«Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί…»

ΠΡΙΝ από περίπου 32 χρόνια (1985), στον επιμνημόσυνο λόγο του, για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο τότε Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης, μεταξύ των άλλων επισημάνσεών του, σχεδόν προφητικά, τόνισε και τα ακόλουθα ενδιαφέροντα (εφημ. “Χανιώτικα Νέα”, 27 Μαρτίου 1985) για την κατάσταση του κόσμου: «…Oπλα ολέθρου και καθολικού αφανισμού απειλούνε το ανθρώπινο γένος και παράλληλα μια πρωτάκουστη κρίση πνευματική και ηθική κατατρώγει τα θεμέλια του πολιτισμού μας.

Η κλασσική έννοια της ανθρώπινης προσωπικότητας σαν “εικόνας του Θεού” αλλοτριώνεται, γκρεμίζεται στην εποχή μας και τη θέση της παίρνουν λογής-λογής είδωλα. Επικίνδυνες μηχανές και επικίνδυνες χαοτικές ιδέες. Γκρεμισμένο φαίνεται το παρελθόν του κόσμου και άγνωστο το μέλλον της ανθρωπότητας. Και μέσα στη μεσοβασιλεία του κόσμου που γκρεμίζεται και του αγνώστου κόσμου που έρχεται να γεννηθεί, κι η Ελλάδα μας κι η Κρήτη που σε γέννησε, έχει κι αυτή τους σεισμούς και τις οδύνες της. Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί. Και μαζί του κι η Ελλάδα. Κι η Κρήτη ξεσέρνει και χαμηλώνει. Η Κρήτη κατεβαίνει από τον Ψηλορείτη κι από τ’ Αρκάδι κι από τον Ομαλό κι από το Θέρισο. Κατεβαίνει στη χώρα κι ανοίγει καφετέριες και ντισκοθήκες… Ο κόσμος ξεσέρνει. Κι η Ελλάδα πάλι σε σταυροδρόμι. Κι ο ελληνισμός της Κύπρου; Στη Β. Hπειρο; Ο Απόδημος Ελληνισμός; (…)» ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ γύρω στον κόσμο, μάς πείθει ότι αυτά που έβλεπε ενορατικά ο Ειρηναίος πριν από τρεις δεκαετίες, σήμερα γίνονται εφιαλτική και οδυνηρή πραγματικότητα.

Eχουμε ήδη μια “πρωτάκουστη” παγκόσμια οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση που σαν χολέρα επεκτείνεται σε περισσότερες χώρες, το πρόσωπο του ανθρώπου καταρρακώνεται από φονταμενταλισμούς ενώ και η ζωή μας δεν έχει πια καμιά αξία. Γύρω μας πολλές “επικίνδυνες” και χαοτικές ιδέες ξεπηδούν, ο λαϊκισμός τείνει να γίνει κυρίαρχη ιδεολογία, γκρεμίζεται με πάταγο το παρελθόν που ζήσαμε και η Ελλάδα μας βρίσκεται προ πολλού σε ένα “σταυροδρόμι” με τους γείτονές της να καραδοσκούν σαν τα κοράκια. ΝΑΙ!

«Ο κόσμος ξεσέρνει και παραπατεί…», όπως το έλεγε ο Ειρηναίος! Ναι, βρισκόμαστε καθηλωμένοι σε ένα διαρκές τέλμα, αλλά ελπίζουμε πως ο Χριστός που σε λίγες μέρες θα (ξανα)γεννηθεί στον κόσμο μας, να φέρει έστω την έστω μικρή ελπίδα της βελτίωσης των πάντων στον πλανήτη.