• [Νέα έξοδα] Καλά κρατεί το σίριαλ με την ανακατασκευή της δημοτικής αγοράς στα Χανιά. Κι όσο το έρμο το μνημείο αγωνιά μην χαθούν τα… σίγουρα 5 εκατομμύρια που έχει “δεσμεύσει” ο Σταθάκης, ο Δήμος ψάχνει να βρει άκρη με την τμηματική κατασκευή. Νέες μελέτες, νέα έξοδα (καθόλου ασήμαντα για την εποχή). Αντί να μελετάμε, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε προχωρήσει στην αποκατάσταση της σκεπής της Αγοράς που είναι ίσως και το πιο βασικό πρόβλημα; Η ιδέα αυτή είχε “πέσει” στον Δήμο, με το σκεπτικό η ανακατασκευή να ολοκληρωθεί μέσα από χρηματοδοτικά εργαλεία κοινοτικών προγραμμάτων αλλά απορρίφθηκε. Τώρα; Τρέχουμε (και πληρώνουμε).
• [Στον πάγο] Να ‘ταν μόνο η δημοτική αγορά θα ήταν καλά. Ενα σωρό όμως ζητήματα που “καίνε” παραμένουν “παγωμένα”. Το Παγκόσμιο Συνέδριο Αποκορωνιωτών πιέζει ξανά για το θέμα του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης. Σκέψεις, δηλώσεις, σχέδια και υποσχέσεις ακούμε αλλά από πράξεις τίποτε. Ουδέν νεότερο και για το θέμα του παλιού “Ψυγείου”, ενώ ξεχάστηκε και το περιβόητο κτήριο που αγόρασε ο Δήμος στην οδό Τζανακάκη. Με καθρεφτάκια για ιθαγενείς τις (αναμενόμενες) πρωθυπουργικές ανακοινώσεις περί Μαρκοπούλου και νέων σχολείων, συνεχίζουμε να θαυμάζουμε σκαλωσιές στο ρολόι και κτήρια έρημα όπως του παλιού ΙΚΑ. Σαν πολύ χαμηλά δεν βάζουμε τον πήχη;
• [Πόνος] «Με πολύ πόνο» είχε υπογράψει τη σύμβαση παραχώρησης των Περιφερειακών αεροδρομίων στη Fraport ο Χρήστος Σπίρζης. Έτσι δήλωνε τότε, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την κυβερνητική κυβίστηση, απέναντι σε μια από τις βασικές προεκλογικές της δεσμέυσεις, ιδαίτερα προς τους πολίτες των Χανίων. Σήμερα, έρχεται να γκρινιάξει για την κοινοπραξία. Σε κάθε σοβαρή χώρα, αν ένας εκ των συμβαλλόμενων δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, τότε ο άλλος έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση αυτή. Εκτός πια κι αν γκρινιάζει για επικοινωνιακούς λόγους. Υπάρχει άραγε ακόμα τέτοιο ακροατήριο;
