Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

“Να ’τανε το ’21”

ιστορίες με ρεφρέν

Το 1968 μπαίνει στη δισκογραφία, αλλά και στη ζωή του Γιώργου Νταλάρα, ο Σταύρος Κουγιουμτζής. Οι δυο τους θα αποτελούσαν ένα από τα πιο αγαπημένα και “κλασικά” δίδυμα του ελληνικού τραγουδιού. Ο ίδιος ο συνθέτης έχει περιγράψει την πρώτη γνωριμία του με τον Νταλάρα. «Με πήρε ο Μάτσας τηλέφωνο και μου λέει: “Σταύρο, έχω ένα νέο τραγουδιστή και θέλω να τον ακούσεις”. Ήρθε στο σπίτι, μόλις άνοιξα την πόρτα, είδα ένα νεαρό παιδάκι, λεπτό συνεσταλμένο, δεν μου γέμισε το μάτι για τραγουδιστή, που, όπως μου είπε ο Μάτσας είναι καλός. Μπήκαμε μέσα στο σπίτι, κάθισα εγώ λίγο στο πιάνο κι όταν είπαμε το πρώτο τραγούδι, άκουσα τη φωνή του κι έμεινα. Η γυναίκα μου ήταν στην κουζίνα και μετά ήρθε και μου λέει: “Τι ωραία φωνή αυτή, Σταύρο!”. Έτσι ήταν η πρώτη μας γνωριμία». (Σταύρος Κουγιουμτζής, “Χρόνια σαν βροχή”, εκδ. Ιανός).
Αργότερα, ο ίδιος θα χαρακτήριζε τον Γιώργο Νταλάρα ως «ιδανικό ερμηνευτή των τραγουδιών του».
Ως γνωστόν το τραγούδι το ηχογράφησε σε πρώτη εκτέλεση ο Γιώργος Νταλάρας, ενώ λίγο αργότερα (αν και κάποιοι λένε λίγο πιο πριν) το είχε είπε και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης (με τη Βούλα Γκίκα). Λέμε για «ηχογράφηση», όχι για το ποια εκτέλεση κυκλοφόρησε πρώτη σε δίσκο, γιατί, σ’ αυτή την περίπτωση πρώτο κυκλοφόρησε το δισκάκι με τον Νταλάρα [MINOS 5067] προς τα τέλη του 1969 και μετά εκείνο με τον Μπιθικώτση [His Master’s Voice 7PG 3897].
Το 1970 το τραγούδι, που είχε δώσει τίτλο και στο σχετικό LP, ακουγόταν πλέον παντού, κυρίως από τον Νταλάρα, βεβαίως από τον Μπιθικώτση, αλλά στην πορεία και από διάφορους άλλους τραγουδιστές και εταιρείες, που ήθελαν έτσι να επωφεληθούν οικονομικά από την τεράστια επιτυχία (Δημήτρης Μητροπάνος, Γιώργος Ζωγράφος, Σταύρος Μιχαλόπουλος, Χρ. Πατρωνίδης, Αδελφοί Κατσάμπα κ.λπ.).
Υπάρχουν διάφορα που λέγονται για το συγκεκριμένο άσμα.
Ο Φώντας Τρούσας αναφέρει σε άρθρο του στη Lifo κάποια από αυτά: «Κάποιοι λένε πως εξέφραζε “αντίσταση” προς το χουντικό καθεστώς, ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως το τραγούδι προωθήθηκε από τη χούντα, για τους δικούς της λόγους. Στην πραγματικότητα το “Να ΄τανε το ΄21” ήταν ένα έξυπνο τραγούδι. Ήταν έξυπνοι, δηλαδή, οι στίχοι της αείμνηστης Σώτιας Τσώτου, γιατί από τη μια μεριά έπιαναν τον παλμό της 150ετηρίδας από την Επανάσταση του ΄21 (που θα συμπληρωνόταν το 1971) και από την άλλη άφηναν τους χουντικούς να νομίζουν πως εκείνο το “΄21” θα μπορούσε και να τους αφορά (παραπέμποντας στην 21η Απριλίου). Αυτή η… δημιουργική ασάφεια, έδωσε πολλούς πόντους στο άσμα, το οποίο δεν εμποδίστηκε από πουθενά, ώστε να φτάσει μέχρι και στο τελευταίο χωριό της χώρας, στήνοντας κατ’ ουσίαν την καριέρα του Νταλάρα.
Ένα δεύτερο θέμα, που σχετίζεται με το τραγούδι, είχε να κάνει με την αλλαγή μιας λέξης στη δεύτερη πια εκτέλεσή του (τόσο από τον Νταλάρα, όσο και από τον Μπιθικώτση). Στην αρχή, μια στροφή τής Σώτιας Τσώτου έλεγε: “Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα / και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά / και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα / μια Τουρκοπούλα αγκαλιά”.
Φαίνεται λοιπόν πως η “τουρκοπούλα” έφτασε στ’ αυτιά των Τούρκων της Αθήνας (πρεσβεία), με αποτέλεσμα να ζητηθεί η αλλαγή της λέξης, ενώ το δισκάκι (τόσο με τον Νταλάρα, όσο και με τον Μπιθικώτση) είχε ήδη κυκλοφορήσει. Το διπλωματικό επεισόδιο τελικώς αποφεύχθηκε. Τόσο ο Μάτσας (MINOS), όσο και ο Λαμπρόπουλος (His Master’s Voice) έδωσαν εντολή να ξαναηχογραφηθεί το τραγούδι, με τη λέξη “ομορφούλα” να αντικαθιστά πλέον, αυτή τη φορά, την “τουρκοπούλα”. Έτσι, με την “ομορφούλα” το έμαθε και το αγάπησε ο κόσμος.

Καλές ακροάσεις μέχρι την επόμενη ιστορία με ρεφρέν!

* Η Μαρία Σουρουκίδου είναι ραδιοφωνική παραγωγός


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα