Νύχτα γεμάτη μάγια

Κάπως έτσι…
Κάπως έτσι θα την χαρακτηρίζαμε τη νύχτα εκείνη, την όχι τόσο μακρινή, που θ’ ασπρίζαμε την επομένη, είχαμε μαζέψει τα πάντα σ’ ένα δωμάτιο κι είχαμε ξαπλώσει νωρίς-νωρίς, γιατί δεν μας κρατούσαν τα πόδια μας…
Γλυκός ο ύπνος μετά από μια κουραστική ημέρα, κοιμηθήκαμε λοιπόν, και ξάφνου μέσα στη νύχτα ακούγεται δίπλα στο κρεββάτι μας ένα επίμονο…ουρλιαχτό!
Ανοίγουμε τα μάτια και κοιτάμε τη Ματού κατάματα. Μας κοιτά κι αυτή κι αρχίζει να γαυγίζει ακόμα πιο δυνατά. «Πήγαινε στη φωλιά σου! Δεν έχει…βεγγέρες απόψε!! Κομμένα μαχαίρι τα ξενύχτια στη βεράντα…» λέμε επιτακτικά, μα αυτή το χαβά της. Στέκει τώρα πίσω απ’ την κλειστή μπαλκονόπορτα και γαυγίζει μ’ όλη της τη δύναμη. Η αλήθεια είναι πως κι εμείς έχουμε ανησυχήσει, μια που μας έρχεται απ΄ έξω μια βαριά μυρωδιά…καμένου και βεβαίως κάποιοι ήχοι παράξενοι…
Ολότελα απροσδιόριστοι ήχοι…
Σαν σφυρίγματα, σαν κορναρίσματα, μαζί κι ανάκατες φωνές!
Ή καλύτερα…κραυγές!
Πηδάμε απ’ το κρεβάτι, ανοίγουμε τζάμια και παντζούρια και ναι! Απ’ εδώ ψηλά που είμαστε, διακρίνουμε στην πίσω πλευρά του κοντινού ξενοδοχείου…καπνό που μοιάζει ν’ αραιώνει, ενώ στη μέση της κεντρικής διασταύρωσης αναβοσβήνουν τα φώτα κάποιου περιπολικού μάλλον…
«Κάπου εδώ κοντά…κάτι καίγεται!» σκεφτόμαστε και μας πιάνει ένας μικρός πανικός. Πανικός που γιγαντώνεται καθώς μια σειρά Ι.Χ προβάλουν απ’ την περιοχή που…φλέγεται, διασχίζουν την λεωφόρο σχεδόν τρέχοντας, χτυπώντας τις κόρνες, συναγωνιζόμενα σε προσπεράσεις κάτι μοτοσυκλέτες που κινούνται ανάμεσά τους…
Α! Η κατάσταση είναι σοβαρή και μάλλον…εκκενώνεται η γειτονιά!
Θεέ μου! Και τώρα τι γίνεται;
Ανησυχούμε τα μέγιστα, η σκύλα έχει βέβαια ηρεμίσει, κάθεται πίσω απ’ τα κάγκελα στην άκρη της βεράντας κι ως συνήθως απολαμβάνει το…θέαμα.
Και τι θέαμα!
Τώρα η κίνηση πύκνωσε. Οχήματα μπαίνουν-βγαίνουν στα στενά σαν να μην ξέρουν προς τα που να πάνε. Αμάξια κάθε λογής, φορτηγά, δίκυκλα και τρίκυκλα, ποδήλατα, ακόμα και πατίνια έρχονται τώρα κατά μεγάλες ομάδες και φεύγουν γοργά προς όλες τις κατευθύνσεις …κορνάροντας όλα μαζί! Να κι ένας που κατιτί ανεμίζει στον αέρα, καθώς συναγωνίζεται τους υπολοίπους σε ταχύτητα κι ευελιξία…
Λες κι έχουμε…νυχτερινούς αγώνες δρόμου…
Πάνω στην ώρα -κοντά στις μία δηλαδή- άρχισαν να σκάζουν μύτη κατά ομάδες, κι οι πεζοί. Οι οποίοι για κάποιο περίεργο λόγο μοιάζουν να μην βιάζονται. Πάντως κάπου πηγαίνουν κι αυτοί και καθόλου δεν τους απασχολεί η εκπληκτική αυτή παρέλαση οχημάτων εν μέση νυκτός. Αντιθέτως μάλιστα τους…ψυχαγωγεί!
Πάνω στην ώρα έσκασαν και τα πρώτα βεγγαλικά πίσω απ’ το ξενοδοχείο…
Μα για στάσου! Εδώ έχουμε…γιορτή! Εδώ έχουμε…πανηγύρι που δεν λέει να τελειώσει! Άλλαξε μήπως η χρονιά και δεν το έχουμε καταλάβει;
Όχι βέβαια!
Μάλλον θα νίκησε καμμιά ομάδα, νίκη μεγάλη, κι αποτρελάθηκαν όλοι απ’ τη χαρά τους…
Αποδείχτηκε πως αυτό ήταν…
Τι βραδιά όμως κι αυτή!
Τώρα για να λέμε την αλήθεια η νυχτόβια…σκύλα μας πολύ τη χάρηκε!
Κι εμείς βεβαίως!