O Milo Manara είναι γνωστός για τα ερωτικά του κόμικ. Μάλιστα είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που ενώ κάνει ερωτικά κόμικ έχει την φήμη ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Ξεχωρίζει στις ιστορίες του με το ρεαλιστικό του σχέδιο και τις αισθησιακές γυναίκες των ιστοριών του. Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε από το ιστορικό περιοδικό “Βαβέλ” και αργότερα και από το περιοδικό “9” της Ελευθεροτυπίας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Ο Milo Manara γεννήθηκε το 1945, στην Luson, μια μικρή πόλη της Ιταλίας. Οι γονείς του ήταν εργάτες κι ο ίδιος άρχισε από πολύ μικρή ηλικία να εργάζεται για να είναι οικονομικά αυτόνομος. Μόλις σε ηλικία 12 ετών έφτιαχνε διακοσμητικά πάνελ κατά παραγγελία. Μετά το σχολείο τελείωσε μια ιδιωτική σχολή καλών τεχνών και μετακόμισε στην Βερόνα, δουλεύοντας δίπλα στον Ισπανό γλύπτη Miguel Ortiz Berrocal. Την ίδια περίοδο γράφεται και στην αρχιτεκτονική σχολή της Βενετίας. Θα περάσει από πολλά ρεύματα, μέχρι που στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η γυναίκα του Berrocal θα φέρει από το Παρίσι κάποιες νέες κυκλοφορίες κόμικ. Ήταν η Barbarella του Forest και το The adventures of Jodelle and Pravda του Guy Peellaert. Κάπως έτσι ο Manara ανακάλυψε την τέχνη του κόμικ, η οποία δεν τον είχε καθόλου απασχολήσει σαν παιδί ή σαν έφηβος, κυρίως επειδή η μητέρα του, του τα είχε απαγορέψει. Βλέπει τα κόμικ σαν ένα μέσο που είναι πολύ πιο κοντά στην λογοτεχνία απ’ ότι είναι στην ζωγραφική, ενώ η τιμή τους είναι τέτοια που επιτρέπει σε πολύ κόσμο να τα αγοράσει. Έτσι αποφασίζει να αφήσει πίσω του την ζωγραφική και να μπει στον χώρο του κόμικ.
Το πρώτο του έργο θα βγει το 1969 σε περιοδικά του χώρου. To 1978 θα δημιουργήσει τον πρώτο του κόμικ, στο οποίο είναι ο ίδιος και σεναριογράφος και σχεδιαστής. Ο τίτλος του, “HP and Giuseppe Bergman”, όπου ο HP είναι μια αναφορά στον δάσκαλο και μέντορά του Hugo Pratt (δημιουργός του Corto Maltese). Μερικά χρόνια αργότερα θα εικονογραφήσει δύο σενάρια του Hugo Pratt, το “Indian Summer” και το “El Gaucho”.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ FELLINI
Σταθμός στην καριέρα του είναι η συνάντηση με τον σπουδαίο σκηνοθέτη Federico Fellini, από τον οποίο είχε επηρεαστεί, ειδικά μετά την ταινία του “8½”. Μαζί θα συνεργαστούν και ο Manara θα εικονογραφήσει ένα σενάριο του Fellini, σε ένα ξεχωριστό κόμικ με τίτλο “Trip to Tulum”. Η συνεργασία τους θα συνεχίσει με το “The journey of G. Mastorna”, αλλά και την δημιουργία των αφισών των ταινιών “Intervista” και “La voce della luna”.
ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Την δεκαετία του 1990, ο Manara θα ταξιδέψει και εκτός Ευρώπης, δημοσιεύοντας ιστορίες του και στην Αμερική. Μάλιστα θα συνεργαστεί με την DC Comics για την ιστορία της “Desire” στο βιβλίο του Sandman. Αργότερα θα κάνει τα μολύβια και για την Marvel σχεδιάζοντας τους “X-men”.
Τα πιο σύγχρονα έργα του
Το 2015 κυκλοφόρησε η ένα από τα πιο πετυχημένα έργα του. Πρόκειται για τα πρώτα χρόνια του Caravaggio στην Ρώμη. Το συγκεκριμένο έργο, με τίτλο “Caravaggio Volume 1: The Palette and the Sword”, κρύβει πίσω του ένα πολύ μεγάλο διάστημα έρευνας, τόσο γύρο από το πρόσωπο του Caravaggio, όσο και την ιστορικής περιόδου όπου έζησε. Ο Manara κατάφερε να δημιουργήσει μαι πολύ ρεαλιστική εικαστική προσέγγιση της εποχής αυτής. Μερικά χρόνια αργότερα, το 2019, κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος, ο οποίος ακολουθώντας την επίσιμη βιογραφία του Caravaggion, περιγράφει τα τελευταία του χρόνια, την φυγή του στην Ρώμη και το τραγικό του τέλος στην παραλία του Porto Ercole.
ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ
Παρόλο που το έργο του χαρακτηρίζεται από το ερωτικό στοιχείο, οι ιστορίες είναι κατά βάση κοινωνικές. Όπως αναφέρει και ο ίδιος δεν τον απασχολεί το σκάνδαλο και δεν έχει σχεδιάσει ποτέ ένα ζευγάρι να κάνει έρωτα στην κρεβατοκάμαρά τους. Ό,τι σχεδιάζει έχει από πίσω του έντονο το κοινωνικό ενδιαφέρον. Πολλές φορές στην καριέρα του έχει κατηγορηθεί από φεμινιστικές οργανώσεις. Η προσέγγισή του για το γυναικείο σώμα ήταν πάντα πλατωνική, ιδεαλιστική. Όπως την χαρακτηρίζει και ο ίδιος «ετεροφυλοφική, ενδεχομένως περιοριστική».
Ο Manara έχει πάρει πολλά βραβεία στην Ιταλία αλλά και διεθνώς.
γραμμοσκιάσεις… Ιωάννας Πουπάκη
