Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΠΑΡΟΣ
Απευθύνομαι με σεβασμό και έντονο προβληματισμό προς τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, εκλεγμένους ή μη.
Δεν θα κάνω ερωτήσεις, όπως μου αρέσει και συνηθίζω. Νιώθω ότι θα βάλω άδικα το ερωτηματικό στο τέλος της πρότασης. Δεν θέλω να κάψω κάτι τόσο σημαντικό. Μόνο διαπιστώσεις θα κάνω, που πιθανότατα θα γίνουν χαμηλά ποσοστά για εσάς τους πολιτικούς στις προσεχείς εκλογές.
Δεν περίμενα ποτέ η πολίτικη κουζίνα να προέρχεται ως όρος από το κατά τα άλλα λειτούργημά σας. Δυστυχώς μαγειρεύετε ψήφους και αποτελέσματα -άνοστα συνήθως- κι αυτό το είναι το μοναδικό σημείο διαφοράς από τα εύγευστα πιάτα της πολίτικης κουζίνας.
Η ενασχόλησή σας είναι κληρονομική και όταν δεν είναι γίνεται σκοπός ζωής αλλά μόνο μέχρι την εκλογή. Μετά παίζετε κρυφτούλι ή μάλλον κορόιδο με τον λαό. Στο μεν πρώτο παιχνίδι ο λαός τα φυλάει αλλά μετά δεν σας βρίσκει διότι κρύβεστε αποτελεσματικά σε επαύλεις και κότερα εντός και εκτός Ελλάδος. Στο δεύτερο παιχνίδι, ο μικρός λαός είναι στη μέση, τα δυο μεγάλα κόμματα αλλάζουν την μπάλα και τα υπόλοιπα κόμματα χειροκροτούν.
Παρακολουθείτε σχολές πολιτικής, management, οικονομίας, δικαίου, ηγεσίας για πολλά χρόνια και με μεγάλο κόστος. Κάνετε άριστα και σας επικροτώ για την επιμόρφωση αυτή. Αλλά, μάλλον, λείπατε από το σημαντικότερο μάθημα των σχολών αυτών: ´Ο καλύτερος τρόπος να κρατάς τον λόγο σου είναι να μην τον δίνεις´. Είχατε απουσία στο συγκεκριμένο μάθημα και δεν μπορέσατε να κρατήσετε σημειώσεις. Ούτε όμως και τον λόγο σας κρατάτε αφού διαρκώς και απλόχερα τον δίνετε. Μια ζωή γεμάτη υποσχέσεις!!!
Νομίζω ότι ο Τσόρτσιλ είχε πει πρώτος: ´Το μεγαλύτερο διεγερτικό είναι η εξουσία´. Φροντίζετε να το επιβεβαιώνετε με το ύφος και το στυλ σας, με τις ενέργειές σας κυρίως. Δεν σας αδικώ καθώς πράγματι η εξουσία μαζί με τη φήμη και το χρήμα, διεγείρουν. Όμως, η πολιτική είναι πάνω απ? όλα αξιοπρέπεια και μαζί πάθος για προσφορά. Έχετε επιλεκτικά κρατήσει -όπως φαίνεται- τη λέξη ´πάθος´, επιβεβαιώνοντας την ατάκα του Τσόρτσιλ.
Η σημερινή εικόνα των πολιτικών της χώρας είναι ντροπιαστική. Η εικόνα πρωτίστως των Ελλήνων για τους πολιτικούς είναι εξευτελιστική. Νομίζω, το αντιλαμβάνεστε κάθε μέρα. Θα μου πείτε ότι είναι λάθος να συγχέω την κομματική λειτουργία με το λειτούργημα της πολιτικής. Όσο ευθυνόφοβοι κι αν είστε, σας επιστρέφω την ευθύνη για τη σύγχυση αυτή. Ό,τι έχετε σπείρει, θερίζετε.
Όση ζάχαρη κι αν βάζετε δεν γλυκαίνει το άνοστο δημιούργημά σας.
Πολίτικη κουζίνα? Πολιτική κατάντια.
mixaliskaparos@hotmail.com
