Ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής του Βαγγέλη Κακατσακη, όπως το ψωμί, παραπέμπει συνειρμικά στη βασική τροφή για τη διατήρηση της ζωής του άνθρώπου. Το Ψωμί, το ψωμάκι, όπως το θέλει ο λαός μας για να τονίσει την αξία του και τις δυσκολίες για την απόκτησή του.
H πρώτη παρουσίαση του βιβλίου, έγινε στην Κίσαμο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 5ου Φεστιβάλ Παιδικού και εφηβικού βιβλίου που οργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σέλινου και το Τσατσαρωνάκειο Πολιτιστικό Πολύκεντρο -με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου. Ενώ η πρώτη παρουσίαση στην πόλη των Χανίων, θα γίνει στις 5 Μαΐου στο Πνευματικό Κέντρο .
Αλήθεια τι αξία μπορεί να έχει μία ακόμη ποιητική συλλογή στις μέρες μας, εν μέσω κρίσης και πολλαπλών δυσκολιών; Και όμως, τώρα μας χρειάζεται, αφού ο ρόλος της, όπως όλων των τεχνών, είναι λυτρωτικός απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα της ζωής, αφού λειτουργεί θεραπευτικά για την ψυχή και το σώμα:
Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε -για λίγο- να μη νοιώθεται η πληγή.
Λέει χαρακτηριστικά ο Κων/νος Καβάφης.
Η εικονογράφηση του βιβλίου, είναι της Αγγέλας Μάλμου και η έκδοση, της Πολιτιστικής Εταιρείας Κρήτης , Πυξίδα της Πόλης.
Είναι δύσκολο να επιχειρήσουμε ανάλυση και ερμηνεία στα πενήντα τέσσερα ποιήματα της ποιητικής συλλογής, αφού είναι γνωστό ότι το μυστικό που κρύβεται μέσα στο ποίημα, ίσως μέσα στον ποιητή, ισχύει για μια μονάχα περίπτωση για μια στιγμή, και δεν έχει καμιά σχέση με τις αόριστες γενικεύσεις είτε του αναγνώστη, είτε του κριτικού της ποίησης. Ενδεικτικά μόνο να σταθούμε σε ορισμένα σημεία: Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, ο ποιητής, σε ρόλο Σημωνος Κιρηναίου σηκώνει πρώτος το σταυρό. Επίκαιρο το ποίημα λόγω του συμβολισμού του. Πολλοί σηκώνουν σταυρό και τα βάρη των συνανθρώπων τους.
Η επικαιρότητα, με τους πολέμους, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τον ανθρώπινο πόνο έχουν αγγίξει την ψυχή του ποιητή και έγιναν στίχος: Όμως δεν έχουμε πρόβλημα εμείς, δυστυχώς, αρκεί να μην αγγίξει εκεί που χτυπά η καρδιά μας.
Το αυτό ισχύει και για τη μεγάλη μας πατρίδα την Ευρώπη, που σιωπά και καλείται να πάρει θέση απέναντι στα προβλήματα αυτά με τον χαρακτηριστικό τίτλο, Ευρώπη ακούς;
Η πατρίδα του ποιητή, το Νίππος , φωτογραφίζεται μέσα από απλές καθημερινές εικόνες που έχουν αποτυπωθεί ανεξίτηλα στη μνήμη του από τα παιδικά του χρόνια. Ο σπουργίτες το τριαντάφυλλο, η γεύση το κοκκιναπιδο και ακόμη, η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στις Κατούνες. Επίσης η Μάνα του, ως ρήμα και ουσιαστικό σε μια πρωτότυπη εκδοχή με ορολογία και άλλα στοιχεία δανεισμένα από το βιβλίο της Γραμματικής της Νεοελληνικής Γλώσσας.
Και ακόμη, η χριστιανική θρησκεία και η πίστη μας αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον ποιητή, αφού μεγάλο μέρος των ποιημάτων του βιβλίου του, έχουν θρησκευτική προέλευση.
Και από τη μακρόχρονη θητεία του ποιητή στην εκπαίδευση, μια μόνο πικρή αναφορά, μνημόσυνο για το μαθητή του που έφυγε στο είκοσι δυο του, για το ταξίδι χωρίς επιστροφή, ντυμένος με το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας.
Και ο κύκλος των ποιημάτων κλείνει με αυτό “Της καρδιάς”. Αυτήν προτάσσει ο ποιητής για το συμβολισμό και το βαθύτερο νόημα που κρύβει. Την καρδιά ως καμπάνα για να στείλει μήνυμα, φωτιά για να στείλει φως, βρύση για να ποτίσει, λουλούδι για να ευωδιάσει και χέρι για να χαιρετήσει και να ορκιστεί.
Η περιήγησή μας στο βιβλίο τελειώνει. Ο αναγνώστης του βιβλίου είναι βέβαιο ότι πολύ περισσότερα θα δει και θα καταλάβει.
Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, πέραν αυτής της ποιητικής συλλογής και όλων των άλλων που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, έχει πολλές και ποικίλες δράσεις στο ενεργητικό του που είναι γνωστές και δεν έχουν ανάγκη άλλης αναφοράς. Η πορεία του και η προσφορά στα γράμματα την παράδοση και τον πολιτισμό του τόπου μας καλά κρατεί.!!
