Παρατηρώντας την ανάπλαση στην πλατεία των Νέων Καταστηµάτων, τα συναισθήµατα που µου προκαλούνται είναι ανάµικτα. Πρώτα βέβαια είχε προηγηθεί η αλλαγή φρουράς όλων των εµβληµατικών καταστηµάτων της.
Από το θρυλικό καφεζαχαροπλαστείο ”13”, τόπος συνάντησης βουλευτών, αυτοδιοικητικών και πολιτικών παραγόντων κυρίως του πάλαι ποτέ ένδοξου Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήµατος, µέχρι το κεντρικό πρατήριο εφηµερίδων απέναντι και διαγώνια το οποίο εξέλειψε κι αυτό αφήνοντας θλίψη για τον γενικότερο παραγκωνισµό ενός επαγγέλµατος, αυτό του εφηµεριδοπώλη που µε µαυρισµένα δάκτυλα από τη µελάνη µας δίπλωνε την εφηµερίδα.
Και πάνω από το πρατήριο, στον όροφο του κτηρίου, το ”Απόγειο” µε τους θησαυρούς του σε µεταχειρισµένα περιοδικά, δίσκους, βιβλία. Όλα ήρθαν και παρήλθαν από την πλατεία. Και όλοι εµείς η γενιά που έχει διανύσει µισό αιώνα ζωής και φτάνει να αναπολεί τώρα τα παλιά, αφουγκράζεται το µέλλον που έρχεται και συλλογάται τι ήταν καλύτερο.
Εµείς που µεγαλώσαµε µε τα ακούσµατα του Michael Jackson και της Madonna, ακούµε τώρα για την Taylor Swift η οποία παίρνει όλα τα µουσικά βραβεία, σπάει ταµεία, και έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τους δικούς µας θρύλους.
Στον παράδροµο της Χάληδων, λειτουργεί µε άλλη ιδιοκτησία το ”Απόγειο”, πουλώντας µόνο δίσκους. Κατηφόρισα στο λιµάνι για να το επισκεφτώ µε σκοπό να αγοράσω σε βινύλιο κάποιο δίσκο της Taylor Swift, να ακούσουµε και εµείς το νέο. Μετά από δυο τρεις απόπειρες µέχρι να βρω το κατάστηµα ανοιχτό, ο ιδιοκτήτης του µε πληροφόρησε ότι δεν έφερνε σε βινύλιο το δίσκο γιατί κόστιζε πολύ ακριβά. Κι έτσι κι εγώ περιορίστηκα στην αγορά ενός cd της.
Ο καταστηµατάρχης της δικής µας γενιάς άνθρωπος, αναρωτήθηκε αν αναζητούσα τους δίσκους για το γιο µου. Κι εγώ λαµβάνοντας το σχόλιο ως κοπλιµάν, τού απάντησα ότι ήταν για µένα. Εκείνη τη στιγµή ένιωσα ξανά εικοσάρης. Η µουσική της Taylor Swift µε συνεπήρε ακούγοντας τη ξανά και ξανά στο σπίτι, και έπαψα να αναρωτιέµαι γιατί γέµιζε τα στάδια στις συναυλίες της ανά τον κόσµο. “Oh my God, look at that face, it looks like my next mistake”
*Ο Αριστείδης Αρχοντάκης είναι συγγραφέας, φυσικός
