19 Αυγούστου Σάββατο
ώρα 9 βραδάκι
στη ταβέρνα τη γνωστή
του Γιώργου του Μπουράκη
Ξαναβρεθήκαν και πάλι
με συγκίνηση μεγάλη
Πιστοί μέχρι θανάτου
Οι Απόφοιτοι του Ενάτου
Του Δημοτικού Σχολείου
που έχει έδρα τη Χαλέπα
προσοχή σ’ αυτό το σημείο: Τάξεως ’52
Και όπως συμβαίνει πάντα
θυμηθήκανε τα πάντα
για τους πάντες και τοις πάσι
εν περιλήψει και εν εκτάσει
Στην πολυκύμαντη Ζωή τους
Στον μακρόχρονό τους βίο
πάντοτε την πρώτη θέση
έχει το ένατο Σχολείο
Που το βγάλαν με στερήσεις
περισσεύουν οι αναμνήσεις
κι οι ποικίλες συγκινήσεις
Τι να πεις και τι ν’ αφήσεις
***
8ος χρόνος Μάζωξης
ακολουθεί ο ένατος
και μετά ο Δέκατος
και έπεται συνέχεια
παρ’ όλη την ανέχεια
με θαυμαστή συνέπεια
και άλλη τόση ευπρέπεια
δηλαδή Αξιοπρέπεια
Συγκεντρώθηκαν τα… νιάτα
του ενάτου τα φευγάτα
για να ξαναθυμηθούνε
τα όνειρά τους τα δροσάτα
Και απ’ των ματιών την άκρη
κατρακύλησε ένα δάκρυ
που έλαμψε σαν ηλιαχτίδα
Χαράς δάκρυ ίσον ελπίδα.
Πως πέρασαν τα χρόνια
κι ήλθαν στα μαλλιά τα χιόνια
πως περάσανε και πάνε
και πίσω δεν ξαναγυρνάνε.
Όμως στις καρδιάς τη μέσα μπάντα
θα υπάρχει θέση πάντα
που θα ανήκει διά βίου
Σ’ αυτήν του Ενάτου Σχολείου
Η 8η αυτή Μάζωξη (Συγκέντρωση)
ήταν το κάτι άλλο
Η ατμόσφαιρα χαρούμενη, γιορταστική, φανταστική. Το κέφι ανεξάντλητο. Το χαμόγελο καθ’ όλη τη διάρκεια της Μάζωξης δεν έσβησε από τα χείλη των Συμμαθητών. Τα πρόσωπα λαμπερά, ακτινοβολούσαν, χαρά και ευτυχία. Όλοι συμφώνησαν πως η συγκέντρωση αυτή ήταν μια Ανάσα και αυτό σημαίνει πολλά. Η περιποίηση άψογη. Και μια υπόσχεση που πάντα δίνεται και που μέχρι στιγμής τουλάχιστον ευλαβικά τηρούμε.
Του χρόνου να ‘μαστε καλά, να ξανάρθουμε, να ξαναβρεθούμε και να τα ξαναπούμε.
Αμήν!!!
