ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Δεκαετία 1970… Χριστούγεννα στον Έβρο, στο στρατόπεδο Βάτη, προετοιμάζονται για την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Το μυαλό, του υπολοχαγού Στέφανου Καραμανίδη βρίσκεται κάπου αλλού. Άνθρωπος κλειστός, χωρίς χαμόγελο, σχεδόν αγρίμι, έχει μόνο μια επιθυμία: να ζητήσει σε χορό τον κρυφό του έρωτα, τη Ζωή, σύζυγο του Συνταγματάρχη Μανώλη Λόγγου. Καθώς ο ίδιος δεν γνωρίζει τα βήματα του χορού, επενδύει στις χορευτικές ικανότητες του Λάζαρου Λαζάρου, ενός συνεσταλμένου φαντάρου, από τους λίγους που ξεχωρίζουν στο στρατόπεδο, εξαιτίας της μόρφωσης και της καλλιέργειάς του. Η γνωριμία τους, σύντομη αλλά καταλυτική, στέκεται  η αφορμή για μια σειρά γεγονότων που κορυφώνονται με ένα Ταγκό…
Συνεπέστατη παραγωγή, με κινηματογραφικό ύφος και ήθος, που τοποθετεί εξαρχής τα πράγματα στη θέση τους. Ελληνική θεματολογία, προσεκτική επιλογή σκηνικού χώρου, λυρικά αποκαλυπτική μουσική, φωτογραφία που αναπαριστά την εποχή και τις δυσκολίες της κι ένα κάστινγκ, στα πρόσωπα των οποίων εκφράζεται η αληθοφάνεια και ο ρεαλιστικός αφαιρετισμός. Ο λανθάνων έρωτας είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας -όπως επίσης και του βιβλίου- όπου εξαιτίας της παραβατικότητας του ιδιαίτερα βεβαρημένου στρατιωτικού πεδίου, ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Οι κώδικες της προσωπικής ηθικής δεν σταματούν στο τοπίο, διευρύνονται και την ύστατη στιγμή λίγο πριν την οριστική αποδέσμευση των κοινωνικών συμβάσεων, οχυρώνονται τελικά πίσω από το ‘μαύρο πέπλο’ μιας άτολμης εγκράτειας. Τα γαλόνια της εξουσίας, ‘επαιτούν’ αξία και αναγνώριση, στο εσωτερικό του στρατοπέδου, όπου αγκυλωμένες και μονόχορδες καρικατούρες, πασχίζουν για χορευτική συναίνεση με τις επιθυμίες τους.  Η παραμεθόριος περιοχή και οι δύσκολες συνθήκες συνομολογούν προς την κατεύθυνση μιας ενοχικής ειρωνείας, αφού ο έρωτας παραμένει, ανομολόγητος, κρυφός και συνεπώς αιώνια άφθαρτος…  Ο Κουτελιδάκης με την πρώτη μεγάλου μήκους απόπειρά του, ενισχύει ακόμη περισσότερο τη φετινή ελληνική σοδειά, προσθέτοντας μαζί με το «ΓΑΛΑ» του Γιώργου Σιούγα και τις «ΑΛΠΕΙΣ» του Γιώργου Λάνθιμου, μια διαφορετική νότα, ξεπερνώντας τη στεγανή και δύστοκη κινηματογραφική εγωπάθεια των περισσοτέρων συναδέλφων του. Δείτε την…