Τέλειωσε και ο Αύγουστος κι εκτός από αυτοδιοικητικά πυροτεχνήματα και χειροφιλήματα, δεν ζήσαμε τίποτε ουσιαστικό στα Χανιά. Βλέπετε, εδώ εμείς ζούμε την ατυχία να είσαι επίκροτος.
Η πόλη βυθίζεται σε προχειροδουλειές, πληρώνοντας το τίμημα μιας φαιδρής αισιοδοξίας. Ξεχειλίζει η ευτυχία από τα παράθυρα του δημαρχείου.
Έχω μια δυσκολία να απολαύσω τις επιτυχίες της δημοτικής Αρχής. Ζορίζομαι. Βλέπετε περπατώ στους δρόμους και βλέπω τον Δημοτικό Κήπο, τους Ιταλικούς Στρατώνες, το κυκλοφοριακό κομφούζιο.
«Δεν πειράζει μωρέ, θα το δούνε του χρόνου», λένε οι καλοθελητές.
Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ, γιατί κοράκιασα.