Ανοιξε – κλείσε τα μάτια

Πόσο γρήγορα περνούν οι μέρες μέσα στις γιορτές. Ανοίγεις – κλείνεις τα μάτια φεύγουν τα Χριστούγεννα, έρχεται η Πρωτοχρονιά. «Ενα αστέρι βρε παιδιά ψάχνουμε να μας οδηγήσει στο δικό μας ξέφωτο». Και μάγους, φέρτε μάγους αληθινούς με δώρα γιατί οι δικοί μας έβαλαν τη σκούφια τους ανάποδα. Μεγάλη η νύχτα των Χριστουγέννων, μα δεν είναι ατέλειωτη να κρατήσει όλη μας τη ζωή μέσα στον χορό και στο τραγούδι. Καλός και ο χορός, αλλά θ’ αποκάμουμε μέσα στη θαυμαστή ομήγυρη. Υπάρχει ένα μαγικό μεσοδιάστημα στις χρονιάρες μέρες. Η περίοδος από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά. Γι’ αυτό είναι παραζάλη τα Χριστούγεννα, γιατί δεν τελειώνουν στο πι και φι. Πι και φι έχει και το μνημόνιο. Εχει που τελειώνει το δεύτερο αρχίζει το τρίτο. Εκεί που τελειώνει το τρίτο… Πρώτη φορά είδα χθες τόσους Αγίους Βασίληδες στα Χανιά. Θα μας διάλεξε, φαίνεται, για γη της Επαγγελίας ο Θεός. Κάτι είναι κι αυτό. Να πας στ’ αστέρια μέχρι την Πρωτοχρονιά. Μέχρι που να πω κύμινο, όμως, να ’χεις γυρίσει…