Η μεγάλη εορτή της Παγκόσμιας Υψωσης του Τιμίου Σταυρού είναι ένας σταθμός της Εκκλησίας μας. Η μεγάλη αυτή Δεσποτική εορτή μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε με αισιοδοξία ορισμένες βασικές αρχές και αλήθειες της πίστης μας, της σημερινής κοινωνίας, της ζωής μας, χωρίς να θέλομε να απογοητεύσομε και να αποθαρρύνομε κανένα στην πορεία της ζωής του.
O Σταυρός γίνεται σύμβολο ζωής. Στην παράδοσή μας αυτό το σύμβολο κοιτά προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Τα δύο εγκάρσια ξύλα που συνθέτουν το σύμβολο του Σταυρού συμβολίζουν την ένωση του ανθρώπου με τον Θεό (κάθετο ξύλο) και την ένωση των ανθρώπων μεταξύ τους (εγκάρσιο ξύλο). Ο Σταυρός είναι η ισχύς και η δόξα όλων των απ’ αιώνος Αγίων, είναι ο ιατρός των παθών.
Ο Σταυρός του κάθε ανθρώπου είναι οι θλίψεις και τα βάσανα της γήινης ζωής, που για τον καθένα είναι δικά του. Το να υπομένομε καρτερικά τον σταυρό μας αποτελεί αληθινή μετάνοια. Ο πόνος είναι μια παγκόσμια γλώσσα, καθώς και η μουσική που ημερώνει την καρδιά μας, όσο πιο πολύ πονέσεις, όσο πιο πολύ τραγουδήσεις, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα σε καταλάβουν.
«Ο Σταυρός σου, Κύριε, Ζωή και Ανάστασις υπάρχει τω λαώ σου», αυτό ψάλλει η εκκλησία μας, όμως ο λαός πώς συμπεριφέρεται; Σηκώνει το σταυρό του ή κατασκευάζει σταυρούς; Ο ήλιος κοκκινίζει, όταν πάει να βασιλέψει, από τις ντροπές και τους σταυρούς του κόσμου που είδε τούτη την ημέρα που φεύγει.
Δεν ξέρω αν στον απέραντο Γαλαξία μας με τα δισεκατομμύρια των άστρων, αν υπάρχει άλλος πλανήτης να είναι με τόσους σταυρούς φορτωμένος.
Μια τραγωδία με χιλιάδες σταυρούς η ζωή των ανθρώπων. Ο Χριστιανισμός όμως είναι Σταύρωση και Αναστάσιμη χαρά. Ο σεβασμός προς τους νεκρούς είναι Μεγάλο Χρέος και η ζωή συνεχίζεται. Ο Σταυρός του χριστιανού είναι η ανάπαυσή του και τον συνοδεύει μέχρι τον τάφο. Ποιος μας τους φορτώνει στους ώμους; Πόσοι σταυροί, Θεέ μου! Πόσες θυσίες των ανθρώπων της γης.
Πόσες θρησκείες πρέπει να ιδρυθούν για να γαληνέψει ο άνθρωπος! Πόσα παιγνίδια μας παίζει τούτη η ζωή η μάταιη!
Η πραγματική εικόνα του κόσμου είναι μια ζούγκλα που φορτώνεται καθημερινά με χιλιάδες σταυρούς. Homo homini lupus est. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος.
Ζούμε σε έναν κόσμο που η κοινωνία ορίζει ως ιδανικά την ικανοποίηση των παθών και των ανέσεων. Η τεχνολογική πρόοδος από τη μια μας εξυπηρετεί, ιδιαίτερα για το περιβάλλον, την παιδεία, την υγεία και την ασφάλειά μας μέχρι και ηλεκτρονική διακυβέρνηση να έχομε. Μας ωφελεί τα μέγιστα. Ας φροντίσομε όμως να μη μας απομακρύνει από την πραγματική ζωή, τη φυσική, την παραδοσιακή, τη γήινη, την ανθρώπινη.
Άξιος άνθρωπος, άξιος λαός, άξια ανθρωπότητα θα λογιέται αν θα μπορέσει να βάλει ένα χαλινάρι στα πάθη, να κάνει την επανάσταση των συνειδήσεων, όπως αυτήν την οραματίστηκε ο μακαριστός Άγιος Ειρηναίος, ο Χριστιανός, ο Παππούς της Κρήτης: να γίνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γιατί «Ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος ει».
Ας μας δίνει ο Θεός δύναμη να πορευόμαστε στην πρόοδο και να σηκώνομε το όποιο σταυρό της ζωής μας που κουβαλούμε σ’ αυτή τη ζωή.
Καμαρωχαίρομαί σας!
Σημείωση: Οι Σταυροί και πολλά “ερεθίσματα” είναι από το βιβλίο του συμφοιτητή και συναδέλφου Κώστα Καρτσάκη: ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
