Ο δάκος

Ο δάκος που κατέστρεψε και φέτος τη βεδέμα
κι έκοψε του παραγωγού το ζωογόνο αίμα,
είναι για τον αγρότη μας μια μάστιγα μεγάλη
κι ήταν καλύτερα να μπει σε βουλευτών κεφάλι.
Για να γλιτώσουν οι ελιές από τη μύγα τούτη
που είναι μικροσκοπική αλλά βρωμεί μπαρούτι.
Και το μπελά τους να ‘βρουνε οι εκπροσώποι ούλοι
που ‘ναι στο Κοινοβούλιο μα παίζουν το… κρυφτούλι.
Ο Γεωργίας υπουργός θα ‘πρεπε να γνωρίζει
το πρόβλημα που έχουμε να τον προβληματίζει.
Ψέκασμα δολωματικό εγκαίρως να ‘χε γίνει
και να μη μεταφέρεται σε άλλους η ευθύνη.
Κι εκ των υστέρων να μας πουν πως έφταιξε η ζέστη
και όχι οι υπεύθυνοι για τη ζημιά π’ υπέστη.
Όμως τι γίνεται σωστά κι έγκαιρα στην Ελλάδα
και θα γενεί και σήμερα, ω, Αθηνά Παλλάδα.
Χρόνια πολλά βιώνουμε το ίδιο ρεζιλίκι
με τ’ Εθνικό μας προϊόν που μας το τρων’ οι λύκοι.
Χύμα το παίρνουν Ιταλοί και το τυποποιούνε
και ‘μεις παίρνουμε ψίχουλα απ’ το λαβείν και δούνε.
Μα ποιός κοιτάζει σήμερα τον Έλληνα αγρότη
τον πιο μεγάλο σίγουρα του Έθνους αιμοδότη.
Τα υψηλά συμφέροντα κι οι πόρτες οι κλεισμένες
αυτά κρατούνε τσι τιμές λαδιού καθηλωμένες.
Και ‘συ αγρότη φουκαρά, προσμένεις απ’ το κράτος
με τα ληγμένα φάρμακα να κτυπηθεί ο δάκος.