» Τα σκουπίδια του ενός, “θησαυρός” του άλλου
Πραγµατοποιήθηκε το απόγευµα της Τετάρτης, στο Γυµνάσιο Αλικιανού του ∆ήµου Πλατανιά, η έκθεση των αποτελεσµάτων του δεύτερου κύκλου των διεθνών ερευνητικών εργαστηρίων Periplus, την οποία επισκέφθηκε αρκετός κόσµος.
Για την εκδήλωση µίλησε στα “Χ.ν.” ο υπεύθυνος των εργαστηρίων “Periplus” ∆ηµήτριος Σκουρογιάννης, υπογραµµίζοντας πως «οι προσπάθειές µας γίνονται για δεύτερη χρονιά στον Αλικιανό και στοχεύουν στο να αναδείξουν δυνατότητες από την υλικότητα που παραβλέπουµε, όπως αυτά που πετάµε από την επεξεργασία της ελιάς, του πορτοκαλιού, του αβοκάντο και όχι µόνο. Για εµάς αποτελούν πρώτες ύλες, στην κατεύθυνση πως τα σκουπίδια του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου».
Ο κ. Σκουρογιάννης εξήγησε πως «µέσα από καινοτοµικές προσεγγίσεις προσπαθούµε, µε µία επιλεγµένη οµάδα ερευνητών από τα καλύτερα Πανεπιστήµια του κόσµου, να αναδείξουµε νέα προϊόντα, δηλαδή υλικά από τα οποία µπορεί να γίνουν νέα δέρµατα, νέα ξύλα, νέα υφάσµατα και πολλά άλλα. Φέτος είχαµε την τύχη να έχουµε µια εκλεκτή οµάδα µαθητών από όλες τις τάξεις του Γυµνασίου Αλικιανού που έκαναν το θερινό σχολείο. Με τη βοήθεια του διευθυντή του Γυµνασίου του, κ. Γεωργίου Καρκάνη, επελέγησαν αυτά τα παιδιά, τα οποία παράλληλα µε εµάς, µε τα βιοπλαστικά, µε τις χυτεύσεις µετάλλων που κάναµε, µε το µαλλί, γνώρισαν τις τεχνικές και παρουσιάζουν τη δική τους παράλληλη έκθεση που σχετίζεται µε το έθιµο του περισχοινισµού, δηµιουργώντας µία κατάσταση που σηµαίνει «θέλω να πω στους µεγαλύτερους ότι σαν νέο παιδί προσέχω, αγκαλιάζω το περιβάλλον».
Αναφορικά µε το Γυµνάσιο Αλικιανού, ο κ. Σκουρογιάννης σχολίασε πως «πρωτοπορεί σε όλη την Ελλάδα, αποτελώντας παράδειγµα για µίµηση. Μέσα στην έκθεση θα δείτε και θα δουν όλοι οι επισκέπτες πώς έχουµε αξιοποιήσει τα βιοπλαστικά, δηλαδή τα σκουπίδια δηµοτικών αγροτικών παραγωγών. Η Κρήτη όσο έχει µεγάλες παραγωγές, θα συνεπάγεται και κολοσσιαίες ποσότητες υπολοίπων που πετάγονται».
Στη δράση συµµετέχουν 25 άτοµα, ως µεταπτυχιακοί φοιτητές ορισµένοι και διδάσκοντες από όλα τα Πανεπιστήµια του πλανήτη, από το Πανεπιστήµιο του Τόκιο µέχρι την Αργεντινή, από τον Καναδά µέχρι τη Νέα Ζηλανδία, οι οποίοι «ήρθαν εδώ να πάρουν το υλικό του τόπου το οποίο πετιέται, όπως είπα και πιο πριν, και το µαλλί του προβάτου. ∆ουλεύουµε µε τη µούργα, µε τις οινολάσπες, µε τις στάχτες από τις πυρήνες, ό,τι θεωρείται ανάξιο αξίας από αυτή την πλευρά ή πάρα πολύ χαµηλής αξίας» τόνισε ο υπεύθυνος των εργαστηρίων.
Από µεριάς της οµάδας των µαθητών της Γ’ τάξης του Γυµνασίου Αλικιανού, η Βασιλική Mακριµανωλάκη σηµείωσε: «Είναι ένα πρόγραµµα στο οποίο συµµετέχουν 24 παιδιά από διάφορες χώρες, συν επτά ακόµα που είµαστε εµείς από το Γυµνάσιο Αλικιανού, δηµιουργώντας από άχρηστα είδη, σκουπίδια δηλαδή, πράγµατα αξίας και εντυπωσιασµού που θα δείτε στην έκθεση, η οποία έχει ως βάση το κρητικό έθιµο του περισχοινισµού», για το οποίο µας είπε: «Το έθιµο αυτό σήµερα έχει εκλείψει. Την τελευταία καταγραφή είχαµε στην Κρήτη το έτος 1988, όµως πολύ πρόσφατα το έθιµο αναβίωσε εν µέσω πανδηµίας κορωνοϊού. Στο έθιµο αυτό οι κάτοικοι µιας περιοχής περιδένανε έναν χώρο µε κερωµένο σχοινί. Το σχοινί αυτό λειτουργούσε ως προστατευτικό τείχος εναντίον κάθε εξωτερικού κινδύνου».
∆ήλωση επίσης έκανε και η καθηγήτρια Βιολέτα Γκονζάλες από την Αργεντινή, η οποία είναι επιµελήτρια στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, επισηµαίνοντας ότι «η έκθεση έχει το υλικό από διαφορετικούς ερευνητές, που µοιράστηκε σε διαφορετικούς τοµείς και πήραν τα υλικά που έχουν σχέση µε την επανάχρηση των υπολοίπων που πετιούνται και τα µετέτρεψαν σε µια ενότητα που σχετίζονται µε φιγούρες από τη λαϊκή παράδοση της Κρήτης. Μια άλλη ενότητα σχετίζεται µε παιχνίδια, ενώ µία ακόµα µε αντικείµενα καθηµερινής χρήσης κ.λπ. Προσπάθησα να δώσω µια δεύτερη ζωή στα προϊόντα και στα υπόλοιπα που προήλθαν από την περιοχή».
