Ελβετία, χώρα διεθνών διασκέψεων

Η Ελβετία είναι γνωστή για πολλά θέματα αλλά και για τις διεθνείς διασκέψεις που λαμβάνουν χώραν σ’ αυτήν.
Ως είναι γνωστό πολλές διεθνείς διασκέψεις για την Κύπρο έλαβαν χώρα στην Ελβετία σε πολυτελή ξενοδοχεία και άλλα μέρη. Διασκέψεις για την Κύπρο έλαβαν χώρα, μεταξύ άλλων, στο ξενοδοχείο Righi Vaudois στην Glion, η περίφημη διάσκεψη στο Burgensstock το 2004, για την ολική λύση του κυπριακού προβλήματος, συναντήσεις στο ξενοδοχείο Intercontinental  στη Γενεύη και τελευταία στο πολυτελές ξενοδοχείο Mirador στο Mont-Pelerin και μετά στο Grans Montana στο Valais. Γι’ αυτά τα θέματα θα χρειαστούν ξεχωριστές αναλύσεις.
Όπως ελέχθη πιο πάνω η Ελβετία είναι γνωστή ως κέντρο διεθνών διασκέψεων. Τα πολυτελή της ξενοδοχεία σε ήσυχα ειδυλλιακά μέρη αποτελούν τόπους συναντήσεων γι’ αυτές τις διασκέψεις.
Το πιο γνωστό απ’ αυτά τα ξενοδοχεία χρονικά είναι το πολυτελές ξενοδοχείο της Λωζάννης Le Beau-Rivage. Το ξενοδοχείο αυτό βρίσκεται στο Ouchy στη Λωζάννη κοντά στη λίμνη Λεμάν και είναι γνωστό, εκτός από τους διάσημους επισκέπτες του, που αρχίζουν από το βασιλιά Γεώργιο της Αγγλίας το 1882 και συνεχίζουν στις μέρες μας με τον Richard Nixon και τον Nelson Mandela, για την Συνθήκη της Λωζάννης. Πράγματι η διαπραγμάτευση για τη Συνθήκη της Λωζάννης έλαβε χώρα στο παλάτι αυτό της Λωζάννης μεταξύ Νοεμβρίου 1922 και Ιουλίου 1923, μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Για τις διαπραγματεύσεις στη Λωζάννη έλαβαν μέρος η Μεγάλη Βρετανία, της οποίας ο Υπουργός των Εξωτερικών George Curzon προήδρευσεν, η Γαλλία, η Ιταλία με τον Μουσολίνι, η Πολωνία, η Βουλγαρία, η Ιαπωνία, η Ρουμανία, οι ΗΠΑ, η Ελλάδα και η Τουρκία. Στο σύνολο 184 αντιπρόσωποι έλαβαν μέρος. Οι Τούρκοι ήθελαν να διαπραγματευτούν στη Σμύρνη, οι Βρετανοί, όμως, προτιμούσαν το Beau-Rivage και σαν ένα από τα επιχειρήματα τους ήταν ότι η Λωζάννη, βρίσκεται στη σιδηροδρομική γραμμή του Orient-Express που διάσχιζε την Ευρώπη και κατάληγε στη Κωνσταντινούπολη (βλ. Stephane Bussard, “Le Beau-Rivage, ou l’ on peut lacher prise”).
Στο Beau-Rivage λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Ελευθέριος Βενιζέλος «πολεμούσε» για σχεδόν ένα χρόνο για τα δίκαια της Ελλάδας εναντίον των νικητών του Kemal, που τους καθοδηγούσε ο Ismet Inonou, ως αρχηγός της Τουρκικής αντιπροσωπείας. Όταν πάει κάποιος σήμερα στο πολυτελές αυτό ξενοδοχείο θα δει μια πλάκα πάνω στο τοίχο κοντά στη καφετέρια που αναφέρεται στη διάσκεψη για τη Συνθήκη της Λωζάννης. Το ξενοδοχείο αυτό χρησιμοποιήθηκε και αργότερα για διεθνείς διασκέψεις όπως η διάσκεψη του 1932 για τις γερμανικές αποζημιώσεις, η διάσκεψη του 1984 για τον εμφύλιο πόλεμο στο Λίβανο και βεβαίως τελευταία  το 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Στις μέρες μας όμως το ξενοδοχείο που συνέχεια φιλοξενεί παγκόσμιους ηγέτες και είναι πλήρες συνεχώς από διπλωμάτες και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο είναι το Intercontinental στη Γενεύη που είναι δίπλα από το Palais des Nations, δηλαδή την ευρωπαϊκή έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη.
Πολλά δράματα και τραγωδίες ξετυλίχθηκαν στις αίθουσες αυτού του ξενοδοχείου και πολλές συμφωνίες συζητήθηκαν με τους διπλωμάτες που είναι γνώστες της περιοχής να καταλήγουν για το δείπνο τους στο γνωστό ελβετικό εστιατόριο της «γειτονιάς», le Café du Soleil.
Ας ελπίσουμε ότι οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν περισσότερο ανθρώπινες και μέσα στα πλαίσια των ιδανικών που ίδρυσαν τα Ηνωμένα Έθνη. Ουτοπία;