Γιατί;

Κύριε διευθυντά,
πήγα στη λαϊκή του Σαββάτου. Εκεί συνάντησα πίσω από έναν πάγκο με φρούτα και λαχανικά ένα συγγενή μου που πουλάει αυτά τα προϊόντα. Αυτή είναι η δουλειά του. Από αυτή ζει η οικογένειά του. Τον ρώτησα τι κάνει. Μου είπε: Δεν τα βλέπεις; Μόνο οι μισοί πάγκοι επιτρέπονται, πηγαίνω μόνο σε κάθε δεύτερη λαϊκή, ό, τι δεν πουλήσω σαπίζει ως την επόμενη. Πουλάω και λιγότερα.
Όταν έφυγα σκέφτηκα αν οι λιγότεροι πάγκοι προσφέρουν περισσότερη προστασία από τον ιό:
Ο κόσμος που πηγαίνει κάθε φορά στη λαϊκή είναι σε αριθμό ανεξάρτητος από τον αριθμό των πάγκων, εφόσον οι λιγότεροι πάγκοι προσφέρουν τα ίδια προϊόντα όπως οι πολλοί. Ετσι υπάρχει, λογικά, μπροστά από κάθε πάγκο ο διπλός κόσμος – περισσότερος συνωστισμός δηλαδή. Οι ίδιοι οι πωλητές, λόγω του όγκου των πάγκων, έχουν ούτως ή άλλως αρκετή απόσταση μεταξύ τους, άσχετα από τον αριθμό των πάγκων.
Γιατί λοιπόν αυτό το άχρηστο και ζημειογόνο για υγεία και οικονομία μέτρο;
Γιώργος Κιαγιάς