Βασική δομή αλληλεγγύης των Χανίων, δεκαετίες τώρα, είναι τα συσσίτια της Σπλάντζιας, που λειτουργούν αδιάκοπα από το 1963. Και, με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για τα 60 χρόνια των συσσιτίων, αξίζει μια ιδιαίτερη αναφορά σε ανθρώπους που τα υπηρέτησαν και συνέδεσαν το όνομά τους με την αλληλεγγύη στην πράξη.
Πρόκειται για τους αείμνηστους: Μανώλη Μαριακάκη, Μανώλη Καλλιγέρη και Κωστή Νικηφοράκη. Το 1963 με πρωτοβουλία του Μανώλη Μαριακάκη ιδρύθηκε ο σύλλογος “Φιλόπτωχοι Αδελφοί – Φιλόπτωχο Συσσίτιο” που μέχρι σήμερα λειτουργεί χωρίς διακοπή.
Θυμάμαι τον Μανώλη Μαριακάκη στο γραφείο του στη Σπλάντζια να μου μιλά για την αλληλεγγύη και την αγάπη. Να μου λέει ότι σε αυτόν τον κόσμο όλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα στο φαγητό. Να μιλά με συγκίνηση για τους ανθρώπους αλλά και για τον σύλλογο “Φιλόπτωχοι Αδελφοί” που λειτουργεί τα συσσίτια αλλά και το κοινωνικό οδοντιατρείο.
Και τόσο ο Μαριακάκης όσο και οι Καλλιγέρης και Νικηφοράκης “δίδαξαν” τι σημαίνει εθελοντισμός, κοινωνική ευαισθησία και προσφορά επί δεκαετίες στα Χανιά και ήταν πάντα στο πλευρό των ανήμπορων συμπολιτών μας.
Γιατί, όπως έγραφε και ο Τάσος Λειβαδίτης, ο κόσμος μόνον όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει.
Θερμά ευχαριστώ για την αναφορά σας στον πατέρα μου. Άνθρωπος παράδειγμα για τον εθελοντισμό του, τη δοτικότητα, τη δημιουργικότητα, την αστείρευτη ενέργειά του. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς πέρα απο την καθημερινή έγνοια του για την τροφοδοσία των ανήμπορων συμπολιτών μας, το ανήσυχο πνεύμα με τις περίφημες ιδέες του να στήσει το οδοντιατρείο, τη βιβλιοθήκη κ.α. είναι παράδειγμα προσφοράς και ευαισθησίας. Μακάρι το έργο του να συνεχίζεται αντάξια.
Χάρις Μαριακάκη