Ι.-ΕΙΝΑΙ ευχάριστο ότι τα τρία βασικά κόμματα εξουσίας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) βρίσκονται σε κινητικότητα!
ΣΤΗ ΝΔ ετοιμάζονται για συνέδριο, όπως και στα άλλα κόμματα. Όλοι βρίσκονται σε προεκλογική ετοιμότητα. Εξάλλου, παλιό το σλόγκαν που ήθελε “υποτιμήσεις” (δραχμής) και “εκλογές” να μη ανακοινώνονται, αλλά να γίνονται αιφνιδιαστικά! Η κυβέρνηση έχει ως ατού της μια γκάμα “διαχειριστικών” επιτυχιών: τόσο κατά την αποκορύφωση της ελληνοτουρκικής κρίσης (Έβρος, προσφυγικό, νέες διεθνείς συμμαχίες, τουρκική επιθετικότητα κ.ά.), όσο και κατά την υγειονομική (Covid-19) στην οποία αποφύγαμε περισσότερους θανάτους. Σημαντικότατη επίσης επιτυχία θεωρείται η ολοένα επεκτεινόμενη ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες με τη δημιουργία νέων χρηστικών ηλεκτρονικών ιστοσελίδων. Η αχίλλειος πτέρνα της ΝΔ -που είναι και κάθε κυβέρνησης- είναι η οικονομία: η ακρίβεια που προέκυψε από τον ρωσοουκρανικό πόλεμο (παγκόσμιο πρόβλημα) κοντεύει να τινάξει στον αέρα τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών, με συνέπεια να δημιουργείται δυσαρέσκεια απέναντι της κυβέρνησης. Εκεί ποντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ…
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με τις προχθεσινές “μαζικές” εκλογές, ξεφεύγει από το στερεότυπο ενός παλαιομοδίτικου δογματικού “αριστερού” κόμματος. Με την εκλογή δε προέδρου (έστω και χωρίς αντίπαλο!) αλλά και Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση, “εκδημοκρατικοποιείται” προσαρμοζόμενος στα δεδομένα μιας “ευρωπαϊκής αριστεράς”… Το μεγάλο βήμα του Αλέξη Τσίπρα είναι η πρόσφατη έγκριση της λεγόμενη “Επιτροπής Δεοντολογίας” από τους συνέδρους, που όταν συγκροτηθεί ως ομάδα (15μελής), θα αποτελέσει μια καινοτομία για αριστερή παράταξη. Έτσι, πρόεδρος και ΚΕ θα μπορούν να παραπέμπουν στο “Πειθαρχικό” (όπως παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ) κάθε στέλεχος του οποίου η συμπεριφορά θα υπερβαίνει τις “κόκκινες γραμμές” της κομματικής δεοντολογίας. Οψόμεθα…
ΟΣΟ για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ευρισκόμενο ανάμεσα σε δυο συμπληγάδες (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ), έχει ως στόχο τη συσπείρωση παλιών μελών και την ανανέωσή του με νέα, ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις τη δεύτερη θέση στις, οποτεδήποτε κι αν γίνουν, βουλευτικές εκλογές. Σ’ αυτό θα μετρήσει η πειστικότητα του προγράμματός του…
ΙΙ.-Ο ΑΓΩΝΑΣ και των τριών “διεκδικητών” της εξουσίας είναι να κερδίσουν τον -ήδη διαλυμένο- “κεντρώο” χώρο (“μεσαία” τάξη). Με τη συγκυρία που υπάρχει, την ακρίβεια που συνθλίβει όλους και την απειλή για “πυρηνικό όλεθρο”, το μόνο που δεν θέλει ο Έλληνας ψηφοφόρος είναι μια ακυβερνησία, όπως την έζησε στην εποχή των αλλεπάλληλων “μνημονίων”. Εξάλλου, η απόπειρα κατά τη διάρκεια των “μνημονίων” των παλαιοκομματικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να “συγκυβερνήσουν”, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, άφησαν άσχημες εμπειρίες στους ψηφοφόρους.
ΕΦΕΞΗΣ και τα τρία κόμματα θα έχουν δυσκολία στις εθνικές εκλογές να πείσουν τους “ανένταχτους” ψηφοφόρους, για το ποιο από αυτά αξίζει την ψήφο τους: οι πολίτες είναι πιο ώριμοι πολιτικά και θα είναι απαιτητικότεροι… Αλλά, αυτό κυρίως που είναι ευχάριστο από αυτές τις πολυπληθείς “γιορτές συμμετοχής” (κατά Τσίπρα) είναι ότι η πολιτική επιστρέφει…
