώρα. Ποιοι θα εποπτεύσουν, τι θα αποφασίσουν, ποιος θα προταθεί για “σωτήρας” της παράταξης, στην οποία να μπορεί να μπει και η “Κεντροαριστερά”. Επιδιώκεται το Συνέδριο μήπως και επέλθει κάποια μορφή απαλλαγής τους από νοσηρές λειτουργίες στον δημόσιο βίο.
Εξ αφορμής της “επιστολής των έξι” επακολούθησε η επιστολή Κρεμαστινού προς τον κ. Βενιζέλο και το Πολιτικό Συμβούλιο, διά της οποίας διαμαρτύρεται για απόπειρα μεταβολής της φυσιογνωμίας του κόμματος και ζητά την άμεση αναδιοργάνωσή του χωρίς να απαλειφθεί ο όρος “σοσιαλιστικό”. «Πιστεύω, λέει στην επιστολή του, ότι εάν το ΠΑΣΟΚ δεν προχωρήσει άμεσα στη δημοκρατική αναδιοργάνωσή του με ένα γνήσιο αντιπροσωπευτικό Συνέδριο κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα ή τυχόν αποποιηθεί τον όρο “σοσιαλιστικό”… τότε δεν θα έχει κανένα μέλλον». Μέμφεται την απαξίωση των οργάνων του κόμματος και θεωρεί ότι αν λειτουργούσαν σωστά, δεν θα φθάναμε στο Καστελόριζο, διότι θα μπορούσαν “να εκφρασθούν για το κατά πόσο θα αποδέχονταν τον δρόμο που ακολουθήθηκε”.
Ο κ. Κρεμαστινός επιμένει στον όρο “σοσιαλιστικό” που δεν πρέπει να υποκατασταθεί με “ορολογίες από το φυτικό βασίλειο. Τα ποτάμια, τα ρυάκια και οι παραπόταμοι, που ουδείς γνωρίζει από πού πηγάζουν και πού εκβάλουν, θα παρασύρουν τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που από το 1974 μέχρι το 2009 το εμπιστεύθηκε”.
“Οψόμεθα ες Φιλίππους”. Δεν ξέρουμε τι επιφυλάσσει ο Οκτώβριος με το “Συνέδριο της Προοδευτικής Παράταξης”. Μπορεί να μηδενίσει τους “58”, να κάψει την “Ελιά” ή να θάψει τον “μικρό κυβερνητικό εταίρο”.