Κάθε αστικό κοινοβουλευτικό κόµµα καθορίζεται από τον αρχηγό που έχει διαλέξει.
∆ιαφορετικά θα διάλεγε αρχηγό από το ΑΣΕΠ.
Έτσι η πολιτική ποτέ δεν ετεροκαθορίζεται αλλά παίρνει την προοπτική των πολιτικών όντων και της πνοής που της δίνουν.
Οι εκλεγµένοι αρχηγοί (εν προκειµένω οι κύριοι Μητσοτάκης, Ανδρουλάκης, Φάµελλος, κ.λπ.) αναδεικνύονται και αναδεικνύουν τη φορά της πολιτικής ιστορίας του κόµµατος τους.
Γι’ αυτούς τους αρχηγούς για τα επόµενα 2,5 χρόνια «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται µετά την αποµάκρυνση από το ταµείο».
Στην πολιτική βέβαια τίποτα δεν είναι σίγουρο, γιατί είναι γεµάτη εκπλήξεις και ισχύει αυτό που έλεγε ο Τζέιµς Μποντ «ποτέ µη λες ποτέ».
Έχουµε όµως ήδη διαµορφωµένα κάποια δεδοµένα στη χώρα για να βγάλουµε τα συµπεράσµατα µας µετά από 6 χρόνια.
Ο Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός, ο Ανδρουλάκης αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο κύριος Φάµελλος αρχηγός στον ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, οι κ. Βελόπουλος, Κουτσούµπας και η κα Ζ. Κωνσταντοπούλου διαδραµατίζουν τον δικό τους ρόλο όπως επίσης και ο κ. Νατσιός του κόµµατος ‘‘ΝΙΚΗ’’, αλλά και ο κ. Κασσελάκης.
Έχει δηλαδή απ’ όλα ο µπαχτσές.
Αναρωτιέµαι µόνο ποιος εκτός απ’ τον Μητσοτάκη µπορεί να διαδραµατίσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να κουβεντιάσει µε τους Αµερικάνους και τον Ερντογάν.
