• Με αφορμή τη θλιβερή επέτειο της κρίσης στις νησίδες των Ιμίων (1996), το θάνατο εκεί τριών Ελλήνων στρατιωτικών, την παντελή απουσία του ΝΑΤΟ και την έκτοτε ασταθή σχέση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δυο “συμμάχων χωρών” (ΝΑΤΟ)!
Ι.-ΜΕΤΑ το πραξικόπημα στην Τουρκία (2016), ο τότε -και νυν- πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, φόρεσε τη λεοντή του “μαχητή” και περιεβλήθη από απόλυτες εξουσίες υποτάσσοντας στη βούλησή του όλους τους θεσμούς. Το κράτος που έστησε ο Ερντογάν, δεν έχει το όμοιό του στην περιοχή -πλήν του ούτως ή άλλως πουτινικού καθεστώτος.
ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ ο πλανήτης σε αυταρχικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα; Ναι, αν λάβουμε υπόψη τον ρωσοουκρανικό πόλεμο και τον πόθο του Πούτιν να αφανίσει ένα ολόκληρο έθνος, την Ουκρανία, από τον χάρτη της Ευρώπης. Το ίδιο επιθυμεί και ο Ερντογάν για ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο μιλώντας για “δεύτερη Άλωση” της Αγίας Σοφίας και απειλώντας συνεχώς με πυραύλους και πόλεμο Ελλάδα και Κύπρο.
ΟΧΙ! Δεν είναι “προεκλογικά” τα λόγια του, για συσπείρωση των οπαδών του. Είναι μακροχρόνια φιλόδοξη τουρκική πολιτική που βήμα-βήμα πλησιάζει στην πραγμάτωσή της, αν φυσικά, βρεθεί η ευκαιρία – μια δηλαδή “Κερκόπορτα” στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Γι αυτό και οι εκλογές στη χώρα μας αποτελούν μείζον θέμα και γι αυτό όλοι οφείλουμε να ενισχύσουμε τη δημοκρατία μας, εγκαταλείποντας ατομικές πικρίες και “ιδεοληψίες”.
ΙΙ.-ΦΩΝΕΣ κατά του αναθεωρητισμού που πάει να κυριαρχήσει στην εποχή μας (Πούτιν-Ερντογάν κ.ά.) ακούγονται συχνότερα σε όλο τον κόσμο. Η “επιθετική πολιτική” της Άγκυρας κατά παντός (ΕΕ, ΗΠΑ, Σουηδία, Φινλανδία, ΝΑΤΟ, Ελλάδα, Κύπρο, Κρήτη κ.λπ.) αποτελεί ένα τουρκικό επίμονο “παζάρι” που μέχρι τώρα απέδιδε, αλλά όχι εις το εξής: όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται το “δούρειο ίππο” που η Δύση έχει στο πρόσωπο του Ερντογάν, με τις πολεμικές επεκτατικές ιαχές και απειλές του σε βάρος της Ελλάδας, με τη διαβρωτική πολιτική του.
Έχουν κατανοήσει πλήρως την αυθαίρετη τουρκική εμπλοκή στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη και την Αρμενία, καθώς και την εργαλειοποίηση του προσφυγικού (Έβρος-Αιγαίο-Μεσόγειος), για να αποσταθεροποιηθεί και να εκβιασθεί η ΕΕ.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, όλοι έχουν εμπειρία του δικτατορικού “καθεστώτος Ερντογάν” (φωτ. δεξιά), με το “σουλτανικό όνειρο» για τη ανασύσταση μιας Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην περιοχή. Ένα όνειρο που πατάει σε δυο βάρκες (Δύση-Ρωσία), με οφέλη που, δυστυχώς, αποκομίζει! Όσο για το εσωτερικό της χώρας, πλην του πληθωρισμού και την καταβαράθρωση της τουρκικής λίρας, έχουμε σοβαρότατο έλλειμα ελευθερίας λόγου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δε όνειρο της “Γαλάζιας Πατρίδας” (μέσω του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου περι τουρκολιβυκής κοινής ΑΟΖ), για να πραγματοποιηθεί πρέπει να γίνει χάραξη εκ νέου των συνόρων (διεθνώς αναγνωρισμένα από μεταπολεμικές Συνθήκες), αλλά και νέα “νομιμοποίηση” της παράνομης κατοχής τμήματος της Κύπρου. Για όλα αυτά οψόμεθα…!
