Κύριε διευθυντά,
θέλω μέσω της έγκριτης εφημερίδας σας να διαμαρτυρηθώ για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσω όσον αφορά την καταβολή του χρηματικού προστίμου που γράφει πάνω στο έντυπο της κλήσης του Δήμου, που ο αρμόδιος υπάλληλος το άφησε σε εμφανές σημείο πάνω στο όχημά μου, κάνοντας βέβαια ευσυνείδητα την δουλειά του.
Τώρα, αφηρημένος όπως ήμουνα, και δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου γράφοντας την λέξη “αφηρημένος”, πάρκαρα το αυτοκίνητό μου την 19-2-2021 και συγκεκριμένα επί της οδού Καραϊσκάκη που βρίσκεται στο ανατολικό μέρος του Δημαρχείου.
Όμως δεν πρόσεξα, κάτι βέβαια που δεν απαλλάσσομαι για αυτήν την απροσεξία μου, και δεν κατέβαλα το χρηματικό αντίτιμο στο παρκόμετρο που υπάρχει στην εν λόγω οδό.
Γυρίζοντας δε από τις όποιες δραστηριότητές μου στην πόλη και πριν μπω στο αυτοκίνητό μου για να φύγω, βλέπω το παραπάνω έγγραφο και η αλήθεια είναι όταν αντιλήφθηκα ότι είμαι παράνομος δεν διαμαρτυρήθηκα, είπα μόνο «ας πρόσεχα».
Παίρνοντας το έντυπο στα χέρια μου θέλησα να πληρώσω αμέσως το αναγραφόμενο χρηματικό ποσό και κατευθύνθηκα στο κτίριο του Δημαρχείου. Επειδή όμως δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζω σε ποιο γραφείο έπρεπε να αποταθώ ρωτάω έναν συνάνθρωπό μας μήπως γνωρίζει ποιο είναι το γραφείο που πληρώνουν οι δημότες τα πρόστιμα και εκείνος πράγματι μου έδειξε πού έπρεπε να πάω. Στην συνέχεια, πηγαίνοντας στο εν λόγω γραφείο βλέπω την πόρτα σφαλιστή και τα παράθυρα κλεισμένα, ενώ έξω ακριβώς περίμεναν άλλοι δύο συνάνθρωποί μου, μάλλον για τον ίδιο σκοπό. Αμέσως ρωτάω μια κυρία που περίμενε μήπως γνωρίζει αν πράγματι είναι εκείνο το αρμόδιο γραφείο που πληρώνουν οι παραβάτες τα πρόστιμα κι αμέσως μου λέει: «ναι εδώ είναι κύριε αλλά δεν έχουν ανοίξει ακόμα», ενώ η ώρα ήταν περίπου 10:10 το πρωί. Αμέσως η εν λόγω κυρία μου λέει ότι για να πληρώσω το πρόστιμο δεν μπορώ τώρα, πρέπει να πάρω τηλέφωνο και να κλείσω ραντεβού. Τη στιγμή όμως που συνομιλούσα με την κυρία, λίγο πιο κάτω, στην πόρτα ενός άλλου γραφείου εμφανίστηκε μια άλλη κυρία -προφανώς υπάλληλος του Δήμου- και κάτι είπε στην συνομιλήτριά μου. Τώρα, δράττοντας την ευκαιρία που μου δόθηκε, αμέσως ρωτάω την “πιθανή” υπάλληλο του Δήμου πού μπορώ να πληρώσω το πρόστιμο και βιαστικά, δεν γνωρίζω γιατί, μου λέει ότι δεν μπορώ να το πληρώσω τώρα αλλά πρέπει να κλείσω ραντεβού μέσω τηλεφώνου που αναγράφεται στην πόρτα που περίμενε πρώτα η πρώην συνομιλήτριά μου κι αμέσως κλείνει την πόρτα το ίδιο βιαστικά.
Κι ερωτώ: Γιατί να υποστώ την ταλαιπωρία, που σίγουρα θα υποστώ, κλείνοντας πρώτα ραντεβού και στην συνέχεια να χαραμίσω μια ολόκληρη άλλη μέρα για να πληρώσω το εν λόγω πρόστιμο; Και καλά εγώ που μένω στα Χανιά… ένας άλλος συνάνθρωπός μας που κατοικεί σε κάποιο ορεινό χωριό του νομού μας γιατί να ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ;
Ευελπιστώ ότι η παρούσα θα βρει τη δέουσα ανταπόκριση.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
