Οι ανάγκες της πόλης

Ένα ερώτημα, που τίθεται επιτακτικά τον τελευταίο καιρό στα Χανιά, είναι αν χρειάζεται μια αλλαγή στις τοπικές ηγεσίες.
Αν το μάτι είναι το λυχνάρι της πόλης, την απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν θα την προβοκάρω, γιατί είστε ελεύθεροι να αποφασίσετε ό,τι θέλετε.
Δεν μου αρέσουν οι δημότες που κατευθύνονται και οι τοπικές ηγεσίες που βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο. Εκείνο το οποίο παρατηρώ πολύ έντονα τελευταία στα Χανιά είναι ότι οι πολίτες μιλούν, κάνουν τις επισημάνσεις και αγωνιούν.
Φαίνεται ότι η περίοδος χάριτος τελείωσε προ πολλού. Ούτε το αφήγημα πείθει πια κανέναν.
Οι τοπικές ηγεσίες στα Χανιά είναι κλεισμένες σε έναν γυάλινο πύργο. Κάνουν συγκεκριμένες συναναστροφές, αρέσκονται στα “λάικ” στα κοινωνικά δίκτυα, ψαρεύουν ψάρια στα βουνά.
Αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.
Η τοπική εξουσία έχει μια αλλοτριωμένη σχέση με την τοπική κοινωνία. Η εξουσία εκφυλίζει τη μεγάλη εικόνα των πολιτών.
Άλλα συμβαίνουν και άλλα έχουν στο μυαλό τους.
Δεν τους αδικώ.
Οι πολίτες έχουν μια ιδιαίτερη οξυδέρκεια. Κρίνουν, συγκρίνουν, βλέπουν.