Η Γερμανική Κατοχή της πόλης των Χανίων, εκτός από τις ηρωικές σελίδες της αντίστασης του λαού, είχε και μια σκληρή καθημερινότητα με πείνα, λογοκρισία, μόνιμες απειλές, φόβο και ελπίδα για την ελευθερία. Οι μέρες περνούσαν, οι εβδομάδες διαδέχονταν η μια την άλλη, οι μήνες κυλούσαν βασανιστικά για τους κατοίκους και βαρετά για τους κατακτητές. Η γερμανική διοίκηση για να αναπτερώσει το ηθικό των στρατιωτών της και για να καλλιεργήσει ένα πνεύμα ανοχής ή ακόμα και συνεργασίας με τον ντόπιο πληθυσμό χρησιμοποίησε τον κινηματογράφο, τις συναυλίες και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες για να ψυχαγωγήσει τόσο τους Γερμανούς όσο και τους Έλληνες.
Αυτή η προσπάθεια περιγράφεται στη δίγλωσση (ελληνικά και γερμανικά) έκδοση της εφημερίδας «Παρατηρητής» από το 1943 έως το 1944, η οποία, βέβαια, τελούσε υπό αυστηρή λογοκρισία. Με εκδότη τον Γιώργο Ζαμαριά και διευθυντή σύνταξης τον Β. Περπιράκη (1941-1942) και τον Ξ. Χατζηγρηγόρη (1943-1944), η τοπική εφημερίδα διαφήμιζε τις ταινίες, οι οποίες προβάλλονταν στον κινηματογράφο «ΟΛΥΜΠΙΑ» το 1943.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι ταινίες «Η ερωμένη με τον γόη» ΒΙΛΛΥ ΦΡΙΤΣ (27/1/1943), «Το τραγούδι του πόνου» Μαρία Τσεμποτάρι (5/2/1943), «Η βασίλισσα της Νοβάρας» (20/2/1943), «Το τραγούδι του χωρισμού» με τον Λάμπρο Κωσταντάρα και τη Λύδα Μιράνδα (3/7/1943), «Ζητείται κληρονόμος» (5/8/1943), κ.ά. Οι ταινίες, κοινωνικού περιεχομένου, ήταν από τον ευρωπαϊκό και τον ελληνικό κινηματογράφο. Από τον Ιανουάριο του 1944 ο γερμανικός στρατός επιτάσσει τον κινηματογράφο «ΠΑΝΘΕΟΝ», τον οποίο ονομάζει «γερμανικόν κινηματογράφο» και προβάλλει ταινίες κυρίως για τους Γερμανούς στρατιώτες και ενίοτε για του Έλληνες πολίτες. «Την Τρίτην 8 Φεβρουαρίου 1944 θα λάβουν χώραν εις τον στρατιωτικόν κινηματογράφον «ΠΑΝΘΕΟΝ» δυο κινηματογραφικές παραστάσεις δια τον ελληνικόν πληθυσμόν[…]» («Παρατηρητής» 3/2/1944).
Οι συναυλίες από γερμανικές στρατιωτικές ορχήστρες με τον αρχιμουσικό τον Πφίστερ ήταν επίσης ένα αγαπημένο θέαμα των κατακτητών, τις οποίες βέβαια ήταν υποχρεωμένοι να «απολαύσουν» και οι κατακτημένοι. «Υπαίθριος Συναυλία. Σήμερον 12/9/1943 και περί ώρα 6-7 μ.μ. εις την διασταύρωσιν των οδών Βασιλέως (Κωνσταντίνου) και Κεντρικής (Μπόλαρη) υπαίθριος συναυλία της στρατιωτικής μουσικής ενός συντάγματος πεζικού υπό την διεύθυνσιν του αρχιμουσικού κ. Πφίστερ» («Παρατηρητής» 12/9/1943).
Όσον αφορά στο ποδόσφαιρο συνήθως οι Γερμανοί στρατιώτες έπαιζαν μεταξύ τους, ενώ οι Χανιώτες είχαν τις δικές τους ομάδες. Έτσι, στις 12/9/1943 στο Κλειστό Γυμναστήριο Χανίων έπαιξαν η Μικτή Χανίων με τη Μικτή Ρεθύμνου, με νικήτρια την ομάδα των Χανίων (2-1). Το 1944 διεξήχθηκαν περισσότεροι αγώνες, καθώς επανιδρύθηκαν αρκετές από τις προπολεμικές ομάδες, όπως η «Ιωνία», ο «Τάλως», ο «Απόλλων», ο «Μινώταυρος» Μουρνιών, αλλά και καινούργιες, όπως ο «Ίκαρος», η «Ατλαντίδα» και ο «Θόρυβος» (Νέα Χώρα) («Παρατηρητής» 11/10/1944, 24/10/1944, 15/11/1944, 21/11/1944, 23/11/1944).
Πηγές Γ. Φθενάκης, «Σινέ Σαντάν. 1899-1999. Από το ένα γύρισμα του αιώνα στο άλλο», εκδ. Γεωρβασάκης, Χανιά 2000.
