Αμφιβολίες

Τα γεγονότα της καθημερινότητας εναλλάσσονται ταχύτατα, καταγράφονται και γίνονται εργαλεία άλλοτε για αποκόμιση μικροπολιτικών κερδών και άλλοτε για να καθαρίσουν τη θολότητα, που κρύβει τον ορίζοντα. Παγιδευμένοι στο ορατό πεδίο δεν μπορούμε να δούμε τις συνέπειες του αύριο. Κρύπτεται η πραγματικότητα. Η αντίληψη, ότι παραποιούνται οι συσχετισμοί σε σημείο που πολλές φορές το μεγάλο να γίνεται μικρό και το μικρό μεγάλο, θέτει σε αμφιβολία, αν η κατάσταση, όπως παρουσιάζεται είναι η πραγματική και δεν κατασκευάζονται μύθοι με στόχο την αποδόμηση των αντιπάλων.
Αυτά τα φαινόμενα δεν μπορούν να κάνουν καθαρό τον λόγο του ηγέτη, όσο έντιμος και ειλικρινής φαίνεται να είναι και η πολιτική ηθική του αμφισβητείται, ότι αναφέρεται προς όφελος του λαού. Οι Ελληνες υποστηρίζουμε μεγάλους ηγέτες με καθολική αναγνωρισιμότητα, αλλά και μικρούς, του 3%, που λίγο ως πολύ κατέβασαν τους μεγάλους απ’ τα ψηλά, επειδή απογοήτευσαν και διότι δεν ήσαν ισάξιοι απόγονοι ιστορικών προσώπων και φοβήθηκαν, να κάνουν μεταρρυθμίσεις για το κοινωνικό σύνολο.
Οι ηγέτες αναδεικνύονται στις δύσκολες συνθήκες, μπαίνουν μπροστά, δεν κάνουν πίσω κι ας δεχθούν μαζί με τα στελέχη τους τα πρώτα βέλη των αντιπάλων τους. Ετσι εξασφαλίζεται η εμπιστοσύνη των οπαδών τους, όταν έχουν πεισθεί ότι τα “όχι” τους ισχύουν καθολικά και τα “ναι” τους δεν κάνουν εξαιρέσεις μόνο σε “ημετέρους”.
Ο σημερινός πρ/ργός κάτω απ’ τις αδήριτες εξελίξεις της πανδημίας, τη δοκιμασία του, με την Εκκλησία και τα γεγονότα στο Καπιτώλιο “έκαψε” τον ανασχηματισμό. Ολοι γνωρίζουν, ότι τούτο γίνεται, όταν το κουβέρνο δεν πάει καλά, όταν τα μέλη της κυβέρνησης έχουν πάρει κατευθύνσεις, τι θέλει ο πρ/ργός να κάνουν και δεν το κάνουν, είτε διότι δεν ξέρουν, είτε διότι δεν θέλουν ίσως επειδή έχουν αντίθετη άποψη. Υπάρχουν μερικοί, που δεν ταυτίζονται με την κυβερνητική πολιτική και δεν πιστεύουν ότι πρέπει να αναθεωρείται, διότι έχουν γίνει λάθη, η διότι οι συγκυρίες επιβάλλουν αλλαγές.
Στη μικρή χώρα μας όλοι γνωρίζονται πολύ καλά και όλοι ξέρουν ότι εκείνο που έχει ανάγκη είναι ένας καλός ηγέτης – πρότυπο, που να εμπνέει εμπιστοσύνη στα στελέχη του κόμματός του και στους οπαδούς του και ότι αυτός γεννιέται, δεν γίνεται από μετάλλαξη. Οφείλει ο επικεφαλής της εξουσίας, να γνωρίζει, ότι οι καθυστερήσεις στην άσκηση της εξουσίας οφείλονται στα πολλά Υπουργεία τα οποία προκαλούν ζητήματα συναρμοδιοτήτων με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε αδράνεια και αναποφασιστικότητα. Ενα πρόβλημα επιλύεται καλύτερα απ’ την απόφαση ενός, του υπουργού, και όχι από συναρμόδιους υπουργούς. Τότε οι καθυστερήσεις μακρηγορούν, λόγω συνυπογραφών, αλλά κυρίως λόγω προσωπικών αντιμαχιών ενδοκυβερνητικών αντιμαχιών.
Οι συχνές αλλαγές, οι αντικαταστάσεις και οι αναθεωρήσεις επιλογών στο Υπ. Συμβούλιο δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες. Καλλιεργείται κλίμα αμφισβητήσεων. Η σωστή διακυβέρνηση επιτυγχάνεται, όταν περιορίζονται οι εξαγγελίες στις δυνάμενες να πραγματοποιηθούν και να μην ανακοινώνονται, πριν ακόμα ληφθούν