Λίγο περισσότεροι από 7 δισεκατομμύρια νοματαίοι κατοικούμε σε αυτόν τον πλανήτη. Σκεφτείτε, λοιπόν, πόσες σκέψεις γίνονται ετούτη τη στιγμή. Πόσες αναμνήσεις, πόσοι απολογισμοί για τη χρονιά που φεύγει. Καθείς με τις χαρές και τις λύπες του. Αλλωστε τα βάσανα του ενός μπορεί να είναι η ελπίδα κάποιου άλλου. Για παράδειγμα, ένας ναυαγός πρόσφυγας θα αντάλλαζε… την τύχη του με έναν Ελληνα που καταριέται τα capital controls. Ενας άστεγος θα ήθελε ένα σπίτι κι ας πλήρωνε Εν.Φ.Ι.Α… Οχι, δεν πρέπει ο πόνος του άλλου να είναι η δική μας παρηγοριά ή το φρένο στις διεκδικήσεις μας για μια καλύτερη ζωή. Πρέπει όμως να καταλάβει ο καθένας, όσες δυσκολίες κι αν πέρασε τη χρονιά που αφήνουμε πίσω μας, ότι η ζωή κρύβει καλές και κακές στιγμές για όλους. Σε τούτη τη γωνιά του πλανήτη, λοιπόν, ούτε καταδικασμένοι είμαστε ούτε ξεγραμμένοι από τα κιτάπια της ιστορίας. Θα τα καταφέρουμε. Πιο εύκολα αν κάνουμε “δικό” μας το βάσανο του άλλου. Ευχή, λοιπόν, του χρόνου τέτοια μέρα να γράφουμε για όσα πετύχαμε να αλλάξουν προς το καλύτερο. Καλό μας ξεκίνημα. Καλή χρονιά.
Θαυμάσιο πραγματικά κείμενο για την πρώτη μέρα του 2016!!!!!!! Καλή χρονιά!!!