Πέρασα χθες από τον Δημοτικό κήπο των Χανίων. Τα πανέμορφα κρι-κρι δεν ήταν εκεί.
Τόση ερήμωση, τόση ταπείνωση ως Χανιώτης είχα πολλά χρόνια να ζήσω. Επέπρωτο να το ζήσουμε και αυτό στα Χανιά τώρα που περνάμε τη φάση της μετάλλαξης της ακράτειας του νεολαϊκισμού. «Πού πήγαν τα κρι-κρι;» ρώταγαν τα παιδιά. Κάποιος περαστικός ψέλλισε:
«Τα πήρε ο αφέντης». Και μετά ο αφέντης κοίταξε τον ουρανό και φώναξε: «Έλα παππού μου, να σου δείξω το αμπελοχώραφο σου».
Ο γράφων έχει παρακολουθήσει δημόσια τη δράση και το πολιτικό έργο αρκετών δημάρχων στα Χανιά. Κάποτε ήταν υπόθεση τιμής να είσαι δήμαρχος στα Χανιά. Κανείς τους δεν τόλμησε να κάνει το αδιανόητο, να βαρβαρίσει τα ζώα του κήπου.
Πριν δυο μέρες 150 πολίτες απέστειλαν εξώδικο κατά του Δήμου Χανίων αγωνιώντας για την τύχη των ζώων που φιλοξενούνται εκεί.
Όπως θα ‘λεγε και ο Σουρής: «Αλλού να ψάξουν για ζώα…». Στα Χανιά πια όλοι τρομάζουν με την ελαφρότητα της Δημοτικής Αρχής. «Τι άλλο θα κάνουν μετά;» αναρωτιούνται οι Χανιώτες. Ποιος θα βάλει φρένο στην παλαβούτσικη ιδεοληψία; Διότι ο φτηνός μιμητισμός είναι επαρχιωτική ιδεοληψία. Ειλικρινά αισθάνομαι ότι ερημώνει η πόλη από τις μνήμες της.
Γενιές και γενιές μεγάλωσαν στον κήπο. Πώς μπορούμε να τους σταματήσουμε; Περιμένω τις απόψεις έγκριτων νομικών της πόλης. Μια “τρελό”παρέα βανδαλίζει τα σώψυχα της πόλης.
Εντάξει, πες πως ο κήπος τελείωσε, αλλά μας μένει το υπέροχο πάρκο ειρήνης και φιλίας με τα πολύχρωμα λουλούδια του, τις παιδικές φωνές, με χαρούμενους ανθρώπους γεμάτο.
Λοιπόν, πριν ακόμα βγει ο Σημαντηράκης δήμαρχος, προειδοποιούσα πως πρόκειται για άνθρωπο της αποσύνθεσης και όχι της δημιουργίας, αυτό το κατάλαβα μόλις είπε πως πρέπει να φύγει το ΚΤΕΛ από το κέντρο, πως πρέπει να φύγουν τραπεζοκαθίσματα από την παλιά πόλη, πως πρέπει να φύγει το θέατρο από την ανατολική τάφρο, να φύγουν τα λεωφορεία μπροστά από την δημοτική αγορά και πάει λέγοντας. Πάντα έπρεπε να φύγει κάτι. Ανθρώπους που ξεριζώνουν τα πάντα δεν πρέπει ποτέ να τους δίνεις εξουσία. Μετά έπρεπε τα δέντρα να φύγουν από παντού, να φύγουν τα ζώα από τον κήπο. Φυσικά βρίσκονται λόγοι για το καθετί. Ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια πόλη μες στα αποκαϊδια της και αναρωτιέσαι τι οδήγησε στην κατστροφή αφού όλα έγιναν εφόσον υπήρχε λόγος.