Αντιμέτωπη με τον γραφειοκρατικό παραλογισμό και την αναλγησία της ελληνικής προνοιακής νομοθεσίας βρέθηκε μια μητέρα μονογονοεϊκής οικογένειας στα Χανιά, όταν επιχείρησε να λάβει το πενιχρό επίδομα στέγασης.
Όπως διαπίστωσε όταν υπέβαλε τα χαρτιά της, το σύστημα δεν ενέκρινε την αίτησή της λόγω υπέρβασης, για μόλις… 150 ευρώ, του ανώτατου εισοδηματικού ορίου που θέτει ο νόμος. Ποιο είναι αυτό το όριο; Τα 10.500 ευρώ!
«Μέχρι πέρυσι λάμβανα το επίδομα που είναι 140 ευρώ. Φέτος, ωστόσο, δεν εγκρίθηκε η αίτησή μου», εξήγησε η Μ. που μίλησε στα “Χ.Ν.”. θέλοντας να διατηρήσει την ανωνυμία της. Αυτό που άλλαξε όπως διευκρίνισε είναι ότι ο γιος της μέσα στη χρονιά ενηλικιώθηκε. «Έτσι από 12.000 ευρώ που είναι το ανώτατο εισοδηματικό κριτήριο για το επίδομα στέγασης για μια μονογονεϊκή οικογένεια με ένα ανήλικο παιδί, φέτος, που ο γιος μου έγινε ενήλικoς, θα έπρεπε για να πάρω το ίδιο επίδομα να είχα κάτω από 10.500 ευρώ», σημείωσε η Μ. και πρόσθεσε ότι έχασε το δικαίωμα στο επίδομα γιατί η ίδια έχει εισοδήματα 10.650 ευρώ.
«Αυτό που δεν σκέφτονται αυτοί που δίνουν το επίδομα είναι ότι το παιδί είναι φοιτητής. Προσκομίσαμε και σχετική βεβαίωση γι’ αυτό. Άρα, δεν άλλαξε κάτι στα εισοδήματά μας. Απεναντίας οι ανάγκες μας παραμένουν αυξημένες», τόνισε η συνομιλήτριά μας και πρόσθεσε ότι είναι εντελώς άδικο για μόλις 150 ευρώ να χάνει αυτή τη βοήθεια που -έστω και μικρή- στήριζε τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ
Ο Γολγοθάς που ανεβαίνουν οι μονογονεϊκές οικογένειες στην Ελλάδα είναι ακόμα μεγαλύτερος, σε σχέση με τις αντίστοιχες οικογένειες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς, όπως είναι γνωστό, καλούνται να τα βγάλουν πέρα με μια ισχνή προνοιακή βοήθεια από το κράτος.
Μια βοήθεια που όχι μόνο δίνεται με το σταγονόμετρο αλλά διακόπτεται και χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν γενικότεροι οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο στη ζωή και την καθημερινότητα των οικογενειών.
«Δυστυχώς μαζί με το επίδομα στέγασης φέτος διακόπηκε για εμάς, λόγω της ενηλικίωσης του παιδιού, και το επίδομα τέκνου. Ένα μικρό επίδομα 80 ευρώ το δίμηνο που, όμως, ήταν μια μικρή στήριξη. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που οι λογαριασμοί ανεβαίνουν όπως και τα νοίκια. Στη δική μας περίπτωση, μάς ζητήθηκε αύξηση 50 ευρώ στο μίσθωμα γιατί όπως μας είπαν “όλα ανεβαίνουν”», ανέφερε η Μ.
Το στεγαστικό πρόβλημα άλλωστε στα Χανιά με τα ενοίκια – “φωτιά” που τροφοδοτεί η έλλειψη διαθέσιμων σπιτιών λόγω της τουριστικής εκμετάλλευσης, είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Χωρίς να έχει υπάρξει κάποια μέριμνα από την Πολιτεία και αφήνοντας την αγορά να… αυτορυθμιστεί, σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι ούτε το κύμα ακρίβειας στην ενέργεια που συμπαρασύρει και τις τιμές των βασικών αγαθών, ούτε τα αυξημένα μισθώματα που αναγκάζονται πολλές οικογένειες στα Χανιά να καταβάλλουν, είναι σε γνώση του “συστήματος” που εγκρίνει τις αιτήσεις για τα επιδόματα στέγασης. Γι’ αυτό το “σύστημα” τα 10.650 ευρώ είναι αρκετά για να ζήσει μια μητέρα με το νεαρό παιδί της.
Αν ζούσες κοπέλα μου σε κάποια από της χώρες με συστήματά και που ενδιαφέρεται για τον λαό της, θα είχες άμεση και καλή βοήθεια όχι μόνο για κατοικία και για τα προς στο ζην, αλλά θα είχε άμεση οικονομική βοήθεια επίσης το παιδί σου και κυρίως που είναι φοιτητής.
Αυτοδιαφημίζονται όμως οι πολιτικοί μας, χωρίς φυσικά να τους ενοχλήσει κανείς, στο ότι η χώρα μας βρίσκεται στον πρώτο βαθμό ανάπτυξης και ευημερίας με την ευρωπαϊκή ένωση να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει σε αυτή εδώ τη χώρα…..
Στέλνει συχνά από εκατομμύρια μέχρι δις.. αλλά ποτέ δεν έχει κάνει ένα κοντρόλ για το που μοιράζονται τόσα χρήματα.
Όπως και με τους άτυχους στους καταβλυσμούς. Πέρασαν χειμώνες ξαπλωμένοι σε χαρτόνια τις νύχτες με κάποιο κομμάτι ξύλο από κάτω μήπως και γλυτώσουν το βρεγμένο έδαφος να ακουμπάει στο σώμα τους. Έχουν στερηθεί μέχρι και πόσιμο νερό. Αν δεν είχαν προηγηθεί οι πυρκαγιές και να τους μεταφέρουν σε διαφορετικές περιοχές έτσι θα συνέχιζε η ζωή τους όσο βρίσκονται στους τόπους φιλοξενίας. Έχουν σταλεί αρκετές φορές από παλαιότερα διαφόρων ειδών βοήθειες για καλύτερες συνθήκες και λίγο πιο ανθρώπινες για τους ανθρώπους αυτούς. Από διάφορες χώρες συν την EU συν από ιδιώτες όχι μόνο από οικονομικής πλευράς αλλά όπως π.χ με τις δομές. Τα υλικά για να μονταριστούν και να στηθούν στελνόταν μα πότε γινόταν έλεγχος έστω μια φορά όταν η αποστολή έφθανε στον προορισμό της.
Σε κάποιες περιοχές της χώρας μας, όπως για παράδειγμα στην Πελοπόννησο, κυρίως σε μικρά χωριά ή λίγο απόμερα, οι φτωχοί ζούνε το δικό τους γολγοθά.
Από τη μια για να χρειαστείς κάποια χειρουργική επέμβαση πληρώνεις τους γιατρούς αλλά και αν έχεις λίγα προβατάκια, έστω και αν είναι η μοναδική πηγή επιβίωσης σου, οι γιατροί περιμένουν ένα μικρό φολοδώρημα. Σε αποκαλούν φίλο τους και σε δελεάζουν να τους προσκομίσεις ένα αρνάκι δώρο στο σπίτι για να ακολουθήσει φαγοπότι..
Ένα άλλο γεγονός που με αυτό θα τελειώσω για σήμερα γιατί έχω ήδη κουράσει τους αναγνώστες αλλά σε άλλη ευκαιρία θα επανέλθω.
Έχω ζήσει το γολγοθά μια άπορης κυρίας 75 χρόνων. Πριν χρόνια ένας σεισμός τους ξεσπίτωσε με τον σύζυγο της ο οποίος είναι καρκινοπαθής.
Τους χορηγήθηκε μια προσωρινή λυόμενη κατασκευή που τους χειμώνες είναι ακατάλληλες για να ζει άνθρωπος λόγω του ότι δεν προσφέρουν ζεστασιά.
Η άπορη λοιπόν κυρία εργαζόταν στη ζωή της στα χωράφια, αλλά πριν λίγα χρόνια που σύμφωνα με το νόμο δεν δικαιούται την αγροτική σύνταξη, επειδή δεν είχε τη δυνατότητα να προσκομίσει το ποσό που αντιστοιχεί, έχει μείνει στο κενό.
Όμως υπάρχουν δύο πηγές βοηθήματος. Το επίδομα αλληλεγγύης και το επίδομα γήρατος. Εδώ τώρα είναι τα ωραία. Έχουν περάσει πάνω από τέσσερα χρόνια που η κυρία αυτή παίζεται μπαλάκι στα χέρια άσχετων, πονηρών και γραφειοκρατίας.
Αφού σε αυτή τη θλιβερή ιστορία έχει μείνει πλέον το επίδομα γήρατος, η πονεμένη γυναίκα που έχει και αυτή τα προβλήματα υγείας της, ήρθε αμέτρητες φορές σε επικοινωνία ή προσωπική επαφή με αρμόδιους σε πολλά γραφεία και περιοχές χωρίς αποτέλεσμα. Για καιρό την παραμύθιαζαν πως το σύστημα την πετά έξω για τυχόν βοήθημα διότι ο σύζυγος της ο καρκινοπαθής έχει σύνταξη 338 ευρώ και υπερβαίνει το ποσό σύμφωνα με νόμο κατά 3 ευρώ. Έτσι η πονεμένη κυρία έχει πεχτεί μπαλάκι επί σειρά ετών βάσει των τέλειων συστημάτων και νόμων που τυχαίνει να πέφτει θύμα ο Έλληνας.
Σε μια αξιοθαύμαστη χώρα είναι όλα πιθανά, μόνο που ποτέ κανένας δεν βρίσκει το θάρρος να φωνάξει ή να στήσει στον τοίχο τους υπεύθυνους.
Στο πρώτο λοιπόν βαθμό ανάπτυξης η χώρα μας αλλά κανένας δεν μαθαίνει πως η πραγματικότητα είναι κάτι άλλο.. Το λυπηρό είναι πως έχει πέσει θύμα και η ΕU λες και υπνοτίζεται από τα παχειά λόγια των κυβερνούντων..
Ελπίζουμε σε μια αλλαγή, σε ένα καλύτερο μέλλον με συστήματά που να βοηθούν τον πολίτη για μια καλύτερη ζωή και ευημερία..
Δεν θα μπορούσατε να βοηθήσετε αυτή την ταλαίπωρη κυρία στις διαδικασίες?
Ίσως να μην μπορεί, η να μην γνωρίζει.
Αν βέβαια το κάνετε, ανακαλώ.