Για το “φαίνεσθαι” ή την ουσία;

Το ένα δελτίο Tύπου μετά το άλλο συνοδευόμενο και από τις σχετικές φωτογραφίες με πάντα στο πρώτο πλάνο τον πολιτικό παράγοντα, τον αυτοδιοικητικό, νυν ή μελλοντικό, φτασμένο και έμπειρο ή εκκολαπτόμενο.
Αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, με χαμογελαστά πάντα πρόσωπα, κόψιμο κορδελών συνοδευόμενο από κτυπήματα στην πλάτη, ευφυολογήματα, παράθεση αριθμών…
Λογικό και σύνηθες, σε ένα κόσμο που η είδηση και η εικόνα μεταδίδεται αστραπιαία, να κινείται ανάλογα και το πολιτικό δυναμικό του τόπου.
Τι συμβαίνει όμως όταν η εικόνα υπερισχύει των πράξεων; Όταν η ουσία παραμερίζεται για το “φαίνεσθαι;”
Όταν τα ίδια έργα και μελέτες επαναλαμβάνονται με διαφορετικό περιτύλιγμα, κάθε φορά και πιο ωραιοποιημένα για να πείσουν τους ψηφοφόρους – πελάτες – καταναλωτές;
Γιατί όταν έλθει η σκληρή πάντα ώρα της αποτίμησης το «έλλειμμα υποδομών» θα συνδεθεί με την «απουσία σχεδίου», η στέρηση «έργων ανάπτυξης» θα αναμιχθεί με την «αδυναμία απορρόφηση πόρων»…
Η σύγκρουση ανάμεσα στην πραγματικότητα και στους “εικονικούς, παραδεισένιους κόσμους” συνεχίζεται στα Χανιά, για πόσο ακόμα;