Οι ημέρες σαν την προχθεσινή του Αγίου Φανουρίου είναι εκείνες που θέλουμε να σκεφτόμαστε γεμάτοι αισιοδοξία για το μέλλον, που όλοι επιθυμούμε, οι εξανεμισμένες ελπίδες μας να γίνουν πραγματικότητα, να φανερωθούν στο περιβάλλον μας το σημερινό, που είναι κακό και οι συνθήκες δυσμενέστατες.
Η διάθεση του ανθρώπου να ελπίζει και να εύχεται εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ο σημαντικότερος των οποίων είναι η ανεξικακία, ό,τι το καλύτερο, με το οποίο έχει εξοπλισθεί η ανθρώπινη φύση. Εδώ στην Κρήτη ο καθ’ ένας αφοσιώνεται στον Άγιό του, τον παρακαλεί να γίνει πράξη μια του ευχή και κάνει διάφορα τάματα να του φανερώσει σημεία πραγματοποίησής της. Η αθέτηση ενός τάματος είναι αδιανόητο και θεωρείται ιεροσυλία.
Είναι μια πρακτική που επηρεάζει αποφασιστικά τη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι λειτουργούν δημιουργικά και γεμίζουν την ψυχή τους με ελπίδα και αισιοδοξία.
Ορισμένα δε περιστατικά σηματοδοτούν τη ζωή τους, αυτό για μια στιγμή μπορούσε να χαθεί, αλλά γλύτωσε με την επίκληση του Αγίου. Και τους βλέπεις να φτιάχνουν ιδιωτικά ξωκκλήσια, δίκλιτους ναΐσκους, που τους γιορτάζουν με “λαϊκή επισημότητα”.
Μικροί ναΐσκοι για τον Αγιο Φανούριο υπάρχουν αμέτρητοι στην Κρήτη, καθ’ ένας δε έχει και την ιστορία του. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα προσώπων, αλλά αξίζει να ιστορήσω ένα περιστατικό. Μια νεαρή γυναίκα οδηγώντας στον δρόμο προς Συρίλι, σε μια επικίνδυνη στροφή στην περιοχή Κάμπιτσος Βλαχερωνίτισσας, όπου υπάρχει ρεματιά με πλατάνια, παρεξέκλινε του δρόμου και σώθηκε ως εκ θαύματος. Η οικογένειά της έταξε στον Αγιο Φανούριο, που πίστεψε ότι τη βοήθησε, να του κάνει εκκλησάκι. Χτίστηκε ο ναΐσκος σ’ αυτό το σημείο.
Από τότε κάθε χρόνο την παραμονή 26 Αυγούστου γίνεται εσπερινός με αρτοκλασία παρουσία πλήθους πιστών.
Μέσα σ’ αυτή τη θρησκοληπτική συνάντηση προσφέρονται παραδοσιακά φαγητά, φανουρόπιτες, γλυκίσματα και κάθε λογής εδέσματα που φέρνουν όσοι έχουν “τάμα” στον Αγιο.
Πρόκειται για συγκέντρωση οικογενειακών προδιαγραφών, όπου η περιποίηση από τους οικείους του ιδρυτή είναι υποδειγματική. Ολα έχουν προβλεφθεί, ο εθελοντισμός είναι ενθουσιώδης, ακόμα και φωτισμός από ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος.
Δίδεται η ευκαιρία να ξεφύγει κανείς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού από την καθημερινότητα, να συναντήσει γνωστούς, φίλους και μακρινούς συγγενείς, να κάνει νέες γνωριμίες και να ανταλλάξει απόψεις γενικού, κυρίως τοπικού ενδιαφέροντος. Πρόκειται για μια συνηθισμένη στο Νομό επικοινωνιακή συγκέντρωση, που διαπνέεται από αισιοδοξία και καλοσύνη.
Η φήμη επεκτείνεται, η δε χαρά και η ικανοποίηση των διοργανωτών δεν περιγράφεται. Πάντως το ερώτημα πλανάται, αν πολλοί πηγαίνουν σε τέτοιες εκδηλώσεις για ένα πιλάφι με κρέας και άλλες συναφείς γαστριμαργίες.
Πιθανώς ναι, αλλά πρόκειται για λίγες περιπτώσεις, που μερικές φορές διανθίζουν το περιβάλλον με χιούμορ και ανεκτικότητα.
